Vertaling van "toediening bij ratten en apen werden echter " (Nederlands → Frans) :

In toxiciteitstudies met herhaalde toediening bij ratten en apen werden echter effecten op de vrouwelijke fertiliteit waargenomen in de vorm van folliculaire atresie, degeneratie van de corpora lutea, veranderingen van het endometrium in de baarmoeder en gewichtsvermindering van de baarmoeder en de eierstokken bij blootstelling aan klinisch relevante systemische concentraties.
Cependant, dans des études de toxicité à doses répétées menées chez des rats et des singes, des effets sur la fertilité femelle ont été observés, avec une atrésie folliculaire, une dégénérescence du corps jaune, des modifications de l’endomètre et une diminution du poids de l’utérus et des ovaires, à des expositions systémiques cliniquement pertinentes.

In tot 9 maanden durende toxiciteitstudies met herhaalde toediening bij ratten en apen werden de “primary target organ”-effecten vastgesteld in het maagdarmkanaal (braken en diarree bij apen), de bijnieren (corticale congestie en/of bloeding bij ratten en apen, inclusief necrose gevolgd door fibrose bij ratten), het hemolymfopoiëtisch systeem (beenmerghypocellulariteit, en lymfoïde depletie van de thymus, de milt en de lymfeknoop), de exocriene pancreas (acineuze celdegranulatie met enkelvoudige celnecrose), de speekselklier (acineuze hypertrofie), het botgewricht (verdikking van de groeischijf), de baarmoeder (atrofie) en de ovaria (afname van de follikelontwikkeling).
cellulaire) ; les glandes salivaires (hypertrophie acineuse) ; les articulations (épaississement du cartilage de conjugaison) ; l’utérus (atrophie) ; les ovaires (diminution du développement folliculaire).

Bij muizen, ratten en apen werden algemene ontstekingsreacties, gekenmerkt door fibrinogeen- en neutrofieltoename en/of veranderingen in serumeiwit, waargenomen, hoewel in sommige gevallen deze klinisch pathologische veranderingen konden worden toegeschreven aan huid- of darmontsteking zoals hierboven beschreven.
Des réponses inflammatoires généralisées, révélées par l'augmentation des taux de fibrinogène et de neutrophiles et/ou des variations de la protidémie, ont été observées chez la souris, le rat et le singe, bien que dans certains cas, ces modifications pathologiques cliniques aient été imputées à une inflammation cutanée ou intestinale telle que décrite ci-dessus.

In toxiciteitsonderzoek met herhaalde dosering bij ratten en honden, werden echter geen histopathologische veranderingen van de voortplantingsorganen waargenomen (zie rubriek 5.3).
Cependant, lors des études de toxicité à doses répétées chez le rat et le chien, aucun effet histopathologique n’a été remarqué sur les organes reproducteurs (voir rubrique 5.3).

Bij herhaald toxiciteitsonderzoek bij ratten en apen met intraveneuze doses tot 7-8 mg/kg werden bij ratten en apen reacties op de injectieplaats waargenomen, bij ratten tekenen van histamine-afgifte, en bij apen aanwijzingen voor levergerelateerde bijwerkingen.
Des études de toxicité à doses répétées menées chez les rats et les singes et utilisant des doses intraveineuses s’élevant jusqu’à 7-8 mg/kg ont montré des réactions au site d’injection chez les deux espèces, des signes de libération d’histamine chez les rats, et des preuves d’effets indésirables concernant le foie chez les singes.

Sederende effecten werden waargenomen bij muizen, ratten en apen na enkelvoudige en herhaalde toediening van hoge doses.
Chez la souris, le rat et le singe, des effets sédatifs ont été observés après administration unique et répétée à doses élevées.

Toxiciteit na herhaalde toediening Er zijn onderzoeken van één maand uitgevoerd met intraveneuze toediening bij ratten (20, 60, 180 mg/kg/dag) en apen (10, 25, 63 mg/kg/dag). Daarnaast is ook een studie van drie maanden uitgevoerd bij ratten (10, 30, 90 mg/kg/dag).
Il a été réalisée des études d'un mois d’administration par voie intraveineuse chez le rat (20, 60, 180 mg/kg/jour) et le singe (10, 25, 63 mg/kg/jour), ainsi qu'une étude de trois mois chez le rat (10, 30, 90 mg/kg/jour).

Toxiciteit na herhaalde toediening Er zijn onderzoeken van één maand uitgevoerd met intraveneuze toediening bij ratten (20, 60, 180 mg/kg/dag) en apen (10, 25, 63 mg/kg/dag).
Les posologies n’entraînant pas d'effets indésirables observables (NOEL, No Observed Adverse Effet Levels) chez le rat étaient de 20 et 30 mg/kg/jour selon les études d’une durée d’un et trois mois, respectivement.

Bij ratten, honden en apen werden voornamelijk reversibele verhogingen in cholesterolwaarden geconstateerd.
Chez le rat, le chien et le singe, on a observé des augmentations le plus souvent réversibles des taux de cholestérol.

Toxicologie en/of farmacologie bij dieren Toediening van trastuzumab-emtansine werd goed verdragen door ratten en apen bij doses tot respectievelijk maximaal 20 en 10 mg/kg, corresponderend met 2040 μg DM1/m 2 bij beide soorten, wat ongeveer gelijk is aan de klinische dosis trastuzumab-emtansine bij patiënten.
L’administration du trastuzumab emtansine a été bien tolérée chez le rat et le singe à des doses allant respectivement jusqu’à 20 mg/kg et 10 mg/kg, correspondant à 2040 µg de DM1/m 2 dans les deux espèces, ce qui est approximativement équivalent à la dose clinique du trastuzumab emtansine chez les patients.