Traduction de «tweede startdosis » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

tweede metacarpaal
deuxième métacarpien

fractuur van tweede cervicale-wervel
Fracture de la deuxième vertèbre cervicale

brandwond van tweede graad van hoofd en hals
Brûlure du second degré de la tête et du cou

etsing van tweede graad van hoofd en hals
Corrosion du second degré de la tête et du cou

chiasma opticum | optische schors | tweede hersenzenuw [n. II]
Chiasma optique Cortex visuel Nerf crânien II

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

metatarsofalangeaal gewricht van tweede teen
articulation métatarsophalangienne du doigt II du pied

metatarsofalangeaal gewricht van tweede tot en met vijfde teen
articulation métatarsophalangienne de l'orteil de II à V

Elke congenitale syfilitische aandoening gespecificeerd als laat of zich manifesterend vanaf tweede jaar na geboorte. | gewrichten van Clutton (M03.1) | Hutchinson- | tanden | Hutchinson- | trias | late congenitale | cardiovasculaire-syfilis (I98.0) | late congenitale | syfilitische- | artropathie (M03.1) | late congenitale | syfilitische- | osteochondropathie (M90.2) | syfilitische zadelneus
Arthropathie+ (M03.1*) | Ostéochondropathie+ (M90.2*) | syphilitique congénitale tardive | Dents de Hutchinson Maladie de Clutton+ (M03.1*) Nez en selle attribuable à la syphilis Syphilis cardio-vasculaire congénitale tardive+ (I98.0*) Triade de Hutchinson

brandwond van tweede graad van romp
Brûlure du second degré du tronc

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Gemiste tweede startdosis (< 4 weken na eerste injectie) Als er minder dan 4 weken zijn verstreken sinds de eerste injectie, dient de tweede injectie van 100 mg zo snel mogelijk in de deltaspier toegediend te worden.
Oubli de la seconde dose d’instauration (< 4 semaines après la première injection) Si moins de 4 semaines se sont écoulées depuis la première injection, alors le patient devra recevoir la seconde injection de 100 mg dans le muscle deltoïde dès que possible.

Gemiste tweede startdosis (4-7 weken na eerste injectie) Als er 4 tot 7 weken zijn verstreken sinds de eerste injectie XEPLION, wordt de toediening met twee injecties van 100 mg als volgt hervat:
Oubli de la seconde dose d’instauration (4 à 7 semaines après la première injection) Si 4 à 7 semaines se sont écoulées depuis la première injection de XEPLION, reprendre le traitement par deux injections de 100 mg comme suit :

Gemiste tweede startdosis (> 7 weken na eerste injectie) Als er meer dan 7 weken zijn verstreken sinds de eerste injectie XEPLION, moet de toediening worden gestart zoals hierboven beschreven voor de eerste instelling van de behandeling met XEPLION.
Oubli de la seconde dose d’instauration (> 7 semaines après la première injection) Si plus de 7 semaines se sont écoulées depuis la première injection de XEPLION, recommencer le traitement comme décrit ci-dessus dans le schéma d’instauration de XEPLION.

Eén week later (dag 8) moet de tweede startdosis XEPLION (100 mg) ook in de DELTASPIER worden toegediend met de naald voor injectie in de DELTASPIER.
La deuxième dose d’initiation de XEPLION (100 mg) doit aussi être administrée dans le muscle DELTOÏDE une semaine après (Jour 8) à l’aide de l’aiguille pour injection DELTOÏDE.

Vermijden van gemiste doses Er wordt aanbevolen de tweede startdosis XEPLION één week na de eerste dosis toe te dienen.
Evitez l’oubli de doses Il est recommandé que la seconde dose d’instauration de XEPLION soit administrée une semaine après la première dose.

Indien bij patiënten met een startdosis van 4 mg/kg geen voldoende klinische respons is bereikt 7 dagen na de start van de behandeling, kan een tweede dosis Ilaris van 4 mg/kg worden overwogen.
Chez les patients recevant une dose initiale de 4 mg/kg, l’administration d’une seconde dose de 4 mg/kg d’Ilaris peut être envisagée 7 jours après le début du traitement en l’absence de réponse clinique satisfaisante.

Indien bij patiënten met een startdosis van 150 mg of 2 mg/kg geen voldoende klinische respons (verdwijnen van huiduitslag en andere gegeneraliseerde ontstekingssymptomen) is bereikt 7 dagen na de start van de behandeling, kan een tweede dosis Ilaris van 150 mg of 2 mg/kg overwogen worden.
Chez les patients recevant une dose initiale de 150 mg ou de 2 mg/kg, l’administration d’une deuxième dose de 150 mg ou de 2 mg/kg d’Ilaris peut être envisagée 7 jours après le début du traitement, en l’absence de réponse clinique satisfaisante (résolution du rash cutané et des autres symptômes inflammatoires généralisés).

De gebruikelijke startdosis bedraagt 2 mg per dag, deze kan mogelijk verhoogd worden tot 4 mg per dag op de tweede dag
La dose de départ habituelle est de 2 mg par jour, elle peut être portée à 4 mg par jour le deuxième jour

Schema dosisverlaging (Startdosis is 3,6 mg/kg) Eerste dosisverlaging Tweede dosisverlaging Noodzaak voor verdere dosisverlaging
Schéma de réduction de dose (la dose initiale est de 3,6 mg/kg) Première réduction de dose Deuxième réduction de dose Nécessité d’une réduction de dose supplémentaire

De gebruikelijke startdosis bedraagt 2 mg per dag, deze kan mogelijk verhoogd worden tot 4 mg per dag op de tweede dag.
La dose usuelle initiale est de 2 mg par jour, elle peut être augmentée à 4 mg par jour le second jour