Traduction de «syndroom kunnen bepaalde patiënten baat » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Gewenste interacties Bij Zollinger-Ellison syndroom kunnen bepaalde patiënten baat hebben bij een combinatiebehandeling van een anticholinergicum met Zantac.
Interactions désirables Dans le syndrome de Zollinger-Ellison, certains patients peuvent bénéficier d'un traitement associant un anticholinergique et du Zantac.

Om deze reden wordt de gelijktijdige toediening van Ranitidine Sandoz en een krachtig antacidum best vermeden en wordt aangeraden het pas 1,5 - 2 uur na de inname van Ranitidine Sandoz toe te dienen. ln het geval van het Zollinger-Ellison syndroom kunnen sommige patiënten baat hebben bij een behandeling die een anticholinergicum (pirenzepin) associeert met Ranitidine Sandoz.
C'est pour cette raison qu'il est préférable d'éviter l'administration simultanée de Ranitidine Sandoz et d'un puissant antiacide et qu'il est recommandé de n'administrer un tel antiacide que 1,5 - 2 heures après la prise de Ranitidine Sandoz. En cas de syndrome de Zollinger-Ellison, certains patients peuvent avoir avantage à recourir à un traitement qui associe un anticholinergique (pirenzépine) à Ranitidine Sandoz.

In het geval dat een onvoldoende respons wordt waargenomen na meerdere weken behandeling met de aanbevolen dosis, kunnen bepaalde patiënten baat hebben bij een geleidelijke dosisverhoging tot maximum 60 mg per dag.
Dans le cas où une réponse insuffisante serait observée après plusieurs semaines de traitement avec la dose recommandée, certains patients peuvent bénéficier d’une augmentation progressive de dose jusqu’à un maximum de 60 mg par jour.

In het geval dat een onvoldoende respons wordt waargenomen na meerdere weken behandeling met de aanbevolen dosis, kunnen bepaalde patiënten baat hebben bij een geleidelijke dosisverhoging met stappen van 10 mg tot maximum 50 mg per dag.
Dans le cas où une réponse insuffisante serait observée après plusieurs semaines de traitement avec la dose recommandée, certains patients peuvent bénéficier d’une augmentation progressive de dose par paliers de 10 mg jusqu’à un maximum de 50 mg par jour.

Zelden kunnen bepaalde geneesmiddelen een latente myasthenia gravis verergeren of ontmaskeren of zelfs een myasthenia-achtig syndroom veroorzaken; dat zou kunnen resulteren in een hogere gevoeligheid voor niet-depolariserende neuromusculaire blokkers.
Rarement, certains médicaments peuvent aggraver ou révéler une myasthénie latente, voire déclencher un syndrome myasthénique, pouvant provoquer une augmentation de la sensibilité aux curarisants non dépolarisants.

Indien na een aantal weken bij de aanbevolen dosering onvoldoende respons optreedt, kunnen sommige patiënten baat hebben bij een geleidelijke verhoging van hun dosering tot maximaal 60 mg/dag.
En cas de réponse insuffisante après plusieurs semaines de traitement à la dose recommandée, certains patients peuvent tirer bénéfice d'une augmentation progressive de la dose, jusqu'à un maximum de 60 mg par jour.

Hoewel het risico op bijwerkingen bij hogere doses kan verhogen, kunnen sommige patiënten baat hebben bij een geleidelijke dosisverhoging tot maximum 300 mg per dag, indien na enkele weken de aanbevolen dosis te hebben ingenomen, onvoldoende respons wordt waargenomen (zie rubriek 5.1).
Bien qu’il existe un risque potentiel accru d’effets indésirables à des doses plus élevées, si, après quelques semaines de traitement avec la dose recommandée, la réponse est insuffisante, certains patients peuvent bénéficier d’une augmentation progressive jusqu’à un maximum de 300 mg par jour (voir rubrique 5.1).

- Bij sommige patiënten kunnen bepaalde hulpstoffen wel problemen stellen, maar het is moeilijk in te schatten hoe frequent of ernstig deze problemen zijn: de gegevens daarover zijn vooral gebaseerd op casuïstiek.
- Chez d'autres patients, la présence de certains excipients peut toutefois poser des problèmes mais il est difficile d’en évaluer la fréquence et la gravité: les données à ce sujet reposent principalement sur des rapports de cas.

Sinds 1 juli 2007 kunnen bepaalde patiënten met chronische persisterende pijn een tussenkomst bekomen in de kostprijs van sommige niet-terugbetaalbare specialiteiten op basis van paracetamol of op basis van de associatie van paracetamol en codeïne.
Depuis le 1 juillet 2007, certains patients atteints de douleur chronique persistante peuvent bénéficier d' une intervention dans le coût de certaines spécialités non remboursables à base de paracétamol ou à base de l' association paracétamol plus codéine.

Bij sommige patiënten kunnen bepaalde hulpstoffen wel problemen stellen, maar het is moeilijk in te schatten hoe frequent of ernstig deze problemen zijn: de gegevens daarover zijn vooral gebaseerd op casuïstiek.
Chez d' autres patients, la présence de certains excipients peut toutefois poser des problèmes mais il est difficile d’en évaluer la fréquence et la gravité: les données à ce sujet reposent principalement sur des rapports de cas.