Vertaling van "vergoeding van patiënten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Een aanhoudende labiliteit van stemming met talrijke perioden van depressiviteit en lichte euforie, waarvan er geen ernstig of langdurig genoeg is om een diagnose te rechtvaardigen van bipolaire affectieve stoornis (F31.-) of recidiverende depressieve stoornis (F33.-). Deze stoornis wordt veelvuldig gevonden bij de verwanten van patiënten met een bipolaire affectieve stoornis. Sommige personen met cyclothymie ontwikkelen tenslotte een bipolaire affectieve stoornis. | Neventerm: | affectieve persoonlijkheidsstoornis | cycloïde persoonlijkheid | cyclothyme persoonlijkheid
Définition: Instabilité persistante de l'humeur, comportant de nombreuses périodes de dépression ou d'exaltation légère (hypomanie), mais dont aucune n'est suffisamment sévère ou prolongée pour justifier un diagnostic de trouble affectif bipolaire (F31.-) ou de trouble dépressif récurrent (F33.-). Le trouble se rencontre fréquemment dans la famille de sujets ayant un trouble affectif bipolaire et certains sujets cyclothymiques sont eux-mêmes atteints ultérieurement d'un trouble affectif bipolaire. | Personnalité:affective | cycloïde | cyclothymique

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door twee of meer episoden waarin het niveau van stemming en activiteit van de betrokkene belangrijk is verstoord, terwijl de ontregeling de ene keer kan bestaan uit een stemmingsverhoging en toegenomen energie en activiteit (hypomanie of manie) en de andere keer uit een stemmingsverlaging en afgenomen energie en activiteit (depressie). Ook patiënten die lijden aan herhaalde episoden van alleen maar hypomanie of manie worden geklasseerd als bipolair. | manisch-depressieve psychose | manisch-depressieve reactie | manisch-depressieve ziekte
Définition: Trouble caractérisé par deux ou plusieurs épisodes au cours desquels l'humeur et le niveau d'activité du sujet sont profondément perturbés, tantôt dans le sens d'une élévation de l'humeur et d'une augmentation de l'énergie et de l'activité (hypomanie ou manie), tantôt dans le sens d'un abaissement de l'humeur et d'une réduction de l'énergie et de l'activité (dépression). Les épisodes récurrents d'hypomanie ou de manie sont classés comme bipolaires. | maladie | psychose | réaction | maniaco-dépressive

vrijstaand liftsysteem voor patiënten op netvoeding
système de levée d’un patient autonome sur secteur

bekrachtigd vrijstaand liftsysteem voor patiënten
système de levée d’un patient autonome alimenté par batterie

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan
Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De nieuwe reglementering behandelt volgende aspecten: afbakening van de doelgroep van patiënten met een psychiatrische problematiek omschrijving van het concept “begeleidingsplan” voorwaarden voor de vergoeding van de zorgverleners die deelnemen aan het overleg rond de patiënt taakomschrijving en vergoeding van de referentiepersoon taakomschrijving en vergoeding van de organisator en coördinator van het overleg: Daarnaast is ook een vergoeding voorzien voor de afhandeling van de administratie en facturatie van het overleg.
La nouvelle réglementation examine les aspects suivants : délimitation du groupe cible des patients présentant une problématique psychiatrique définition du concept de “plan d’accompagnement” conditions de rémunération des dispensateurs de soins participant à la concertation autour du patient description des tâches et rémunération de la personne de référence description des tâches et rémunération de l’organisateur et du coordinateur de la concertation. Une rémunération est également prévue pour le suivi administratif et la facturation de la concertation.

Wetsvoorstel van 21 februari 2008 tot vergoeding van patiënten die met HIV werden besmet als gevolg van een bloedtransfusie of van een toediening van bloedderivaten die vóór 1 augustus 1985 in België werden uitgevoerd, ingediend door mevr. J Lejeune en mevr. V De Bue, DOC 52 0861/001.
Proposition de loi du 21 février 2008 visant à indemniser les patients victimes de contamination par le virus VIH à la suite d’un accident transfusionnel ayant eu lieu en Belgique avant le 1er août 1985, déposée par Mmes J Lejeune et V De Bue, DOC 52 0861/001.

