Traduction de «uitzonderlijke geneeskundige » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Enige mate van emotionele verwarring gewoonlijk in aansluiting op de geboorte van een op hen volgend broertje of zusje komt voor bij de meeste jonge kinderen. Een rivaliteitsstoornis jegens broertje of zusje dient alleen gediagnosticeerd te worden indien de ernst of het voortduren van de stoornis statistisch uitzonderlijk is en samengaat met stoornis van sociaal functioneren. | Neventerm: | jalouzie tussen broertjes en zusjes
Définition: La plupart des jeunes enfants sont perturbés par la naissance d'un frère ou d'une sœur. On ne doit faire le diagnostic de rivalité dans la fratrie que lorsque la réaction émotionnelle est à l'évidence excessive ou trop prolongée et s'accompagne d'une perturbation du fonctionnement social. | Jalousie dans la fratrie

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

uitzonderlijk grote baby
Enfant exceptionnellement gros

Omschrijving: Separatieangststoornis dient gediagnosticeerd te worden indien angst met betrekking tot scheiding de kern van de angst vormt en indien die angst voor het eerst optrad in de vroege kinderjaren. Hij wordt van gewone separatieangst onderscheiden op grond van de ernst die statistisch uitzonderlijk is (inclusief een abnormaal voortduren buiten de gebruikelijke leeftijdsperiode); en op grond van een in belangrijke mate gestoord sociaal functioneren.
Définition: Trouble dans lequel l'anxiété est focalisée sur une crainte concernant la séparation, survenant pour la première fois au cours des premières années de l'enfance. Il se distingue de l'angoisse de séparation normale par son intensité, à l'évidence excessive, ou par sa persistance au-delà de la petite enfance, et par son association à une perturbation significative du fonctionnement social.

Omschrijving: Een duurzame persoonlijkheidsverandering sinds ten minste twee jaar, volgend op blootstelling aan catastrofale stress. De stress moet zo uitzonderlijk zijn dat het niet nodig is persoonlijke gevoeligheid te verdisconteren ten einde zijn diepgaande effect op de persoonlijkheid te verklaren. De stoornis wordt gekenmerkt door een vijandige of wantrouwende houding tegenover de wereld, sociale teruggetrokkenheid, gevoelens van leegte of hopeloosheid, een chronisch gevoel van 'op scherp staan' als bij voortdurende dreiging en van vervreemding. Posttraumatische stressstoornis (F43.1) kan aan dit type persoonlijkheidsverandering voorafgaan. | Neventerm: | persoonlijkheidsverandering na | concentratiekampervaringen | persoonlijkheidsverandering na | langdurige blootstelling aan levensbedreigende situaties, bijvoorbeeld als slachtoffer van terrorisme | persoonlijkheidsverandering na | langdurige gevangenschap onder reële doodsdreiging | persoonlijkheidsverandering na | marteling | persoonlijkheidsverandering na | rampen
Définition: Modification durable de la personnalité, persistant au moins deux ans, à la suite de l'exposition à un facteur de stress catastrophique. Le facteur de stress doit être d'une intensité telle qu'il n'est pas nécessaire de se référer à une vulnérabilité personnelle pour expliquer son effet profond sur la personnalité. Le trouble se caractérise par une attitude hostile ou méfiante envers le monde, un retrait social, des sentiments de vide ou de désespoir, par l'impression permanente d'être sous tension comme si on était constamment menacé et par un détachement. Un état de stress post-traumatique (F43.1) peut précéder ce type de modification de la personnalité. | Modification de la personnalité après:captivité prolongée avec risque d'être tué à tout moment | désastres | expériences de camp de concentration | exposition prolongée à des situations représentant un danger vital, comme le fait d'être victime du terrorisme | torture

medisch | geneeskundig
médical

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

de wetgever met de vermelding in artikel 25, § 2, van de gecoördineerde ZIV-wet “uitzonderlijke geneeskundige verstrekkingen” niet zozeer uitzonderlijke medische zorgen of behandelingswijzen op zich heeft geviseerd, maar wel uitzonderlijke complexe toestanden die van zodanige aard zijn dat ze een tussenkomst door het Bijzonder Solidariteitsfonds verantwoorden;
de wetgever met de vermelding in artikel 25, § 2, van de gecoördineerde ZIV-wet “uitzonderlijke geneeskundige verstrekkingen” niet zozeer uitzonderlijke medische zorgen of behandelingswijzen op zich heeft geviseerd, maar wel uitzonderlijke complexe toestanden die van zodanige aard

Het Bijzonder Solidariteitsfonds dat is opgericht bij artikel 25 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, heeft als taak onder bepaalde voorwaarden tegemoetkomingen te verlenen voor uitzonderlijke geneeskundige verstrekkingen die geen recht geven op een vergoeding door de verzekering voor geneeskundige verzorging, met inbegrip van de farmaceutische producten.
Le Fonds spécial de solidarité, créé par l'article 25 de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, a pour mission la prise en charge de prestations de santé exceptionnelles ne donnant pas droit au remboursement par l’assurance soins de santé, y compris des produits pharmaceutiques, moyennant certaines conditions.

Door het feit dat een verstrekking, die niet uitzonderlijk is maar een gewone verstrekking, voor een complexe toestand moet worden verleend, wordt die verstrekking immers nog geen uitzonderlijke geneeskundige verstrekking die voor tegemoetkoming door het Bijzonder Solidariteitsfonds in aanmerking komt.
Ce n'est pas parce qu'une prestation ordinaire, qui n'est donc pas particulière, doit être effectuée pour une situation complexe, qu'elle en devient une prestation médicale exceptionnelle, entrant en ligne de compte pour l'intervention du Fonds spécial de solidarité.

