Traduction de «tussen het orale » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

shunt | kunstmatige verbinding tussen twee kanalen of bloedvaten
shunt | court-circuit dans la circulation du sang

intercostaal | tussen de ribben
intercostal | intercostal

synaptisch | met betrekking tot onderling contact tussen zenuwcellen
synaptique | relatif à l'aire de jonction entre deux neurones

steady state | evenwicht tussen inspanning en zuurstofgebruik
équilibre cinétique | ?

psychosomatisch | met betrekking tot het verband tussen geest en lichaam
psychosomatique | relatif à l'influence du psychisme sur l'organisme

intervertebraal | tussen twee wervels
intervertébral | situé entre deux vertèbres

latentietijd | tijd tussen prikkeling en reactie
période | temps- | phase de latence | période d'inactivité apparente

educatie aan ouder over hechtingsrelatie tussen zorgverlener en kind
enseignement à un parent sur l'attachement soignant - enfant

verpletterd tussen schip en werf, inzittende van kleine aangedreven boot gewond
écrasé entre un navire et un quai, passager d'un petit bateau motorisé blessé

verpletterd tussen schepen in botsing, inzittende van kleine aangedreven boot gewond
écrasé entre des navires en collision, passager d'un petit bateau motorisé blessé

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Door de grote intra-individuele variabiliteit van de coagulatie tijdens ziekten en de mogelijkheid van interactie tussen de orale anticoagulantia en de antikanker chemotherapie is het nodig de frequentie te verhogen van de INR controle (International Normalised Ratio) indien beslist wordt om de patiënt te behandelen met orale anticoagulantia.
La grande variabilité intra-individuelle de la coagulabilité au cours de ces affections et l'éventualité d’une interaction entre les anticoagulants oraux et la chimiothérapie anticancéreuse imposent, s'il est décidé de traiter le patient par des anticoagulants oraux, d'augmenter la fréquence du contrôle de l'INR (International Normalised Ratio).

De grote intra-individuele variabiliteit van de coagulatiegraad tijdens deze aandoeningen en de daarbij horende mogelijkheid van een interactie tussen het orale anticoagulans en de chemotherapie, vereisen een verhoging van de frequentie van de INR (International Normalised Ratio)-controles, wanneer er beslist wordt om de patiënt te behandelen met orale anticoagulantia.
La grande variabilité intra-individuelle de la coagulabilité au cours de ces affections, à laquelle s’ajoute l’éventualité d’une interaction entre les anticoagulants oraux et la chimiothérapie anticancéreuse, imposent, s’il est décidé de traiter le patient par anticoagulants oraux, d’augmenter la fréquence des contrôles de l’INR (International Normalised Ratio).

Een kwalitatieve analyse van de gegevens wijst erop dat de keuze tussen het orale preparaat en het lokale preparaat beïnvloed werd door factoren zoals de aard van de pijn, pijn op meerdere plaatsen, aanwezigheid van een andere aandoening, de perceptie van het risico van ongewenste effecten, de praktische aspecten en het gekregen medisch advies.
Une analyse qualitative des données indique que le choix entre la préparation orale et la préparation locale était influencé par des facteurs tels que la nature de la douleur, ses localisations multiples, l’existence d’une affection concomitante, la perception du risque d’effets indésirables, les aspects pratiques, ainsi que le conseil médical reçu.

Correlatie tussen de orale dosis van uitgestelde afgifte propiverine en de resulterende AUC0-∞:
Corrélation entre la dose orale de propiverine à libération modifiée et l'ASC-∞ qui en résulte:

We herinneren er aan dat het gebruik van orale anticoagulantia (streefwaarde voor INR tussen 2,0 en 3,0; tussen 3,0 en 4,0 voor patiënten met een hartklepprothese) aanbevolen is bij bestaan van voorkamerfibrillatie of een andere emboligene cardiopathie, voor zover er geen contra-indicaties bestaan.
Rappelons que l’utilisation d’anticoagulants oraux (INR recherché entre 2,0 et 3,0; entre 3,0 et 4,0 chez les patients porteurs d’une prothèse valvulaire) est recommandée en présence d’une fibrillation auriculaire ou d’une autre cardiopathie emboligène, pour autant qu’il n’y ait pas de contre-indication.

