Traduction de «vergelijking tot patiënten die maagsapresistent naproxen alleen » (Néerlandais → Français) :

Een significant lager aantal VIMOVO-patiënten stopte vroegtijdig met de studies als gevolg van bijwerkingen in vergelijking tot patiënten die maagsapresistent naproxen alleen gebruikten (respectievelijk 7,9% versus 12,5%), respectievelijk 4,0% en 12,0% stopten als gevolg van bijwerkingen aan het bovenste maagdarmkanaal, inclusief duodenale ulcera.
Une proportion significativement plus faible de patients prenant VIMOVO a prématurément arrêté les études en raison d’évènements indésirables par comparaison aux patients prenant du naproxène gastro-résistant seul (respectivement 7,9% versus 12,5 %); respectivement 4% et 12,0 % des interruptions étaient dues à des effets indésirables d’origine digestive, y compris des ulcères duodénaux).

In deze studies, verlaagde VIMOVO eveneens significant het optreden van vooraf gespecificeerde NSAID-geassocieerde bijwerkingen van het bovenste maagdarmkanaal in vergelijking tot maagsapresistent naproxen: 53,3% versus 70,4% (gepoolde data).
Durant ces études, VIMOVO a aussi significativement réduit la survenue d’effets indésirables prédéfinis associés à des AINS au niveau du système gastro-intestinal supérieur par comparaison au naproxène gastro-résistant (53,3 % versus 70,4% (données groupées)).

In ouderen ≥ 60 jaar was de incidentie van gastro-duodenale ulcera 3,3% (95% CI 1,3-6,7%) versus 30,1% (95% CI 24,0-36,9%) voor respectievelijk de VIMOVO groep (n=212) en de groep van alleen maagsapresistent naproxen (n=209).
Chez les personnes âgées de 60 ans et plus, l’incidence des ulcères gastroduodénaux était respectivement de 3,3% (IC 95% 1,3-6,7%) versus 30,1% (IC 95% 24,0-36,9%) dans le groupe VIMOVO (n=212) et dans le groupe naproxène gastrorésistant seul (n=209).

Bij gebruikers van LDA was de incidentie van gastro-duodenale ulcera 4,0% (95% CI 1,1-10,0%) in de VIMOVO groep (n=99) versus 32,4% (95% CI 23,4-42,3%) in de groep van alleen maagsapresistent naproxen (n=102).
Chez les utilisateurs de LDA, l’incidence des ulcères gastroduodénaux était de 4,0% (IC 95% 1,1-10,0%) dans le groupe VIMOVO (n=99) versus 32,4% (IC 95% 23,4-42,3%) dans le groupe naproxène gastro-résistant seul (n=102).

De incidentie van gastrische ulcera was 5,6% bij patiënten op VIMOVO en 23,7% bij patiënten op maagsapresistent naproxen (gegevens van 6 maanden van 2 endoscopische studies).
L’incidence des ulcères gastriques pour VIMOVO était de 5,6% et 23,7% pour le naproxène gastrorésistant (données sur 6 mois provenant de 2 études endoscopiques).

Het risico op recidief was significant lager (18%) bij de patiënten uit de paclitaxelgroep dan bij de patiënten die werden behandeld met AC alleen (p = 0,0014) en de mortaliteit daalde significant met 19% (p = 0,0044) in vergelijking met de patiënten die AC alleen kregen.
Globalement, les patientes recevant le paclitaxel ont présenté une réduction significative du risque de récidive de la maladie de 18% comparé aux patientes recevant AC seul (p = 0,0014) ainsi qu’une réduction significative du risque de décès de 19% (p = 0,0044) comparé aux patientes recevant AC seul.

Echter de frequentie van deze events was hoger bij patiënten die etoricoxib kregen in vergelijking met die patiënten die naproxen 500 mg tweemaal daags kregen.
Cependant, l’incidence de ces événements a été plus élevée chez les patients recevant l'étoricoxib que chez ceux recevant le naproxène 500 mg deux fois par jour.

Twee retrospectieve cohortstudies, uitgevoerd bij patiënten behandeld met clopidogrel omwille van een coronair syndroom of het plaatsen van een stent suggereerden een verhoogd risico van cardiovasculaire events bij patiënten die ook een PPI namen, in vergelijking met patiënten die alleen behandeld werden met clopidogrel [zie Folia juli 2009 ].
Deux études de cohorte rétrospectives, réalisées chez des patients traités par le clopidogrel en raison d’un syndrome coronarien ou de la mise en place d’un stent, ont suggéré un risque accru d’événements cardio-vasculaires chez les patients qui prenaient également un IPP par rapport aux patients traités uniquement par le clopidogrel [voir Folia de juillet 2009 ].

Imnovid kan, bij gebruik in combinatie met dexamethason, het verergeren van multipel myeloom stoppen: Gemiddeld zorgde Imnovid ervoor, bij gebruik met dexamethason, dat multipel myeloom tot maximaal 16 weken niet terugkeerde, in vergelijking met 8 weken bij patiënten die alleen dexamethason gebruikten.
Imnovid, utilisé en association avec la dexaméthasone, peut empêcher l’aggravation du myélome multiple : en moyenne, Imnovid utilisé en association avec la dexaméthasone a empêché le myélome