Het advies van de deskundige dat stelt dat de behandeling als een uitzonderlijke geneeskundige verstrekking kan beschouwd worden gezien “het uitzonderlijk karakter van de verschijnselen van de gevolgen van wat bij betrokkene als de ziekte van Crohn wordt bestempeld”, is gebaseerd op een verkeerde interpretatie van de toepasselijke wettelijke bepalingen.
L’avis de l’expert qui affirme que le traitement peut être considéré comme une prestation de santé exceptionnelle compte tenu “du caractère exceptionnel des symptômes et des conséquences de ce qui est diagnostiqué chez l’intéressé comme la maladie de Crohn” est basé sur une interprétation erronée des dispositions légales en vigueur.

Gecoördineerde wet van 14.7.1994, artikel 25, §2, eerste lid - Uitzonderlijke geneeskundige verstrekking - Enterale voeding
Loi coordonnée le 14.7.1994, article 25, § 2, alinéa 1 er - Prestation de santé exceptionnelle - Nutrition entérale

Het College beslist over de tenlasteneming van individuele verstrekkingen inzake revalidatie en neemt beslissingen over de erkenning of weigering van implantaten, diverse apparatuur, vervoer van organen en in het kader van het Bijzonder solidariteitsfonds over uitzonderlijke geneeskundige verstrekkingen.
Il décide de la prise en charge des prestations individuelles en matière de rééducation et prend des décisions concernant l’agrément ou le refus d’implants, d’appareillages divers, de transport d’organes et, dans le cadre du Fonds spécial de solidarité, de prestations de santé exceptionnelles.

De deskundige, dokter V. , kwam, na onderzoek, tot het besluit dat de eerste geïntimeerde “in aanmerking komt voor het plaatsen van een endoprothese volgens de criteria, die nu gehanteerd worden” (zodat hij vanaf 1.5.2001 terugbetaling voor de endoprothese had kunnen bekomen ten laste van de appellant), kon niet “begrijpen dat een endoprothese geplaatst op 18 juli 2000 geen aanleiding geeft tot terugbetaling en een plaatsing na 1 mei 2001 – dus 10 maanden later – wel !” en was om die reden “de mening toegedaan dat (de eerste geïntimeerde) zich kan beroepen op een uitzonderlijke geneeskundige verstrekking en een zeldzame aandoening die zijn vitale functies aantast, zoals bedoeld in de RIZIV-regelgeving en dit met het oog op de behandeling van zijn abdominaal aneurysma op 18 juli 2000”.
De deskundige, dokter V. , kwam, na onderzoek, tot het besluit dat de eerste geïntimeerde " in aanmerking komt voor het plaatsen van een endoprothese volgens de criteria, die nu gehanteerd worden" (zodat hij vanaf 1.5.2001 terugbetaling voor de endoprothese had kunnen bekomen ten laste van de appellant), kon niet " begrijpen dat een endoprothese geplaatst op 18 juli 2000 geen aanleiding geeft tot terugbetaling en een plaatsing na 1 mei 2001 - dus 10 maanden later - wel !" en was om die reden " de mening toegedaan dat (de eerste geïntimeerde) zich kan beroepen op een uitzonderlijke geneeskundige verstrekking en een zeldzame aandoening die zijn vitale functies aantast, zoals bedoeld in de RIZIV-regelgeving en dit met het oog op de behandeling van zijn abdominaal aneurysma op 18 juli 2000" .

Mocht op deontologische gronden toch reeds een onderzoek gestart zijn, dan zou de Provinciale Raad van de Orde relevante gegevens uit zijn dossier aan de geneeskundige commissie kunnen overmaken, doch alleen in die uitzonderlijke omstandigheden waarin het algemeen belang duidelijk zou overwegen op het beroepsgeheim.
Si pour des motifs d'ordre déontologique, une instruction devait être engagée, le Conseil provincial de l'Ordre peut communiquer à la Commission médicale provinciale les données pertinentes du dossier, mais uniquement en la circonstance exceptionnelle où l'intérêt général prévaut sur le secret professionnel.

De door een bevoegde overheid voor onder andere het verrichten van een bloedproef opgevorderde arts is op straffe van sanctie wettelijk verplicht aan die opvordering gevolg te geven, behoudens in uitzonderlijke gevallen (zie het artikel 131 van de Code van geneeskundige plichtenleer en het advies van de Nationale Raad van 19 februari 1994, TNR nr. 64, p. 29).
Le médecin requis par une autorité compétente pour, entre autres, effectuer un prélèvement sanguin est légalement tenu, sous peine de sanction, de donner suite à cette réquisition, sauf dans des cas exceptionnels (cf. article 131 du Code de déontologie médicale et l'avis du Conseil national du 19 février 1994, BCN n° 64, p.29).

De Nationale Raad is van oordeel dat de mededeling van medische rapporten door geneesherenspecialisten aan hun collegae omnipractici, in principe confidentieel geschiedt; uitzonderlijk kan het echter nuttig zijn deze rapporten aan de patiënten mede te delen, maar dan moet de arts met de grootste voorzichtigheid te werk gaan overeenkomstig de voorschriften van artikelen 33 en 42 van de Code van Geneeskundige plichtenleer.
Le Conseil national estime que la communication des rapports médicaux envoyés par les médecins spécialistes à leurs confrères omnipraticiens doit, en principe, être considérée comme confidentielle; qu'exceptionnellement il peut cependant être utile de communiquer ces rapports aux patients, mais que dans ce cas, le médecin doit agir avec grande circonspection, en s'inspirant des prescriptions des articles 33 et 42 du Code de Déontologie médicale.