Traduction de «uitspraak te doen over geschillen » (Néerlandais → Français) :

W. R.v.St) doch dat het administratief kort geding geen afbreuk doet aan de bevoegdheid van de rechterlijke macht om uitspraak te doen over geschillen betreffende subjectieve rechten, en desgevallend dringende en voorlopige maatregelen te bevelen ter voorkoming van schade, wanneer deze het gevolg is van een ogenschijnlijke schending van enig subjectief recht van eisende partij waaraan in hoofde van verwerende partij een rechtsplicht beantwoordt (Cass., 15.10.1993, met conclusie eerste Advocaat-generaal D'HOORE, R.W. 1993- 94, 711).
W. R.v.St) doch dat het administratief kort geding geen afbreuk doet aan de bevoegdheid van de rechterlijke macht om uitspraak te doen over geschillen betreffende subjectieve rechten, en desgevallend dringende en voorlopige maatregelen te bevelen ter voorkoming van schade, wanneer deze het gevolg is van een ogenschijnlijke schending van enig subjectief recht van eisende partij waaraan in hoofde van verwerende partij een rechtsplicht beantwoordt (Cass., 15.10.1993, met conclusie eerste Advocaat-Generaal D'HOORE, R.W. 1993-94, 711).

Het Hof wijst er allereerst op dat de Beperkte kamers geen uitspraak doen over geschillen doch, als organen van het actief bestuur, de beslissingen nemen die in voorkomend geval het voorwerp zullen uitmaken van geschillen.
La Cour relève en premier lieu que les Chambres restreintes ne statuent pas sur des contestations, mais prennent, en tant qu’organes de l’administration active, des décisions qui feront éventuellement l’objet de contestations.

Het Hof wijst er in de eerste plaats op dat de Beperkte kamers geen uitspraak doen over geschillen doch, als organen van het actief bestuur, de beslissingen nemen die in voorkomend geval het voorwerp zullen uitmaken van geschillen.
La Cour indique d’abord que les Chambres restreintes ne statuent pas sur des contestations, mais prennent, en tant qu’organes de l’administration active, des décisions qui feront éventuellement l’objet de contestations.

Het arrest, dat beslist dat “het geschil () betrekking had op de beslissing die de einddatum van de arbeidsongeschiktheid vaststelde op 13 maart 2006; (dat) de rechter moest bepalen of (de verweerder) op de betwiste datum van 13 maart 2006 al dan niet arbeidsongeschikt was (en dat) de eerste rechter in zijn dictum uitspraak heeft gedaan binnen de grenzen van het hem voorgelegde geschil, (in zoverre) geen van de partijen in eerste aanleg conclusie heeft genomen; (dat) geen van de partijen de eerste rechter heeft gevraagd om ook over de daaropvolgende periode uitspraak te doen”, en dat “(de eiser), na de neerlegging van het deskundigenverslag, niet gevraagd heeft om uitspraak te doen over de gehele periode van 13 maart 2006 tot 1 oktober 2007”, en daarenboven vermeldt dat “het feit dat de deskundige de arbeidsongeschiktheid niet alleen onderzocht heeft op de litigieuze datum maar ook daarna, tot aan de neerlegging van zijn verslag (.), niet tot gevolg heeft dat het geschil dat bij de rechter aanhangig wordt gemaakt, ruimer is dan dat welk de partijen hem hebben voorgelegd”, en bijgevolg beslist dat “de eerste rechter, die het deskundigenverslag goedkeurt maar tegelijkertijd concludeert dat (de verweerder) arbeidsongeschikt was vanaf 13 maart 2006, het hem voorgelegd geschil correct heeft beoordeeld, zonder dat kan worden vastgesteld dat zijn gedachtegang tegenstrijdig was”, is niet naar recht verantwoord.
Dès lors, en considérant que “l’objet de la contestation portait (..) sur la décision fixant au 13 mars 2006 la date de la fin de l’incapacité ; (qu’) il s’agissait pour le juge de déterminer l’existence ou non d’une incapacité de travail (du défendeur) à la date litigieuse du 13 mars 2006 (et que, par) son dispositif, le premier juge a strictement tranché la contestation qui lui était soumise (dans la mesure où) aucune des parties n’a conclu en première instance, (qu’) aucune des parties n’a demandé au premier juge de se prononcer également sur la période subséquente”, et qu’“après dépôt du rapport d’expertise, (le défendeur) n’a pas demandé qu’il soit statué pour toute la période du 13 mars 2006 au 1 er octobre 2007”, et en énonçant encore que “le fait que l’expert ait examiné la capacité de travail non seulement à la date litigieuse mais également ensuite, jusqu’au dépôt de son rapport (.), n’a pas pour effet de saisir le juge d’une contestation plus ample que celle qui lui est soumise par les parties”, pour décider en conséquence qu’“en déclarant entériner le rapport d’expertise tout en concluant que (le défendeur) était en incapacité de travail à partir du 13 mars 2006, le premier juge a correctement tranché la contestation qui lui était soumise, sans qu’il puisse être constaté de contradiction dans son raisonnement”, l’arrêt n’est pas légalement justifié.

