Vertaling van "tenlasteneming moet worden " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een duurzame persoonlijkheidsverandering sinds ten minste twee jaar, volgend op blootstelling aan catastrofale stress. De stress moet zo uitzonderlijk zijn dat het niet nodig is persoonlijke gevoeligheid te verdisconteren ten einde zijn diepgaande effect op de persoonlijkheid te verklaren. De stoornis wordt gekenmerkt door een vijandige of wantrouwende houding tegenover de wereld, sociale teruggetrokkenheid, gevoelens van leegte of hopeloosheid, een chronisch gevoel van 'op scherp staan' als bij voortdurende dreiging en van vervreemding. Posttraumatische stressstoornis (F43.1) kan aan dit type persoonlijkheidsverandering voorafgaan. | Neventerm: | persoonlijkheidsverandering na | concentratiekampervaringen | persoonlijkheidsverandering na | langdurige blootstelling aan levensbedreigende situaties, bijvoorbeeld als slachtoffer van terrorisme | persoonlijkheidsverandering na | langdurige gevangenschap onder reële doodsdreiging | persoonlijkheidsverandering na | marteling | persoonlijkheidsverandering na | rampen
Définition: Modification durable de la personnalité, persistant au moins deux ans, à la suite de l'exposition à un facteur de stress catastrophique. Le facteur de stress doit être d'une intensité telle qu'il n'est pas nécessaire de se référer à une vulnérabilité personnelle pour expliquer son effet profond sur la personnalité. Le trouble se caractérise par une attitude hostile ou méfiante envers le monde, un retrait social, des sentiments de vide ou de désespoir, par l'impression permanente d'être sous tension comme si on était constamment menacé et par un détachement. Un état de stress post-traumatique (F43.1) peut précéder ce type de modification de la personnalité. | Modification de la personnalité après:captivité prolongée avec risque d'être tué à tout moment | désastres | expériences de camp de concentration | exposition prolongée à des situations représentant un danger vital, comme le fait d'être victime du terrorisme | torture

Omschrijving: Bij deze stoornis bestaat er een behoedzaamheid jegens vreemden en sociale angst bij confrontatie met nieuwe, vreemde of sociaal bedreigende situaties. Deze categorie moet alleen gebruikt worden indien deze angsten ontstaan in de vroege jaren, ongebruikelijk hevig zijn en samengaan met problemen in het sociaal functioneren. | Neventerm: | ontwijkingsstoornis op kinderleeftijd of in adolescentie
Définition: Trouble caractérisé par une attitude de réserve vis-à-vis des étrangers et par une crainte ou une peur concernant les situations sociales nouvelles, inhabituelles, ou inquiétantes. Cette catégorie ne doit être utilisée que lorsque de telles craintes apparaissent dans la petite enfance, sont à l'évidence excessives et s'accompagnent d'une perturbation du fonctionnement social. | Evitement de l'enfance et de l'adolescence

Omschrijving: Deze groep stoornissen wordt gekenmerkt door de combinatie van aanhoudend agressief-, dissociaal- of uitdagend gedrag met openlijke en duidelijke symptomen van depressie, angst of andere emotionele problemen. Aan zowel de criteria voor gedragsstoornissen bij kinderen (F91.-) als aan die voor òf emotionele stoornissen bij kinderen (F93.-) òf een neurose van het volwassen type (F40-F48) òf een stemmingsstoornis (F30-F39) moet zijn voldaan.
Définition: Groupe de troubles caractérisés par la présence d'un comportement agressif, dyssocial ou provocateur, associé à des signes patents et marqués de dépression, d'anxiété ou d'autres troubles émotionnels. Pour un diagnostic positif, le trouble doit répondre à la fois aux critères d'un trouble des conduites de l'enfant (F91.-) et d'un trouble émotionnel de l'enfant (F93.-) ou d'un trouble névrotique de l'adulte (F40-F48) ou d'un trouble de l'humeur (F30-F39).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

