Het vaststellen dat omgevingscontaminanten zich aan geslachtssteroïden receptore
n kunnen binden, de activiteit van steroïdhormonen kunnen nabootsen, de productie van steroïdhormonen en hun turnover kunnen wijzi
gen, heeft de vrees doen stijgen dat blootstelling aan deze chemische agentia (hormoonontregelaars) ernstige schadelijke gevolgen zou kunnen hebben op het vlak van ontwikkeling en voortplanting (Foster et
...[+++] al., 2008; Diamanti-Kandarakis et al., 2009).
Depuis qu’on a constaté que les contaminants environnementaux ont la faculté de se lier aux récepteurs stéroïdiens gonadiques, d’imiter l'activité hormonale stéroïdienne, d’altérer la production d’hormones stéroïdiennes et leur turnover, il existe une préoccupation croissante que l’exposition à ces agents chimiques (perturbateurs endocriniens) puisse avoir des conséquences néfastes graves sur le plan du développement et de la reproduction (Foster et al., 2008; Diamanti-Kandarakis et al., 2009).