Vertaling van "vanaf 13 maart " (Nederlands → Frans) :

Het arrest, dat beslist dat “het geschil () betrekking had op de beslissing die de einddatum van de arbeidsongeschiktheid vaststelde op 13 maart 2006; (dat) de rechter moest bepalen of (de verweerder) op de betwiste datum van 13 maart 2006 al dan niet arbeidsongeschikt was (en dat) de eerste rechter in zijn dictum uitspraak heeft gedaan binnen de grenzen van het hem voorgelegde geschil, (in zoverre) geen van de partijen in eerste aanleg conclusie heeft genomen; (dat) geen van de partijen de eerste rechter heeft gevraagd om ook over de daaropvolgende periode uitspraak te doen”, en dat “(de eiser), na de neerlegging van het deskundigenverslag, niet gevraagd heeft om uitspraak te doen over de gehele periode van 13 maart 2006 tot 1 oktober 2007”, en daarenboven vermeldt dat “het feit dat de deskundige de arbeidsongeschiktheid niet alleen onderzocht heeft op de litigieuze datum maar ook daarna, tot aan de neerlegging van zijn verslag (.), niet tot gevolg heeft dat het geschil dat bij de rechter aanhangig wordt gemaakt, ruimer is dan dat welk de partijen hem hebben voorgelegd”, en bijgevolg beslist dat “de eerste rechter, die het deskundigenverslag goedkeurt maar tegelijkertijd concludeert dat (de verweerder) arbeidsongeschikt was vanaf 13 maart 2006, het hem voorgelegd geschil correct heeft beoordeeld, zonder dat kan worden vastgesteld dat zijn gedachtegang tegenstrijdig was”, is niet naar recht verantwoord.
Dès lors, en considérant que “l’objet de la contestation portait (..) sur la décision fixant au 13 mars 2006 la date de la fin de l’incapacité ; (qu’) il s’agissait pour le juge de déterminer l’existence ou non d’une incapacité de travail (du défendeur) à la date litigieuse du 13 mars 2006 (et que, par) son dispositif, le premier juge a strictement tranché la contestation qui lui était soumise (dans la mesure où) aucune des parties n’a conclu en première instance, (qu’) aucune des parties n’a demandé au premier juge de se prononcer également sur la période subséquente”, et qu’“après dépôt du rapport d’expertise, (le défendeur) n’a pas demandé qu’il soit statué pour toute la période du 13 mars 2006 au 1 er octobre 2007”, et en énonçant encore que “le fait que l’expert ait examiné la capacité de travail non seulement à la date litigieuse mais également ensuite, jusqu’au dépôt de son rapport (.), n’a pas pour effet de saisir le juge d’une contestation plus ample que celle qui lui est soumise par les parties”, pour décider en conséquence qu’“en déclarant entériner le rapport d’expertise tout en concluant que (le défendeur) était en incapacité de travail à partir du 13 mars 2006, le premier juge a correctement tranché la contestation qui lui était soumise, sans qu’il puisse être constaté de contradiction dans son raisonnement”, l’arrêt n’est pas légalement justifié.

uit het deskundigenonderzoek blijkt wel degelijk dat (de verweerder) vanaf 13 maart 2006 arbeidsongeschikt was en dat hij thans nog lijdt aan een lichte depressie en angstgevoelens, zonder dat dit een arbeidsongeschiktheid van meer dan 66 pct. op de arbeidsmarkt tot gevolg heeft.
le rapport d’expertise constate effectivement, que [le défendeur] était en incapacité de travail à partir du 13 mars 2006 et que, aujourd’hui, un léger tableau dépressif et anxieux subsiste, sans entraîner une incapacité de travail supérieure à 66 % sur le marché du travail.

Het arrest verklaart het hoger beroep van de eiser ongegrond en bevestigt de beslissing van de eerste rechter, volgens welke “(de verweerder) vanaf 13 maart 2006 niet in staat was om te werken in de zin van artikel 100 van de Wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd bij het Koninklijk besluit van 14 juli 1994”, om al zijn redenen en, inzonderheid, om de volgende redenen:
L’arrêt déclare non fondé l’appel du demandeur et confirme la décision du premier juge selon laquelle “[le défendeur] était incapable de travailler, au sens de l’article 100 de la loi sur l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée par l’arrêté royal du 14 juillet 1994, à partir du 13 mars 2006”, et ce, par tous ses motifs et spécialement les motifs suivants :

De eerste rechter, die het deskundigenverslag goedkeurt maar tegelijkertijd concludeert dat [de verweerder] arbeidsongeschikt was vanaf 13 maart 2006, heeft het hem voorgelegde geschil correct beoordeeld, zonder dat kan worden vastgesteld dat zijn gedachtegang tegenstrijdig was”.
Dès lors, en déclarant entériner le rapport d’expertise tout en concluant que [le défendeur] était en incapacité de travail à partir du 13 mars 2006, le premier juge a correctement tranché la contestation qui lui était soumise, sans qu’il puisse être constaté de contradiction dans son raisonnement”.

Uit de stukken waarop het Hof vermag acht te slaan, blijkt dat de Gewestelijke commissie van de Geneeskundige raad voor invaliditeit beslist heeft om de verweerder niet langer als arbeidsongeschikt te beschouwen vanaf 13 maart 2006.
Il ressort des pièces auxquelles la Cour peut avoir égard que la commission régionale du Conseil médical de l’invalidité a décidé de mettre fin à la reconnaissance de l’incapacité de travail du défendeur à partir du 13 mars 2006.

Die regel treedt vanaf 13 maart 2000 in werking.
Cette règle prend effet le 13 mars 2000.

Het arrest stelt vast dat de verweerder, voor de arbeidsrechtbank, beroep heeft ingesteld tegen de beslissing van de Gewestelijke commissie van de Geneeskundige raad voor invaliditeit, die hem vanaf 13 maart 2006 arbeidsgeschikt verklaarde, omdat de voorwaarden, bepaald in artikel 100 van de Wet betreffende verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, niet meer waren vervuld.
L’arrêt constate que le défendeur a saisi le tribunal du travail d’un recours contre la décision de la commission régionale du Conseil médical de l’invalidité mettant fin à son incapacité de travail à partir du 13 mars 2006 parce que les conditions prévues à l’article 100 de la loi relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, n’étaient plus réunies.