Vertaling van "tweede studie werden 85 mannelijke " (Nederlands → Frans) :

In de tweede studie werden 85 mannelijke en vrouwelijke patiënten van 10 tot 16 jaar ingesloten, met een LDL-C spiegel > 190 mg/dl (equivalent aan 4.9 mmol/l) of een LDL-C spiegel > 160 mg/dl (equivalent aan 4.1 mmol/l) en één of meer risicofactoren voor coronair hartlijden, of een LDL-C spiegel > 160 mg/dl (equivalent aan 4.1 mmol/l) en een bewezen LDL-receptor afwijking.
La seconde étude a inclus 85 garçons et filles, âgés de 10 à 16 ans et ayant des taux de LDL-C > 190 mg/dl (ce qui équivaut à 4,9 mmol/l) ou de LDL-C > 160 mg/dl (ce qui équivaut à 4,1 mmol/l) ainsi qu’un ou plusieurs facteurs de risque de cardiopathie ischémique, ou des taux de LDL-C > 160 mg/dl (ce qui équivaut à 4,1 mmol/l) et un déficit établi en récepteurs LDL.

Aan de tweede studie namen 85 mannelijke en vrouwelijke patiënten deel van 10 tot 16 jaar die een LDL-C-waarde hadden van > 190 mg/dl (overeenkomend met 4,9 mmol/l) of een LDL-C-waarde van > 160 mg/dl (overeenkomend met 4,1 mmol/l) en met één of meerdere risicofactoren voor een coronaire hartaandoening, of een LDL-C-waarde van > 160 mg/dl (overeenkomend met 4,1 mmol/l) en een bewezen LDL-receptordefect.
La seconde étude a été menée chez 85 garçons et filles âgés de 10 à 16 ans, qui avaient un taux de LDL-C > 190 mg/dl (soit 4,9 mmol/l) ou un taux de LDL-C > 160 mg/dl (soit 4,1 mmol/l) et un ou plusieurs facteurs de risque de maladie coronarienne, ou un taux de LDL-C > 160 mg/dl (soit 4,1 mmol/l) et un défaut du récepteur LDL confirmé.

Aan de tweede studie namen 85 mannelijke en vrouwelijke patiënten deel van 10 tot 16 jaar die een LDL- C-waarde hadden van > 190 mg/dl (overeenkomend met 4,9 mmol/l) of een LDL-C-waarde van > 160 mg/dl (overeenkomend met 4,1 mmol/l) en met één of meerdere risicofactoren voor een coronaire hartaandoening, of een LDL-C-waarde van > 160 mg/dl (overeenkomend met 4,1 mmol/l) en een bewezen LDLreceptordefect.
La seconde étude a été menée chez 85 garçons et filles âgés de 10 à 16 ans, qui avaient un taux de LDL-C > 190 mg/dl (soit 4,9 mmol/l) ou un taux de LDL-C > 160 mg/dl (soit 4,1 mmol/l) et un ou plusieurs facteurs de risque de maladie coronarienne, ou un taux de LDL-C > 160 mg/dl (soit 4,1 mmol/l) et un défaut du récepteur LDL confirmé.

De tweede studie werd uitgevoerd bij 85 mannelijke en vrouwelijke patiënten van 10 tot 16 jaar met een LDL-C > 190 mg/dl (equivalent aan 4,9 mmol/l) of LDL-C > 160 mg/dl (equivalent aan 4,1 mmol/l) en één of meer risicofactoren van coronair hartlijden of een LDL- C > 160 mg/dl (equivalent aan 4,1 mmol/l) en een bewezen LDL-receptordefect.
La seconde étude incluait 85 patients de sexe masculin et féminin, âgés de 10 à 16 ans, qui présentaient un taux de LDL-C > 190 mg/dl (équivalant à 4,9 mmol/l) ou un taux de LDL-C > 160 mg/dl (équivalant à 4,1 mmol/l) et un ou plusieurs facteurs de risque pour la maladie coronarienne, ou un taux de LDL-C > 160 mg/dl (équivalant à 4,1 mmol/l) et une anomalie prouvée des récepteurs des LDL.

De meeste patiënten in beide studies (83% in de eerste studie en 89% in de tweede studie) werden getitreerd tot een maximumdosis van 80 mg per dag.
Chez la majorité des patients des deux études (83 % dans la première étude et 89 % dans la seconde), la posologie a été augmentée à la dose quotidienne maximale de 80 mg.

In de tweede studie werden de doeltreffendheid en de veiligheid van de combinatie met paclitaxel en trastuzumab geëvalueerd in een geplande subgroepanalyse (gemetastaseerde borstkanker bij patiënten, die eerder zijn behandeld met adjuvante antracyclinen) van de studie HO648g.
Dans la deuxième étude, l’efficacité et la sécurité de la combinaison de paclitaxel et de trastuzumab ont été évaluées dans une analyse de sous-groupe planifiée (cancer du sein métastatique chez des patients ayant déjà été traités avec des anthracyclines en traitement adjuvant) de l’étude HO648g.

Testotoxicose In een open, niet-vergelijkende, multicentrische studie werden 14 mannelijke patiënten (in de leeftijd van 2 tot 9 jaar) met familiale tot mannen beperkte pubertas praecox, ook testotoxicose genoemd, behandeld met een combinatie van anastrozol en bicalutamide.
Testotoxicose Une étude multicentrique ouverte non comparative a évalué 14 enfants de sexe masculin (âgés de 2 à 9 ans) présentant une puberté précoce familiale limitée aux garçons, également connue sous le nom de testotoxicose, traités avec la combinaison d’anastrozole et de bicalutamide.

Voor teven werden twee veldstudies met Gonazon-implantaten uitgevoerd. In één studie werden de resultaten bij een eenmalige toediening onderzocht, de tweede studie richtte zich op een herhaalde toediening gedurende een tweede jaar.
Chez les chiennes, les résultats de deux études sur le terrain avec des implants de Gonazon ont été présentés ; l’une des études portait sur une administration unique, l’autre sur l’application répétée pendant une deuxième année.

Een nadelig effect op de mannelijke en vrouwelijke vruchtbaarheid kan echter worden verwacht, omdat studies waarbij herhaalde doses aan dieren werden gegeven, veranderingen in de mannelijke en vrouwelijke voortplantingsorganen hebben laten zien bij blootstelling beneden de verwachte klinische blootstelling (gebaseerd op AUC).
On peut toutefois s'attendre à une altération de la fertilité chez le mâle ou la femelle. En effet, des études à doses réitérées chez l’animal ont mis en évidence des modifications des organes reproducteurs mâles et femelles pour des expositions situées en dessous des expositions cliniques anticipées (basé sur les ASC).

Er werd bewijs gevonden voor een voordeel van telmisartan ten opzichte van placebo in het vooraf gespecificeerde tweede samengestelde eindpunt van cardiovasculaire mortaliteit, niet-fataal hartinfarct, niet-fatale beroerte [0,87 (95% BI 0,76 – 1,00, p = 0,048)]. Er werden geen aanwijzingen gevonden voor profijt op cardiovasculaire mortaliteit (hazardratio 1,03, 95% BI 0,85 – 1,24).
Il a été montré un bénéfice du telmisartan par rapport au placebo sur le critère secondaire composite pré-défini comprenant le décès d’origine cardiovasculaire, l’infarctus du myocarde non fatal, et l’accident vasculaire cérébral non fatal [0,87 (IC95% [0,76 ; 1,00], p = 0,048)]. Il n’a pas été démontré de bénéfice sur la mortalité cardiovasculaire (hazard ratio 1,03, IC95 % [0,85 ; 1,24]).