Zo blijkt uit de voorbereidende werkzaamheden van de wet van 11 april 1995 dat “artikel 17, tweede lid niet van toepassing is indien de vergissing het gevolg is van bedrog, arglist, bedrieglijke handelingen of het niet afleggen door de verzekerde van een verklaring die is voorgeschreven door een wets- of reglementaire bepaling of die volgt uit een vroeger aangegane verbintenis” (Doc.
Ainsi, il résulte des travaux préparatoires de la loi du 11 avril 1995 que “l’article 17, alinéa 2, n’est pas d’application si l’erreur résulte du dol ou de la fraude, de manœuvres frauduleuses ou de l’omission par l’assuré social, de faire une déclaration prescrite par une disposition légale ou réglementaire ou qui découle d’un engagement antérieur” (Doc.