Naast verscheidene bijzondere maatregelen (globaal medisch dossier, werkgroep in verband met de toepassing van de artikelen 139bis, 140 en 142 van de ziekenhuiswet, werking van de Technische geneeskundige raad (TGR), vereenvoudiging van het voorschrijven van de geneesmiddelen, financiering van de werking van de artsenorganisaties, experimentele vergoeding van de honoraria voor het onderzoek van patiënten in het kader van de vergoeding van geneesmiddelen voor de ziekte van Alzheimer), behoudt het akkoord 2002 voor 2003 de mechanismen van het akkoord van 18 december 2000 met betrekking tot het sociaal statuut. Het bedrag wordt geherwaardeerd tot 3 000 EUR voor de geneesheren die voor hun volledige beroepsactiviteit tot het akkoord zijn toegetreden en tot 1 776,10 EUR voor de geneesheren die gedeeltelijk zijn toegetreden.
Outre plusieurs mesures particulières (dossier médical global, groupe de travail en rapport avec l’application des articles 139bis, 140 et 142 de la loi sur les hôpitaux, fonctionnement du Conseil technique médical (CTM), simplification de la prescription des médicaments, financement du fonctionnement des syndicats des médecins, remboursement expérimental des honoraires pour l’examen des patients dans le cadre du remboursement des médicaments d’Alzheimer), l’accord 2002 maintient, pour 2003, les mécanismes de l’accord du 18 décembre 2000 en ce qui concerne le statut social mais avec un montant revalorisé à 3 000 EUR pour les médecins entièrement conventionnés et à 1 776,10 EUR pour les médecins partiellement conventionnés.

ER positief en HER2 negatief zijn en voldoen aan minstens 1 van de volgende risicofactoren: lage ER, histologische graad 3, hoge proliferatiegraad, belangrijke peritumorale vasculaire infiltratie, T > 5 cm, hoge score in multigenische testen, in een therapeutisch schema dat hetzij een anthracycline en cyclofosfamide bevat, hetzij enkel cyclofosfamide bevat (indien een behandeling met een anthracycline niet overwogen kan worden. De specialiteit komt voor vergoeding in aanmerking als ze is toegediend in associatie met cyclofosfamide voor de behande¬ling van gemetastaseerd mammacarcinoom, in geval van verhoogd risico op cardiotoxici¬teit, in één van de volgende situaties: patiënten met sterk verhoogd cardiaal risico: patiënten ≥ 65 jaar met een sterk verhoogd cardiovasculair risico, gedefinieerd door een SCORE ≥ 5% binnen de 10 jaar en patiënten ≥ 65 jaar met een bevestigde diagnose van diabetes mellitus.
ER positif et HER2 négatif avec au moins 1 des critères de risques suivants : ER peu exprimé, grade histologique de 3, indice de prolifération élevé, infiltration vasculaire péritumorale importante, T > 5 cm, score élevé en tests multigéniques , dans un schéma thérapeutique qui contient soit une anthracycline et du cyclophosphamide, soit uniquement le cyclophosphamide (si un traitement par anthracycline n’est pas envisageable La spécialité fait l’objet d’un remboursement si elle a été administrée en association avec du cyclophosphamide dans le cadre d’un traitement du cancer du sein métastatique, en cas de risque cardiaque augmenté, dans une des situations suivantes: patients à risque cardiaque accru élevé ; patients âgés de 65 ans ou plus à risque cardiovasculaire accru élevé, défini par un SCORE ≥ 5% à 10 ans et patients âgés de 65 ans ou plus avec un diagnostic confirmé de diabète sucré ‐ La spécialité est remboursée si elle est utilisée par un médecin spécialiste dans le cadre du traitement d’un cancer du poumon non à petites cellules.

De inrichting verbindt er zich toe om de educatie aan de patiënten met een zorgtrajectcontract die in de inrichting opstarteducatie (voor nieuwe patiënten die starten met zelfregulatie) of bijkomende educatie genieten, zo te organiseren dat deze patiënten voldoende uren educatie genieten om in aanmerking te komen voor de terugbetaling van het zelfregulatiemateriaal buiten het kader van deze overeenkomst (cf. de specifieke reglementering inzake de vergoeding van het zelfregulatiemateriaal voor zorgtrajectpatiënten).
L’établissement s’engage à organiser l’éducation, dispensée aux patients avec un contrat trajet de soins qui bénéficient d’une éducation de départ au sein de l’établissement (pour des nouveaux patients qui commencent avec l’autogestion) ou d’une éducation complémentaire, afin que ces patients bénéficient d’assez d’ heures d’éducation pour pouvoir entrer en ligne de compte pour le remboursement du matériel d’autogestion en dehors du cadre de la convention (cf. réglementation spécifique en ce qui concerne le remboursement du matériel d’autogestion pour les patients trajet de soins).

