Vertaling van "toonde de volgende " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

acute gedissemineerde encefalomyelitis volgend op infectieziekte
encéphalomyélite disséminée aigüe postinfectieuse

late bevalling van volgend kind bij tweeling, drieling, enz.
Accouchement retardé du deuxième jumeau, triplé, etc.

Omschrijving: Enige mate van emotionele verwarring gewoonlijk in aansluiting op de geboorte van een op hen volgend broertje of zusje komt voor bij de meeste jonge kinderen. Een rivaliteitsstoornis jegens broertje of zusje dient alleen gediagnosticeerd te worden indien de ernst of het voortduren van de stoornis statistisch uitzonderlijk is en samengaat met stoornis van sociaal functioneren. | Neventerm: | jalouzie tussen broertjes en zusjes
Définition: La plupart des jeunes enfants sont perturbés par la naissance d'un frère ou d'une sœur. On ne doit faire le diagnostic de rivalité dans la fratrie que lorsque la réaction émotionnelle est à l'évidence excessive ou trop prolongée et s'accompagne d'une perturbation du fonctionnement social. | Jalousie dans la fratrie

Omschrijving: Een duurzame persoonlijkheidsverandering sinds ten minste twee jaar, volgend op blootstelling aan catastrofale stress. De stress moet zo uitzonderlijk zijn dat het niet nodig is persoonlijke gevoeligheid te verdisconteren ten einde zijn diepgaande effect op de persoonlijkheid te verklaren. De stoornis wordt gekenmerkt door een vijandige of wantrouwende houding tegenover de wereld, sociale teruggetrokkenheid, gevoelens van leegte of hopeloosheid, een chronisch gevoel van 'op scherp staan' als bij voortdurende dreiging en van vervreemding. Posttraumatische stressstoornis (F43.1) kan aan dit type persoonlijkheidsverandering voorafgaan. | Neventerm: | persoonlijkheidsverandering na | concentratiekampervaringen | persoonlijkheidsverandering na | langdurige blootstelling aan levensbedreigende situaties, bijvoorbeeld als slachtoffer van terrorisme | persoonlijkheidsverandering na | langdurige gevangenschap onder reële doodsdreiging | persoonlijkheidsverandering na | marteling | persoonlijkheidsverandering na | rampen
Définition: Modification durable de la personnalité, persistant au moins deux ans, à la suite de l'exposition à un facteur de stress catastrophique. Le facteur de stress doit être d'une intensité telle qu'il n'est pas nécessaire de se référer à une vulnérabilité personnelle pour expliquer son effet profond sur la personnalité. Le trouble se caractérise par une attitude hostile ou méfiante envers le monde, un retrait social, des sentiments de vide ou de désespoir, par l'impression permanente d'être sous tension comme si on était constamment menacé et par un détachement. Un état de stress post-traumatique (F43.1) peut précéder ce type de modification de la personnalité. | Modification de la personnalité après:captivité prolongée avec risque d'être tué à tout moment | désastres | expériences de camp de concentration | exposition prolongée à des situations représentant un danger vital, comme le fait d'être victime du terrorisme | torture

Omschrijving: Heeft een geleidelijk begin, volgend op een aantal voorbijgaande ischemische episoden die een opeenhoping van infarcten in het hersenparenchym veroorzaken. | Neventerm: | overwegend corticale dementie
Définition: Démence vasculaire dont le début est progressif, qui fait suite à de nombreux épisodes ischémiques transitoires provoquant des lacunes dans le parenchyme cérébral. | Démence à prédominance corticale

Omschrijving: Resterende niet-specifieke en variabele gedragsverandering volgend op herstel van virale of bacteriële encefalitis. Het belangrijkste verschil tussen deze aandoening en de organische persoonlijkheidsstoornissen is dat het omkeerbaar is.
Définition: Altération résiduelle du comportement, non spécifique et variable, après guérison d'une encéphalite virale ou bactérienne. Le syndrome est réversible, ce qui constitue la principale différence entre ce tableau et les troubles organiques de la personnalité.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Amfotericine B: Gelijktijdige toediening van fluconazol en amfotericine B aan geïnfecteerde normale en immunogecompromitteerde muizen toonde de volgende resultaten: een klein bijkomend antischimmeleffect bij systemische infectie met C. Albicans, geen interactie bij intracraniële infectie met Cryptococcus neoformans en antagonisme van de twee geneesmiddelen in systemische infectie met A. fumigatus.
Amphotéricine B : L'administration concomitante de fluconazole et d'amphotéricine B chez des souris infectées normales et immunodéprimées a montré les résultats suivants : un léger effet antifongique additif dans les infections systémiques à C. albicans, l'absence d'interaction dans les infections intracrâniennes à Cryptococcus neoformans et un antagonisme des deux médicaments dans les infections systémiques à A. fumigatus.