In totaal werden 3.234 niet-diabetici met hoog risico van diabetes (B.M.I. ≥ 24; glykemie tussen 95 en 125 mg/dl nuchter en tussen 140 en 199 mg/dl twee uur na orale inname van 75 g glucose) geïncludeerd, en gerandomiseerd in drie groepen.
Au total, 3.234 patients non diabétiques avec un risque élevé de diabète (c.-à-d. avec un B.M.I. ≥ 24, et une glycémie entre 95 et 125 mg/dl à jeun et entre 140 et 199 mg/dl 2 heures après la prise orale de 75 g de glucose) ont été inclus et randomisés en 3 groupes.

De resultaten van deze metaanalyse toonden geen statistisch significant verschil in doeltreffendheid tussen de verschillende toedieningswegen en tussen de gebruikte doses van dexamethason (0,15 mg/kg, 0,30 mg/kg of 0,60 mg/kg) [n.v.d.r.: er bestaat in België echter geen orale suspensie op basis van dexamethason voor toediening bij het kind].
Les résultats de cette méta-analyse n’ont pas montré de différence statistiquement significative d’efficacité entre les différentes voies d’administration et entre les doses de dexaméthasone utilisées (0,15 mg/kg, 0,30 mg/kg ou 0,60 mg/kg) [n.d.l.r.: en Belgique, il n’existe cependant pas de suspension orale de dexaméthasone pour l’administration chez l’enfant].

Bij patiënten met een biologische klepprothese wordt een behandeling met orale anticoagulantia (INR tussen 2,0 en 3,0) gewoonlijk aanbevolen gedurende de eerste drie maanden na de implantatie, gevolgd door een behandeling met acetylsalicylzuur in lage dosis; bij bestaan van geassocieerde risicofactoren (trombo-embolische antecedenten, trombus in de linkervoorkamer, dilatatie van de linkervoorkamer, hartfalen, voorkamerfibrillatie) dient de behandeling met orale anticoagulantia levenslang te worden voortgezet.
Chez les patients porteurs d’une prothèse biologique, un traitement anticoagulant oral (INR entre 2,0 et 3,0) est généralement recommandé pendant les 3 premiers mois suivant l’implantation, suivi ensuite d’un traitement par de faibles doses d’acide acétylsalicylique; les anticoagulants oraux seront toutefois poursuivis indéfiniment en présence de facteurs de risque associés (antécédents de thrombo-embolie, thrombus dans l’oreillette gauche, dilatation de l’oreillette gauche, insuffisance cardiaque, fibrillation auriculaire).

De plaats van heparines met laag moleculair gewicht en van orale anticoagulantia (INR tussen 2,0 en 3,0) bij de preventie en behandeling van diep-veneuze trombo-embolische aandoeningen (DVT) staat vast.
La place des héparines de faible poids moléculaire et des anticoagulants oraux (INR entre 2,0 et 3,0) est établie dans la prévention et le traitement des affections thrombo-emboliques veineuses profondes (TEVP).

Bij gebruik van miconazol orale gel bij jonge kinderen tussen 6 maanden en 2 jaar moet de gel in zeer geringe hoeveelheden aangebracht worden, en de dosis van 1,25 ml gel (¼ maatlepel) 4 maal per dag mag niet overschreden worden.
En cas d’utilisation de miconazole gel oral chez les jeunes enfants de 6 mois à 2 ans, le gel doit être appliqué en très petites quantités, et la dose de 1,25 ml (¼ mesurette) de gel 4 fois par jour ne peut pas être dépassée.