Ten slotte worden enkele maatregelen in willekeurige volgorde opgesomd: opsplitsing van het remgeld voor orthopedische schoenen in vier verschillende niveaus naar gelang van de aandoening van de verzekerde; de maatregelen om voor de kinesitherapie af te wijken van het grensbedrag van de attesteerbare verstrekkingen (grote verstrekking) voor de patiënten die aan een ernstige pathologie lijden of in een ziekenhuis zijn opgenomen; de dagelijkse forfaitaire tegemoetkoming voor verschillende verzorgingspakketten die aan afhankelijke personen zijn verleend; de oprichting van een Bijzonder solidariteitsfonds dat tot doel heeft geval per geval een tegemoetkoming te verlenen voor uitzonderlijke en niet-vergoedbare geneeskundige of farmaceutische verstrekkingen; de aan sommige verzekerden (jonger dan 12 jaar en ouder dan 65 jaar) verleende tegemoetkoming voor brillenglazen en een montuur; de aanpassing van de nomenclatuur van de verpleegkundige verzorging voor een betere tenlasteneming van zwaar zorgbehoevende patiënten en de geleidelijke verbetering van de vergoeding van de tandprothesen voor patiënten ouder dan 60 jaar.
Sont simplement signalées ici en vrac: la modulation du ticket modérateur à quatre niveaux différents suivant l'affection de l'assuré pour les chaussures orthopédiques; les mesures de dérogation au plafond des prestations attestables (grande prestation) pour les patients atteints de pathologie lourde ou hospitalisés, en matière de kinésithérapie; l'intervention forfaitaire journalière pour différents paquets de soins dispensés à des personnes dépendantes; la création d'un Fonds spécial de solidarité qui a pour objectif d'intervenir au cas par cas pour des prestations médicales ou pharmaceutiques exceptionnelles et non remboursables; l'intervention pour les verres de lunettes et une monture pour certains assurés (moins de 12 ans et plus de 65 ans); l'adaptation de la nomenclature des soins infirmiers pour une meilleure prise en charge des patients nécessitant des soins lourds et, l'amélioration progressive du remboursement des prothèses dentaires pour les patients âgés de plus de 60 ans.

Voor de equipes die wel al het toegestane maximum bereikt hebben en hun personeelskader dus niet meer verder kunnen verhogen, houdt de beperking van het aantal patiënten (waarvoor een vergoeding kan worden aangerekend), hoegenaamd niet in dat ze voor niet méér patiënten mogen tussenkomen.
Quant aux équipes qui ont déjà atteint le maximum autorisé et dont le cadre du personnel ne peut donc plus être augmenté, la limitation du nombre de patients (pour lesquels une indemnisation peut être portée en compte) ne les empêche pas d’intervenir pour plus de patients.

De beperking van het aantal patiënten waarvoor de equipes een vergoeding kunnen aanrekenen, sluit niet uit dat ze in de praktijk voor méér patiënten tussenkomen.
La limitation du nombre de patients en fonction duquel les équipes peuvent porter en compte une indemnité n’exclut pas que, dans la pratique, elles interviennent pour davantage de patients.

Voor de equipes die hun personeelskader niet meer verder kunnen verhogen, houdt de beperking van het aantal patiënten waarvoor een vergoeding kan worden aangerekend, hoegenaamd niet in dat ze voor niet méér patiënten mogen tussenkomen.
Pour les équipes qui ne peuvent plus augmenter leurs effectifs, la limitation du nombre de patients pour lesquels un forfait peut être porté en compte ne signifie pas qu'elles ne peuvent pas intervenir pour davantage de patients.

3.5.1 De inspanningen van de overheid voor het erkennen van de rol van de huisartsgeneeskunde door de patiënten, de beleidsmakers en de andere zorgverleners blijven voortzetten . 3.5.2 De inspanningen van de overheid voor een gepaste vergoeding van huisartsen verder zetten 16 3.6 OVERBELASTING VERMIJDEN .
3.5.1 Poursuivre les efforts assurés par les autorités publiques pour la reconnaissance du rôle de la médecine générale par les patients, les décideurs et les autres professionnels de la santé 15 3.5.2 Poursuivre les efforts assurés par les autorités publiques pour une rémunération adéquate des médecins généralistes .