Vertaling van "vergeleken met paclitaxel " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

product dat paclitaxel bevat
produit contenant du paclitaxel

product dat paclitaxel in parenterale vorm bevat
produit contenant du paclitaxel sous forme parentérale

allergie voor paclitaxel
allergie au paclitaxel

overdosis paclitaxel
surdose de paclitaxel

intoxicatie door paclitaxel
intoxication par le paclitaxel

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De werkzaamheid van trastuzumab in combinatie met paclitaxel is niet bewezen bij patiënten, die niet eerder met adjuvante antracyclines zijn behandeld. De combinatie van trastuzumab (4 mg/kg als oplaaddosis, daarna wekelijks 2 mg/kg) en paclitaxel (175 mg/m 2 ) als een 3-uurs infuus elke drie weken werd vergeleken met paclitaxel monotherapie (175 mg/m 2 ) als een 3-uurs infuus elke drie weken bij 188 patiënten met gemetastaseerd mammacarcinoom, die een overexpressie hebben van HER-2 (2+ of 3+ zoals gemeten met een immunochemische methode) en die voorbehandeld zijn met een antracycline.
Chez 188 patients atteints d’un carcinome mammaire métastatique avec surexpression du HER-2 (2+ ou 3+, évaluation par une méthode immunochimique) et ayant reçu un traitement antérieur par anthracyclines, on a comparé l’association trastuzumab (une dose initiale de 4 mg/kg, suivie par une dose hebdomadaire de 2 mg/kg) / paclitaxel (175 mg/m 2 , toutes les 3 semaines, au moyen d’une perfusion de 3 heures), à la monothérapie par paclitaxel (175 mg/m 2 ), administrée toutes les 3 semaines, au moyen d’une perfusion de 3 heures.

De combinatie van trastuzumab (4 mg/kg als oplaaddosis, daarna wekelijks 2 mg/kg) en paclitaxel (175 mg/m²) als een 3-uurs infuus elke drie weken werd vergeleken met paclitaxel monotherapie (175 mg/m²) als een 3-uurs infuus elke drie weken bij 188 patiënten met gemetastaseerd mammacarcinoom, die een overexpressie hebben van HER-2 (2+ of 3+ zoals gemeten met een immunochemische methode) en die eerder behandeld waren met een antracycline.
L'association de trastuzumab (dose de charge de 4 mg/kg puis 2 mg/kg par semaine) et de paclitaxel (175 mg/m² en perfusion sur 3 heures toutes les trois semaines) a été comparée à l’administration de paclitaxel seul (175 mg/m², en perfusion sur 3 heures toutes les 3 semaines) chez 188 patientes atteintes d'un cancer du sein métastatique avec surexpression d’HER2 (2+ ou 3+, mesure par immunohistochimie) et ayant été traitées antérieurement par des anthracyclines.

De combinatie van trastuzumab (4 mg/kg oplaaddosis en daarna 2 mg/kg per week) en paclitaxel (175 mg/m²) als een infuus van drie uur om de drie weken werd vergeleken met paclitaxel in monotherapie (175 mg/m²) als een infuus van 3 uur om de drie weken bij 188 patiënten met een gemetastaseerde borstkanker met overexpressie van HER2 (2+ of 3+ bij immunohistochemie) die al een behandeling hadden gekregen met antracyclines.
L’association de trastuzumab (4 mg/kg en dose d’attaque puis 2 mg/kg par semaine) et de paclitaxel (175 mg/m 2 ) en perfusion de 3 heures toutes les trois semaines a été comparée au paclitaxel (175 mg/m²) administré seul en perfusion de 3 heures toutes les trois semaines chez 188 patientes présentant un cancer métastatique du sein avec une surexpression HER2 (classée 2+ ou 3+ par immunohistochimie) et ayant été préalablement traitées par des anthracyclines.

De combinatie van trastuzumab (4 mg/kg als oplaaddosis, daarna wekelijks 2 mg/kg) en paclitaxel (175 mg/m²) als een 3-uurs infuus elke drie weken werd vergeleken met paclitaxel in monotherapie (175 mg/m²) als een 3-uurs infuus elke drie weken bij 188 patiënten met gemetastaseerd borstcarcinoom die een overexpressie hebben van HER-2 (2+ of 3+ zoals gemeten met een immunohistochemische methode) en die voorbehandeld zijn met een antracycline.
L’association de trastuzumab (4 mg/kg en dose de charge et ensuite 2 mg/kg toutes les semaines) et de paclitaxel (175 mg/m²) sous la forme d’une perfusion de 3 heures toutes les trois semaines a été comparée à du paclitaxel en monothérapie (175 mg/m²) sous la forme d’une perfusion de 3 heures toutes les trois semaines chez 188 patients atteints d’un carcinome du sein métastatique présentant une surexpression du HER-2 (2+ ou 3+ sur la base d’une méthode de mesure immunohistochimique) et préalablement traités avec une

Zonder het primaire eindpunt te beïnvloeden, het totale responspercentage (32% versus 25%, p = 0,10), verlengde docetaxel de mediane tijd tot progressie (24,6 weken versus 15,6 weken; p < 0,01) en de mediane overleving (15,3 maanden versus 12,7 maanden; p = 0,03). Er werden meer graad 3/4 bijwerkingen geobserveerd bij docetaxel monotherapie (55,4%) vergeleken met paclitaxel (23,0%).
Sans modifier l’objectif primaire (taux de réponse global : 32% vs 25%, p = 0,10), le docétaxel a prolongé le temps médian jusqu’à progression (24,6 vs 15,6 semaines ; p < 0,01) et la survie médiane (15,3 vs 12,7 mois ; p = 0,03), Plus d’effets indésirables de grade 3/4 ont été observés dans le bras docétaxel en monothérapie (55,4%) par rapport au bras paclitaxel (23,0%).

Er werden meer graad 3/4 bijwerkingen geobserveerd bij docetaxel monotherapie (55,4%) vergeleken met paclitaxel (23,0%).
Davantage d'effets indésirables de grade 3/4 ont été observés dans le bras docétaxel en monothérapie (55,4%) par rapport au bras paclitaxel (23,0%).

Beide schema’s werden elke 3 weken toegediend.Zonder het primaire eindpunt te beïnvloeden, de totale respons percentage (32% versus 25%, p=0,10), verlengde docetaxel de mediane tijd tot progressie (24,6 weken versus 15,6 weken; p < 0,01) en de mediane overleving (15,3 maanden versus 12,7 maanden; p=0,03). Er werden meer graad 3/4 bijwerkingen geobserveerd bij docetaxel monotherapie (55,4%) vergeleken met paclitaxel (23,0%).
Les deux traitements ont été administrés toutes les trois semaines. Sans modifier l’objectif primaire (taux de réponse global : 32% vs 25%, p = 0,10), le docétaxel a prolongé le temps médian jusqu’à progression (24,6 vs 15,6 semaines ; p < 0,01) et la survie médiane (15,3 vs 12,7 mois ; p = 0,03), Plus d’effets indésirables de grade 3/4 ont été observés dans le bras docétaxel en monothérapie (55,4%) par rapport au bras paclitaxel (23,0%).