Traduction de «vergeleken is blijkt » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Deze categorie verschilt van andere in zoverre dat zij stoornissen omvat die niet alleen kunnen worden geïdentificeerd op grond van symptomen en verloop, maar ook van het bestaan van twee oorzakelijke factoren: een buitengewoon ingrijpende levensgebeurtenis die een acute stressreactie geeft of een belangrijke verandering in het leven leidend tot aanhoudend onaangename omstandigheden die resulteren in een aanpassingsstoornis. Hoewel minder ernstige psychosociale stress ('life events') het begin kan verhaasten of kan bijdragen aan het voorkomen van een zeer ruime reeks stoornissen die elders in dit hoofdstuk zijn geclassificeerd, is het etiologisch belang ervan niet altijd duidelijk en blijkt dit in alle gevallen afhankelijk te zijn van individuele, vaak idiosyncratische, kwetsbaarheid, d.w.z. de levensgebeurtenissen zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden en de vorm van de stoornis te verklaren. De stoornissen die hier bijeen zijn gebracht daarentegen, denkt men altijd te ontstaan als een direct gevolg van acute ernstige stress of aanhoudend trauma. De stressveroorzakende gebeurtenissen of aanhoudend-onaangename omstandigheden zijn de primaire- en overwegend causale factor en de stoornis zou niet zijn opgetreden zonder de inwerking ervan. De stoornissen in deze sectie kunnen aldus worden beschouwd als onaangepaste antwoorden op ernstige of aanhoudende stress, in zoverre dat ze interfereren met succesvolle 'coping'-mechanismen en daarom tot problemen in het sociaal functioneren leiden.
Définition: Cette catégorie est différente des autres dans la mesure où sa Définition: ne repose pas exclusivement sur les symptomes et l'évolution, mais également sur l'un ou l'autre des deux facteurs étiologiques suivants: un événement particulièrement stressant entraînant une réaction aiguë à un facteur de stress, ou un changement particulièrement marquant dans la vie du sujet, comportant des conséquences désagréables et durables et aboutissant à un trouble de l'adaptation. Des facteurs de stress psychosociaux relativement peu sévères parmi les événements de la vie ( life events ) peuvent précipiter la survenue ou influencer le tableau clinique d'un grand nombre de troubles classés ailleurs dans ce chapitre, mais il n'est pas toujours possible de leur attribuer un rôle étiologique, d'autant plus qu'il faut prendre en considération des facteurs de vulnérabilité, souvent idiosyncrasiques, propres à chaque individu. En d'autres termes, ces événements de la vie ne sont ni nécessaires ni suffisants pour expliquer la survenue et la nature du trouble observé. En revanche, on admet que les troubles réunis dans cette catégorie sont toujours la conséquence directe d'un facteur de stress aigu important ou d'un traumatisme persistant. Les événements stressants ou les circonstances pénibles persistantes constituent le facteur causal primaire et essentiel, en l'absence duquel le trouble ne serait pas survenu. Les troubles réunis dans ce chapitre peuvent ainsi être considérés comme des réponses inadaptées à un facteur de stress sévère ou persistant dans la mesure où ils interfèrent avec des mécanismes adaptatifs efficaces et conduisent ainsi à des problèmes dans la fonction sociale.

Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke depressieve stemming, zoals dat uit de symptomen blijkt - bijvoorbeeld een gevoel van diepe ellende, verlies van belangstelling voor en plezier in gebruikelijke activiteiten, zelfverwijt en gevoel van hopeloosheid; verstoringen van slaap of eetlust kunnen eveneens aanwezig zijn. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met een depressieve stoornis uit F32.-
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à une humeur dépressive marquée et persistante (F32.-), se traduisant par des symptômes tels que tristesse (l'enfant se sent très malheureux), perte d'intérêt et de plaisir pour les activités usuelles, sentiment de culpabilité et perte d'espoir. Le trouble peut s'accompagner d'une perturbation du sommeil ou de l'appétit. | Trouble des conduites en F91.- associé à un trouble dépressif en F32.-

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In een éénjarig, dubbelblind, multicenter onderzoek bij postmenopauzale vrouwen met osteoporose waarbij natriumrisedronaat 5 mg dagelijks (n=480) en natriumrisedronaat 35 mg wekelijks (n=485) vergeleken is, blijkt dat de algehele veiligheids- en tolerantieprofielen vergelijkbaar zijn.
Dans une étude multicentrique d’un an, en double aveugle, comparant le risédronate sodique 5 mg par jour (n=480) et le risédronate sodique 35 mg par semaine (n=485) chez les femmes ménopausées ostéoporotiques, les profils généraux de sécurité et de tolérance se sont avérés similaires.

In een eenjarig, dubbelblind, multicenter onderzoek bij postmenopauzale vrouwen met osteoporose waarbij natriumrisedronaat 5 mg dagelijks (n=480) en natriumrisedronaat 35 mg wekelijks (n=485) vergeleken is, blijkt dat de algehele veiligheids- en tolerantieprofielen vergelijkbaar zijn.
Dans une étude multicentrique, en double aveugle, d’une durée d’un an comparant le risédronate sodique à raison de 5 mg en prise quotidienne (n = 480) et le risédronate sodique à raison de 35 mg en prise hebdomadaire (n = 485) chez des femmes ménopausées ostéoporotiques, les profils globaux de sécurité et de tolérance étaient similaires.