Het arrest, dat om de in het middel weergegeven redenen weigert uitspraak te doen over de periode na de datum waarover de bestreden administratieve beslissing uitspraak deed, doet geen uitspraak over het volledige geschil dat bij het arbeidshof aanhangig is gemaakt en schendt aldus artikel 580, 2°, van het Gerechtelijk Wetboek.
En refusant, par les considérations reproduites au moyen, de statuer sur la période postérieure à la date à laquelle se prononçait la décision administrative querellée, l’arrêt, qui n’épuise pas la saisine de la cour du travail, viole l’article 580, 2°, du Code judiciaire.

Hoewel, luidens artikel 1068, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek, hoger beroep tegen een eindvonnis of tegen een vonnis alvorens recht te doen het geschil zelf bij de rechter in hoger beroep aanhangig maakt, zijn het de partijen zelf die, door hun hoofdberoep of incidenteel beroep, de grenzen bepalen waarbinnen de rechter in hoger beroep uitspraak moet doen over de betwistingen die bij de eerste rechter aanhangig zijn gemaakt.
Si, aux termes de l'article 1068, alinéa 1 er , du Code judiciaire, tout appel d'un jugement définitif ou avant dire droit saisit du fond du litige le juge d'appel, ce sont toutefois les parties elles-mêmes qui, par l'appel principal ou incident, fixent les limites dans lesquelles le juge d'appel doit statuer sur les contestations dont le premier juge a été saisi.

Vaak bestaat er al geen eensgezindheid over wanneer er al dan niet sprake is van een specifiek vitaminetekort, laat staan over de eventuele gevolgen en noodzaak tot behandeling ervan, zodat we in veel gevallen geen duidelijke uitspraak konden doen over nut of nutteloosheid van het gebruik van één of ander vitaminesupplement.
Les absences régulières de consensus sur les critères diagnostiques de carences vitaminiques, voire sur les conséquences éventuelles et la nécessité d’un traitement, ne nous permettent pas de nous prononcer sur l’utilité de l’un ou l’autre supplément vitaminique.

Op 24. 06.2011 beschikte het RIZIV nog niet over de uitgaven van het eerste trimester 2011, wel al over de maanden januari en februari. Bijkomend werd dan ook beslist om in de loop van september op basis van de gegevens van 5 maanden een uitspraak te doen over een eventuele aanvullende indexering, die vanaf 1 december zou worden doorgevoerd.
Il a donc également été décidé de se prononcer courant septembre, sur la base des données portant sur 5 mois, sur un éventuel complément d’index à partir du 1 er décembre.

Over andere geneesmiddelen is op basis van de resultaten uit deze studie niet steeds een duidelijke uitspraak te doen, al tekenen zich wel enkele niet onverwachte trends af (tricyclische antidepressiva, antipsychotica).
Pour les autres médicaments, il est difficile de se prononcer sur base des résultats de cette étude, même si certaines tendances attendues se dessinent (antidépresseurs tricycliques, antipsychotiques).

Indien een vraag ten aanzien van een schending door een wet van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet voor de Raad van State wordt opgeworpen, moet de Raad van State krachtens artikel 26, § 1, 3° en § 2, eerste lid van de bijzondere wet op het Arbitragehof van 6 januari 1989, het Arbitragehof verzoeken over die vraag uitspraak te doen.
Si une question relative à la violation par une loi des articles 10 et 11 de la Constitution est posée devant le Conseil d’État, le Conseil d’État doit, en vertu de l’article 26, § 1 er , 3°, et § 2, alinéa 1 er , de la loi spéciale sur la Cour d’arbitrage du 6 janvier 1989, demander à la Cour d’arbitrage de statuer sur cette question.