§ 6. De rechthebbende op langdurige zuurstoftherapie thuis met uitsluitend een draagbare zuurstofconcentrator, is een rechthebbende die niet beantwoordt aan de voorwaarden van § 1 maar : die desatureert bij inspanning ten gevolge van een op basis van een CT-scan of NMR-scan gedocumenteerde parenchymateuze longafwijking (zoals fibrose en emfyseem), en die een lage diffusiecapaciteit (DLCO < 40 %) vertoont en/of een ESW (FEV 1 ) < 30 % vertoont, en die overdag, bij de 6 minuten wandeltest een SaO 2 van < 88 % vertoont en dit bij 2 metingen met een tussentijd van minimum 3 maanden, verricht buiten acute opstoten ; de evolutie van de SaO 2 -waarden gedurende de volledige 6 minuten van de wandeltest dient gedocumenteerd te worden met een continue saturatiegrafiek waarvan de print bij de in artikel 16 bedoelde individuele aanvraag om tenlasteneming moet worden gevoegd ; en die, geraamd over 1 gewone week uit zijn dagelijkse leven, gemiddeld per dag minimum 30 minuten doorbrengt buiten zijn woning, en bij wie een korte proeftherapie heeft aangetoond dat de desaturatie bij inspanning merkelijk verbetert door zuurstofinname, wat moet blijken uit de stijging van de SaO 2 bij de 6 minuten wandeltest overdag ; de evolutie van de SaO 2 -waarden gedurende de volledige 6 minuten van de wandeltest met zuurstoftherapie dient gedocumenteerd te worden met een continue saturatiegrafiek waarvan de print bij de in artikel 16 bedoelde individuele aanvraag om tenlasteneming moet worden gevoegd.
qui désature en cas d’effort suite à une maladie du parenchyme pulmonaire (comme la fibrose et l’emphysème) documentée sur la base d’un CT scan ou d’un scan RMN et qui présente une faible capacité de diffusion (DLCO < 40 %) et / ou un VEMS (FEV 1 ) < 30 %, et qui, en journée, lors du test de marche de 6 minutes, présente une SaO 2 de < 88 % et ce lors de 2 mesures avec un intervalle de 3 mois minimum, effectuées en dehors de poussées aiguës ; l’évolution des valeurs de la SaO 2 au cours de l’entièreté des 6 minutes du test de marche doit être documentée à l’aide d’un graphique de saturation par enregistrement en continu dont l’imprimé doit être joint à la demande individuelle de prise en charge visée à l’article 16 ; et qui, sur la base d’une estimation sur 1 semaine normale de sa vie quotidienne, passe en moyenne 30 minutes minimum par jour en dehors de son domicile, et chez qui, une courte thérapie d’essai a démontré que la désaturation à l’effort s’améliore manifestement par l’apport d’oxygène, ce qui doit ressortir de l’augmentation de la SaO 2 lors du test de marche de 6 minutes en journée ; l’évolution des valeurs de la SaO 2 au cours de l’entièreté des 6 minutes du test de marche sous oxygénothérapie doit être documentée à l’aide d’un graphique de saturation par enregistrement en continu dont l’imprimé doit être joint à la demande individuelle de prise en charge visée à l’article 16

Tenlasteneming I : De multidisciplinaire tenlasteneming moet zo vroeg mogelijk worden gestart.
I : La prise en charge multidisciplinaire doit être aussi précoce que possible.

Elke aanvraag tot tenlasteneming moet worden ingediend door de rechthebbende volgens de bepalingen van de artikelen 139 en 142, § 2, van het K.B. van 3 juli 1996 tot uitvoering van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994. In geval van akkoord van de bevoegde adviserend geneesheer is de tegemoetkoming van de verzekering slechts verschuldigd voor de werkelijk uitgevoerde verstrekkingen verricht vanaf de datum door hem vastgesteld en ten vroegste 30 dagen voor de datum van ontvangst van de aanvraag tot tegemoetkoming door de adviserend geneesheer.
Toute demande de prise en charge par l'assurance obligatoire soins de santé doit être introduite par le bénéficiaire selon les dispositions des articles 139 et 142, § 2, de l'A.R. du 3 juillet 1996 portant exécution de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994.

