Vertaling van "toediening vóór epirubicine kan paclitaxel de plasmaconcentraties van onveranderd " (Nederlands → Frans) :

Bij toediening vóór epirubicine kan paclitaxel de plasmaconcentraties van onveranderd epirubicine en diens metabolieten verhogen. Die laatste zijn echter niet toxisch of actief.
Lorsqu'il est donné avant de l'épirubicine, le paclitaxel peut provoquer une augmentation des concentrations plasmatiques d'épirubicine inchangée et de ses métabolites, ces derniers n'étant toutefois ni toxiques, ni actifs.

Wanneer het voorafgaand aan epirubicine wordt gegeven, kan paclitaxel zorgen voor toegenomen plasmaconcentraties van onveranderde epirubicine en diens metabolieten (bv epirubicinol). Deze laatste zijn echter niet toxisch, noch actief.
Lorsqu’il est administré avant l’épirubicine, le paclitaxel peut augmenter les concentrations plasmatiques d'épirubicine non modifiée et de ses métabolites (p. ex. épirubicinol), lesquels ne sont toutefois ni toxiques, ni actifs.

Eén onderzoek toonde aan dat docetaxel de plasmaconcentratie van metabolieten van epirubicine kan verhogen bij onmiddellijke toediening na epirubicine.
Une étude a montré que le docétaxel pouvait élever les taux plasmatiques des métabolites de l’épirubicine, s’il était administré immédiatement après l’épirubicine.

Bij één onderzoek was de hematologische toxiciteit hoger wanneer paclitaxel vóór epirubicine werd toegediend in vergelijking met toediening na epirubicine.
Au cours d'une étude, la toxicité hématologique était plus importante lorsqu’on administrait le paclitaxel avant l'épirubicine que dans le cas contraire.

In één studie was de hematologische toxiciteit groter wanneer paclitaxel toegediend werd vóór epirubicine, vergeleken met de toediening na epirubicine.
Dans une étude, la toxicité hématologique était plus grande quand le paclitaxel a été administré avant l’épirubicine, par rapport à après l’épirubicine.

Gelijktijdige toediening van axitinib met paclitaxel, een bekend CYP2C8-substraat, leidde echter niet tot verhoogde plasmaconcentraties van paclitaxel bij patiënten met gevorderde kanker, hetgeen wijst op een gebrek aan klinische CYP2C8-remming.
Cependant l’administration concomitante d’axitinib et de paclitaxel, substrat connu de CYP2C8, n’a pas entraîné d’augmentation de la concentration plasmatique du paclitaxel chez des patients atteints de cancer avancé, ce qui témoigne de l’absence d’inhibition clinique du CYP2C8.

Na eenmalige en herhaalde toediening vertonen patiënten met een verminderde leverfunctie hogere plasmaconcentraties van onveranderd ticlopidine dan gezonde vrijwilligers.
Les patients présentant des troubles de la fonction hépatique ont des concentrations plasmatiques plus élevées de ticlopidine inchangée que les volontaires en bonne santé, qu’il s’agisse d’administration unique ou répétée.