Gelijktijdige toediening van fluconazol en amfotericine B aan geïnfecteerde normale en immunogecompromitteerde muizen toonde de volgende resultaten: een klein bijkomend antischimmeleffect bij systemische infectie met C. Albicans, geen interactie bij intracraniële infectie met Cryptococcus neoformans en antagonisme van de twee geneesmiddelen in systemische infectie met A. fumigatus. De klinische betekenis van de in deze onderzoeken verkregen resultaten is niet bekend.
Amphotéricine B : L'administration concomitante de fluconazole et d'amphotéricine B chez des souris infectées normales et immunodéprimées a montré les résultats suivants : un léger effet antifongique additif dans les infections systémiques à C. albicans, l'absence d'interaction dans les infections intracrâniennes à Cryptococcus neoformans et un antagonisme des deux médicaments dans les

Amphotericine B: Gelijktijdige toediening van fluconazol en amfotericine B bij geïnfecteerde normale en immunosuppressieve muizen toonde de volgende resultaten: een kleine additief antimycotisch effect bij de systemische infectie met C. albicans, geen interactie in intracraniële infectie met Cryptococcus neoformans, en antagonisme van de twee geneesmiddelen bij systemische infectie met
Amphotéricine B : L’administration concomitante de fluconazole et de l’amphotéricine B à des souris infectées normales et immunodéprimés a montré les résultats suivants : un petit effet additif antifongique systémique de l’infection à C. albicans, aucune interaction de l’infection intracrânienne avec Cryptococcus neoformans, et l’antagonisme des deux médicaments dans l’infections systémique avec A. fumigatus. La signification clinique des résultats obtenus dans ces études est inconnue.

Deze klinische studie over drie maanden toonde de volgende bijwerkingen voor respectievelijk Monoprost en het latanoprost referentieproduct: irritatie/branderig gevoel/ prikkend gevoel, niet op het moment van de instillatie (op D84, 6,8% voor Monoprost en 12,9% voor het latanoprost referentieproduct) en conjunctivale hyperemie (op D84, 21,4% voor Monoprost en 29,1% voor het latanoprost referentieproduct). Tussen de twee behandelingsgroepen werden geen grote verschillen gevonden met betrekking tot systemische bijwerkingen.
Cette étude de trois mois a montré les effets indésirables suivants respectivement avec Monoprost et avec le produit de référence latanoprost: irritation / brûlure / picotements hors instillation (à J84, 6,8% pour Monoprost et 12,9% pour le produit de référence latanoprost) et hyperhémie conjonctivale (à J84, 21,4%

Amfotericine B Gelijktijdige toediening van fluconazol en amfotericine B aan geïnfecteerde normale en immunogecompromitteerde muizen toonde de volgende resultaten: een klein bijkomend antischimmeleffect bij systemische infectie met C. albicans, geen interactie bij intracraniële infectie met Cryptococcus neoformans en antagonisme van de twee geneesmiddelen bij systemische infectie met A. fumigatus.
Amphotéricine B L'administration concomitante de fluconazole et d'amphotéricine B chez des souris infectées normales et immunodéprimées a montré les résultats suivants: un léger effet antifongique additif dans les infections systémiques à C. albicans, l'absence d'interaction dans les infections intracrâniennes à Cryptococcus neoformans et un antagonisme des deux médicaments dans les infections systémiques à A. fumigatus.

Een observationele prospectieve studie 15 bij gehospitaliseerde patiënten met delier toonde aan dat de volgende factoren het delier verergerden: aantal wisselingen van kamer, afwezigheid van klok of horloge, afwezigheid van leesbril en gebruik van fixatiemiddelen.
Une étude prospective observationnelle 15 chez des patients hospitalisés souffrant de délire a démontré que les facteurs suivants aggravaient le délire: nombre de changements de chambre, absence de montre ou d’horloge, absence de lunettes et utilisation de moyens de contention.

Een volgende vergelijkbare studie met Sprague-Dawley ratten toonde echter een lage incidentie (6%) van cardiovasculaire afwijkingen die te wijten leken te zijn aan de spontane expressie van genetische veranderingen.
Cependant, une étude similaire supplémentaire réalisée chez des rats Sprague-Dawley a indiqué une incidence faible (6 %) d’anomalies cardiovasculaires, qui ont semblé être secondaires à l’expression spontanée de modifications génétiques.

Een gepoolde analyse van 8 studies kon geen positief effect aantonen van glucosamine op pijn en WOMAC-functie. Anderzijds toonde een analyse van 20 RCT’s aan dat glucosamine volgende positieve effecten had:
Une analyse poolée de 8 études n’a pas pu démontrer d’effet positif de la glucosamine sur la douleur et la fonction WOMAC. D’autre part, une analyse de 20 RCT a démontré que la glucosamine présente les effets positifs suivants:

De resultaten van een meta-analyse van 14 klinische studies, met gegevens van meer dan 4700 patiënten die behandeld werden met capecitabine, toonde aan dat in alle studies samen, de volgende co-variabelen statistisch significant in verband werden gebracht met een verhoogd risico op het krijgen van diarree: toenemende capecitabine startdosering (gram), toenemende duur van de studiebehandeling (weken), toenemende leeftijd (met periodieken van 10 jaar) en vrouwelijk geslacht.
Une méta-analyse portant sur 14 études cliniques avec des données issues de plus de 4700 patients traités par la capécitabine ont montré que dans toutes les études combinées, les facteurs suivants étaient associés à une augmentation du risque de développer des diarrhées de manière statistiquement significative : augmentation de la dose initiale de capécitabine (gramme), augmentation de la durée de traitement (semaines), augmentation de l’âge (par tranche de 10 ans) et sexe féminin.