Een eventuele aanvraag tot verlenging van de tenlasteneming moet gebeuren overeenkomstig de bepalingen van de artikelen 139 en 144 van het bovengenoemde koninklijk besluit.
Une éventuelle demande de prolongation de la prise en charge doit être faite conformément aux dispositions des articles 139 et 144 de l'arrêté royal précité.

Elke aanvraag tot tenlasteneming moet worden ingediend door de rechthebbende volgens de bepalingen van de artikelen 139 en 142, § 2, van het K.B. van 3 juli 1996 tot uitvoering van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994.
Toute demande de prise en charge doit être introduite par le bénéficiaire selon les dispositions des articles 139 et 142, § 2, de l'A.R. du 3 juillet 1996 portant exécution de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994.

Voor de tenlasteneming moet de volgende procedure worden gevolgd : het aanvraagdossier (klinisch verslag, onderzoeksresultaten) wordt naar het College van geneesheren-directeurs gestuurd en wordt door de werkgroep Neurostimulatie onderzocht.
Pour la prise en charge, la procédure suivante doit être suivie : le dossier de demande (rapport clinique, résultats d’examens) est transmis au Collège des médecinsdirecteurs et examiné au sein du Groupe de Travail Neurostimulation.

Bijlage 1 : Model van medisch verslag dat bij iedere aanvraag om tenlasteneming moet worden gevoegd ;
Annexe 1 : modèle de rapport médical qui doit être joint à chaque demande de prise en charge ;

Men moet de voorkeur geven aan een gecoördineerde tenlasteneming op het lokale niveau, met als doel een maximale re-integratie in de maatschappij.
Il faut privilégier une prise en charge coordonnée au niveau local avec pour objectif une réintégration maximale dans la vie sociale.

De diagnostische fase bestaat uit een voorafgaandelijke monodisciplinaire raadpleging bij de geneesheer-internist van het centrum die het CVS-vermoeden van de huisarts bevestigd moet hebben om over te kunnen gaan tot een tenlasteneming, en uit een multidisciplinaire diagnosestelling op basis waarvan de CVS-diagnose finaal al dan niet vastgesteld wordt door het team van het centrum (het bilanrevalidatieprogramma).
La phase de diagnostic comporte une consultation monodisciplinaire préalable chez un médecin interniste du centre qui doit avoir confirmé la présomption de SFC du médecin traitant pour pouvoir passer à une prise en charge, et un diagnostic multidisciplinaire sur la base duquel le diagnostic de SFC final est confirmé ou non par l’équipe du centre (le programme de rééducation de bilan).

Niet al de verwezen patiënten komen echter in aanmerking voor de tenlasteneming van een revalidatieprogramma: het CVS-vermoeden moet voorafgaandelijk op basis van een raadpleging door de geneesheer-internist van het centrum bevestigd zijn om in aanmerking te komen voor het volgen van een bilanrevalidatieprogramma én enkel patiënten waarbij de CVS-diagnose bevestigd is en waarvoor zo’n behandeling nuttig is komen in aanmerking voor een specifiek interdisciplinair revalidatieprogramma).
Les patients à qui on a conseillé de se rendre dans un centre n'entrent toutefois pas tous en ligne de compte pour la prise en charge d’un programme de rééducation : la présomption de SFC doit préalablement être confirmée sur la base d’une consultation par le médecin interniste du centre pour entrer en ligne de compte dans le suivi d’un programme de rééducation de bilan et seuls les patients chez qui le diagnostic de SFC a été confirmé et pour lesquels un tel traitement est nécessaire entrent en ligne de compte pour un programme de rééducation interdisciplinaire spécifique.