Vertaling van "systolische bloeddruk bereikt " (Nederlands → Frans) :

De patiënten werden verdeeld in 5 groepen op basis van de gemiddelde systolische bloeddruk bereikt tijdens de studie: lager dan 120 mmHg, 120-130 mmHg, 130-140 mmHg, 140-150 mmHg en hoger dan 150 mmHg.
Les patients étaient répartis en 5 groupes sur base de la pression systolique moyenne obtenue pendant l’étude: inférieure à 120 mmHg, 120-130 mmHg, 130-140 mmHg, 140-150 mmHg et supérieure à 150 mmHg.

In de richtlijnen wordt vermeld dat er in principe bloeddrukwaarden moeten worden bereikt die lager zijn dan 140 mmHg voor de systolische bloeddruk en 90 of 85 mmHg voor de diastolische bloeddruk; bij sommige groepen van patiënten (diabetici, patiënten met een chronische nieraandoening) moeten er lagere bloeddrukwaarden worden bereikt (< 130/80 mmHg ) (1) (2).
Dans les directives, il est mentionné qu’il convient en principe d’atteindre des valeurs tensionnelles inférieures à 140 mmHg pour la systolique et à 90 ou 85 mmHg pour la diastolique ; dans certains groupes de patients (diabétiques, patients atteints d’une affection rénale chronique) les valeurs tensionnelles à atteindre sont plus faibles (< 130/80 mmHg ) (1) (2).

Na 8 weken behandeling was elk van de combinatiebehandelingen statistisch significant superieur aan amlodipinemonotherapie voor wat betreft het verlagen van de diastolische en systolische bloeddruk (−11,1/−9,2 mmHg, −11,3/ −9,3 mmHg bij 40 mg/10 mg, 80 mg/10 mg versus −7,4/−6,5 mmHg bij amlodipine 10 mg) en in vergelijking met monotherapie werden hogere normalisatiepercentages voor de diastolische bloeddruk bereikt (63,7%, 66,5% bij 40 mg/10 mg, 80 mg/10 mg versus 51,1% bij amlodipine 10 mg).
Après 8 semaines de traitement, chacune des doses de l'association s'est révélée statistiquement significativement supérieure à l'amlodipine en monothérapie en termes de réduction de la pression artérielle systolique et diastolique (- 11,1/- 9,2 mmHg avec 40 mg/10 mg, -11,3/ -9,3 mmHg avec 80 mg/10 mg versus

gespecificeerde streefbloeddruk van ≤ 135/85 mmHg of een daling van de systolische bloeddruk met 10 mmHg als de initiële bloeddruk > 160 mmHg was. Zestig procent (60%) van de patiënten in de placebogroep bereikte de streefbloeddruk, in de irbesartangroep was dat 76% en in de amlodipinegroep 78%.
objectif tensionnel, contre 76 % et 78 % dans les groupes irbésartan et amlodipine, respectivement.

Na 8 weken behandeling was elk van de combinaties statistisch significant superieur aan beide doses amlodipinemonotherapie voor wat betreft het verlagen van de systolische en diastolische bloeddruk (−13,6/−9,4 mmHg, −15,0/−10,6 mmHg bij 40 mg/5 mg, 80 mg/5 mg versus −6,2/−5,7 mmHg, −11,1/−8,0 mmHg bij amlodipine 5 mg en 10 mg en in vergelijking met de respectievelijke monotherapieën werden hogere regulatiepercentages van de diastolische bloeddruk bereikt (56,7%, 63,8% bij 40 mg/5 mg en 80 mg/5 mg versus 42%, 56,7% bij amlodipine 5 mg en 10 mg). De oedeempercentages waren significant lager bij 40 mg/5 mg en 80 mg/5 mg dan bij amlodipine 10 mg (respectievelijk 4,4% versus 24,9%).
Après 8 semaines de traitement, chacune des doses des associations s'est révélée statistiquement significativement supérieure aux deux doses d'amlodipine en monothérapie en termes de réduction de la pression artérielle systolique et diastolique (- 13,6/- 9,4 mmHg avec 40 mg/5 mg, - 15,0/- 10,6 mmHg avec 80 mg/5 mg versus - 6,2/- 5,7 mmHg, - 11,1/- 8,0 mmHg avec l'amlodipine 5 mg et 10 mg) et des taux de contrôle de la pression artérielle diastolique plus élevés qu'avec chacune des monothérapies