In een éénjarig, dubbelblind, multicenter onderzoek bij postmenopauzale vrouwen met osteoporose waarbij natriumrisedronaat 35 mg wekelijks (n=485) en natriumrisedronaat 5 mg dagelijks (n=480) vergeleken werden blijkt dat de algehele veiligheids- en tolerantieprofielen vergelijkbaar zijn.
Dans une étude multicentrique, en double aveugle, sur un an, comparant le risédronate monosodique 5 mg en prise quotidienne (n = 480) et le risédronate monosodique 35 mg en prise hebdomadaire (n = 485) chez les femmes ménopausées ostéoporotiques, les profils globaux de tolérance et de sécurité d’emploi ont été similaires.

In een post-hoc analyse blijkt dat patiënten die huiduitslag ontwikkelden een langere totale overleving hadden vergeleken met patiënten die geen huiduitslag ontwikkelden (mediane OS 7,2 maanden vs 5 maanden, HR: 0,61).
Dans une analyse post-hoc, les patients sous Tarceva ayant développé une éruption cutanée avaient une survie globale plus longue que les patients n’ayant pas développé d’éruption cutanée (médiane de survie globale 7,2 mois contre 5 mois, risque relatif HR: 0,61).

De mate waarin de ernstige huidreacties gemeld werden, blijkt echter groter te zijn voor valdecoxib (de actieve metaboliet van parecoxib) vergeleken met andere COX-2 selectieve remmers.
Cependant, le nombre d’événements cutanés graves rapportés semble être plus élevé pour le valdécoxib (métabolite actif du parécoxib) que pour les autres inhibiteurs sélectifs de la COX-2.

Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat meisjes met CVS, vergeleken met een normale populatie van meisjes, significant lagere waarden hebben wat betreft hun gewichtsgerelateerde fysieke inspanningscapaciteit of VO2max waarde (Van Cauwelaert et al., 2005) 105 .
Une étude scientifique démontre que les filles souffrant du syndrome de fatigue chronique, par comparaison avec la population normale de filles, obtiennent des valeurs significativement moins élevées en ce qui concerne leur capacité d'effort physique liée à leur poids ou valeur VO2max (Van Cauwelaert et al., 2005) 105 .

Uit de radiologische studies die in de reeds vermelde publicatie van het IARC (tabel 67 blz. 276-277) zijn opgenomen - waarin werknemers die glaswol, rotswol en slakkenwol produceren/gebruiken met de producenten/gebruikers van keramische vezels worden vergeleken – blijkt dat, ondanks het feit dat er geen overtuigende symptomen zijn van pneumoconiose, hoe groot de gecumuleerde blootstellingsdosis ook moge zijn, enkel de blootstelling aan keramische vezels tot het identificeren van pleurale plaques leidt (zie ook IARC, tabel 69 blz. 280-281).
Si on examine les études radiologiques reprises dans la publication de l’IARC déjà citée (table 67 pp 276-277), qui comparent les travailleurs produisant /utilisant de la fibre de verre, de la laine de roche et du laitier, avec les producteurs/utilisateurs de fibres céramiques, on note que malgré une absence de manifestations convaincantes de pneumoconiose, quelle que soit la dose cumulée d’exposition, seule l’exposition aux fibres céramiques entraîne la mise en évidence de plaques pleurales (cfr également IARC, table 69 pp 280-281).

Stenting van een intracraniële stenose bij patiënten na een CVA of TIA blijkt nadelig te zijn: een recent gerandomiseerd, gecontroleerd onderzoek waarbij stenting bovenop medicatie vergeleken werd met medicatie alleen werd voortijdig beëindigd wegens een toename van aantal CVA’s of sterfte (14,7% vs. 5,8%) in de groep na stenting .
La mise en place d’un stent en cas de sténose intracrânienne chez des patients ayant eu un AVC ou un AIT s’avère défavorable: une étude randomisée contrôlée récente ayant comparé la mise en place d’un stent en plus d’un traitement médicamenteux à un traitement médicamenteux seul, a été interrompue prématurément en raison de l’augmentation du nombre d’AVC et des cas de décès (14,7% contre 5,8%) dans le groupe traité par stent .

- de eerste symptomen van huidreacties kunnen op elk moment ontstaan, maar komen meestal tijdens de eerste maand van de behandeling voor; de mate waarin deze voorvallen gemeld werden, blijkt groter te zijn voor valdecoxib, een geneesmiddel gerelateerd aan parecoxib, vergeleken met andere COX-2 remmers
l’apparition des réactions cutanées peut se produire à n’importe quel moment mais apparaît le plus souvent au cours du premier mois de traitement ; le taux d’apparition de ces effets semble être plus élevé pour le valdécoxib, un médicament apparenté au parécoxib, comparativement aux autres inhibiteurs de la COX-2

Farmacokinetiek bij speciale patiëntengroepen Afhankelijk van het lichaamsgewicht blijkt de klaring (l/u/kg) bij pediatrische patiënten 82% hoger te zijn bij kinderen van 2 tot 5 jaar en 25% hoger bij kinderen van 6 tot 10 jaar, vergeleken met kinderen van 11 tot 16 jaar, die waarschijnlijk dezelfde klaring hebben als volwassenen.
Pharmacocinétique dans des situations cliniques particulières En fonction du poids corporel, la clairance (l/h/kg) chez les patients pédiatriques semble être de 82% plus élevée chez les enfants de 2 à 5 ans et de 25% plus élevée chez les enfants de 6 à 10 ans, par rapport aux enfants de 11 à 16 ans, qui présentent probablement la même clairance que les adultes.