Vertaling van "tot matig trombo-embolisch risico " (Nederlands → Frans) :

De resultaten van een cohortstudie wijzen erop dat bij de meeste patiënten met laag tot matig trombo-embolisch risico, een kortdurende onderbreking (≤ 5 dagen) van de behandeling met warfarine bij mineure chirurgie (bv. coloscopie, tand- of oogingreep) geassocieerd is aan een gering risico van trombo-embolie [0,7%; 95%-betrouwbaarheidsinterval 0,3 tot 1,4%].
Les résultats d’une étude de cohorte indiquent que, chez la plupart des patients avec un risque thrombo-embolique faible à modéré, une interruption de courte durée (≤ 5 jours) du traitement par la warfarine lors d’une intervention mineure (p. ex. coloscopie, intervention dentaire ou ophtalmique), est associée à un faible risque de thrombo-embolie [0,7%; intervalle de confiance à 95% de 0,3 à 1,4%].

- Bij patiënten met een matig trombo-embolisch risico dient de keuze tussen acetylsalicylzuur en anticoagulantia te gebeuren rekening houdende met het beperkte verwachte voordeel van acetylsalicylzuur enerzijds, en met het risicoprofiel van de patiënt (polymedicatie, co-morbiditeit, leeftijd) anderzijds.
- Chez les patients avec un risque thromboembolique modéré, le choix entre l’acide acétylsalicylique et les anticoagulants doit se faire en tenant compte d’une part, du bénéfice attendu limité avec l’acide acétylsalicylique, et d’autre part du profil de risque du patient sur base de facteurs tels la polymédication, l’existence d’une comorbidité et l’âge du patient.

- primaire preventie van veneuze trombo-embolische events: 220 mg p.d. in 1 dosis - trombo-embolische preventie bij voorkamerfibrillatie: 300 mg p.d. in 2 doses; 220 mg p.d. in 2 doses bij patiënten > 80 jaar en bij patiënten met hoog bloedingsrisico en laag trombo-embolisch risico
- prévention primaire des thromboembolies veineuses: 220 mg p.j. en 1 prise - prévention thromboembolique dans la fibrillation auriculaire: 300 mg p.j. en 2 prises; 220 mg p.j. en 2 prises chez les personnes > 80 ans, ou avec un risque hémorragique élevé et un risque thromboembolique faible

Bij een ingreep met een hoog bloedingsrisico werd aanbevolen om bij patiënten met een laag trombo-embolisch risico de vitamine K-antagonisten voort te zetten aan lagere doses (INR tussen 1,5 en 2,0), en bij patiënten met een hoog trombo-embolisch risico (bv. bij aanwezigheid van een mechanische hartklepprothese) de vitamine K-antagonisten tijdelijk te vervangen door heparine..
En cas d’intervention avec un risque élevé d’hémorragie, on y recommande de poursuivre les antagonistes de la vitamine K à moindre dose (INR entre 1,5 et 2,0) chez les patients avec un faible risque thrombo-embolique, et de remplacer temporairement les antagonistes de la vitamine K par de l’héparine chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé (p.ex. en présence d’une prothèse valvulaire mécanique).

- Bij patiënten met een hoog trombo-embolisch risico (d.w.z. leeftijd > 75 jaar, arteriële hypertensie met systolische druk > 160 mmHg, hartfalen, hartkleplijden, linkerventrikeldisfunctie, trombo-embolische antecedenten of type 1-diabetes), zijn de orale anticoagulantia aangewezen (met een INR tussen 2,0 en 3,0), gezien de voordelen in het algemeen opwegen tegen de risico’s.
- Chez les patients avec un risque thromboembolique élevé (c.-à-d. âge > 75 ans, hypertension artérielle avec tension systolique > 160 mmHg, insuffisance cardiaque, valvulopathie, dysfonctionnement ventriculaire gauche, antécédents thrombo-emboliques ou diabète sucré), les anticoagulants oraux sont recommandés (avec un INR entre 2,0 et 3,0), vu que leurs avantages contrebalancent généralement leurs inconvénients.

De aanbevelingen inzake de preventie van trombo-embolische verwikkelingen, gebaseerd op de grootte van het trombo-embolische risico, kunnen als volgt samengevat worden.
En ce qui concerne la prévention des complications thrombo-emboliques, les recommandations basées sur le niveau de risque thrombo-embolique peuvent être résumées de la façon suivante.

De auteurs besluiten dat, zelfs voor een mineure ingreep in de ambulante praktijk, het risico van bloedingscomplicaties door het voortzetten van de behandeling, altijd moet afgewogen worden tegen het trombo-embolisch risico door het stoppen ervan [ Arch Intern Med 2008; 168: 63-9 ].
Les auteurs concluent que, même pour une intervention mineure en pratique ambulatoire, le risque de complication hémorragique lié à la poursuite du traitement doit toujours être mis en balance avec le risque thrombo-embolique lié à l’interruption de celui-ci [ Arch Intern Med 2008; 168: 63-9 ].

− Het arterieel trombo-embolisch risico in samenhang met het gebruik van orale anticonceptiva stijgt met de leeftijd en bij roken; daarom moeten vrouwen die orale anticonceptiva gebruiken, geadviseerd worden niet te roken; in het bijzonder de vrouwen ouder dan 35 jaar die orale anticonceptiva gebruiken, moeten stoppen met roken.
- Le risque thrombo-embolique artériel associé à la prise de contraceptifs oraux augmente avec l'âge et le tabagisme ; il est donc recommandé aux femmes sous contraceptifs oraux de ne pas fumer, en particulier les femmes de plus de 35 ans sous contraceptif oral doivent cesser de fumer.

Een dosis van 220 mg, ingenomen als één capsule van 110 mg tweemaal per dag, kan per individu overwogen worden, ter beoordeling van de arts, als het trombo-embolisch risico laag is en het bloedingsrisico hoog (zie rubriek 4.4).
Le médecin pourra envisager de façon individuelle une dose quotidienne de 220 mg, soit une gélule de 110 mg deux fois par jour, si le risque thromboembolique est faible et le risque hémorragique élevé (voir rubrique 4.4).

Trombo-embolische voorvallen Bij vrouwen met een recente of actuele trombo-embolische aandoening of bij vrouwen met algemeen bekende risicofactoren voor trombo-embolische voorvallen, zoals een persoonlijke of een familiaire voorgeschiedenis, trombofilie of ernstige obesitas (‘body mass index’ > 30 Kg/m 2 ) kan een behandeling met toepassing van gonadotropinen het risico van verergering of optreden van dergelijke voorvallen vergroten.
Accidents thromboemboliques Chez les femmes souffrant ou ayant récemment souffert d’une maladie thromboembolique ou chez les femmes exposées aux facteurs de risque généralement reconnus d’accidents thromboemboliques, tels que les antécédents personnels ou familiaux, une thrombophilie ou une obésité sévère (indice de masse corporelle > 30 Kg/m 2 ), le traitement par gonadotrophines pourrait augmenter le risque d’aggravation ou de survenue de tels accidents.