Vertaling van "stuipen in meer " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

epileptische | aanvallen NNO | epileptische | convulsies NNO | epileptische | stuipen NNO
Convulsions | Crises | épileptiques SAI

grand mal | aanval van stuipen
grand mal | crise grave d'épilepsie

preëclampsie | aanvang van stuipen
néphropathie gravidique | néphropathie observée chez les femmes enceintes

eclampsie | stuipen
éclampsie | affection grave atteignant les femmes enceintes

anticonvulsivum | middel tegen stuipen
anticonvulsivant (a. et s.m) | (médicament) contre les convulsions

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

foetus of zuigeling met zwangerschapsduur van 42 voltooide-weken of meer (294 dagen of meer), niet-'heavy- or large-for-dates' | postmaturiteit NNO
Postmaturité SAI

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij zéér hoge dosissen, kunnen volgende verschijnselen voorkomen: misselijkheid, braken, maagpijn, diarree, hoofdpijn, duizeligheid, sufheid, agitatie, stuipen in meer ernstige gevallen, coma, oogsiddering, wazig zien, oorsuizen en zelden lage bloeddruk, metabole acidose,
A des doses très élevées, les symptômes suivants peuvent se manifester: nausées, vomissements, douleur abdominale, diarrhée, maux de tête, vertiges, somnolence, agitation, convulsion dans des cas plus graves, coma, nystagmus (mouvement des yeux), troubles de la vue, acouphènes (bourdonnements ou sifflements dans les oreilles) et, rarement, hypotension, acidose métabolique, diminution de la fonction rénale avec insuffisance rénale comme conséquence possible, hypoprothrombinémie, apnée et perte de conscience.

Bij zéér hoge dosissen, kunnen volgende verschijnselen voorkomen: misselijkheid, braken, maagpijn, diarree, hoofdpijn, duizeligheid, sufheid, agitatie, stuipen in meer ernstige gevallen, coma, oogsiddering, wazig zien, oorsuizen en zelden lage bloeddruk, metabole acidose, vermindering van de nierwerking met nierfalen als mogelijk gevolg, hypoprothrombinemie, apnoe en bewustzijnsverlies.
A des doses très élevées, les symptômes suivants peuvent se manifester: nausées, vomissements, douleur abdominale, diarrhée, maux de tête, vertiges, somnolence, agitation, convulsion dans des cas plus graves, coma, nystagmus (mouvement des yeux), troubles de la vue, acouphènes (bourdonnements ou sifflements dans les oreilles) et, rarement, hypotension, acidose métabolique, diminution de la fonction rénale avec insuffisance rénale comme conséquence possible, hypoprothrombinémie, apnée et perte de conscience.

Stuipen Zyban kan stuipen veroorzaken bij ongeveer 1 op 1000 personen (Zie voor meer informatie ook ‘Neemt u nog andere geneesmiddelen?’ verderop in deze rubriek en Rubriek 4, ‘Mogelijke bijwerkingen’).
Convulsions Zyban peut provoquer des convulsions chez une personne sur 1 000 environ (Pour de plus amples informations, voir également ‘Autres médicaments et Zyban’ au bas de cette rubrique et voir la rubrique 4 ‘Quels sont les effets indésirables éventuels ?’).

Stuipen treden meestal op bij kinderen van 6 maanden tot 6 jaar oud en meer bij jongens dan bij meisjes.
Les convulsions apparaissent le plus souvent chez les enfants âgés de 6 mois à 6 ans, et plus souvent chez les garçons que chez les filles.

optreden: hoofdpijn, spierpijn, angst, spanning, depressie, slapeloosheid, zenuwachtigheid, opwinding, verwardheid, prikkelbaarheid, zweten, depressieve stemming, versuftheid, en een reboundfenomeen, waarbij de symptomen die de behandeling vereisten op een meer uitgesproken manier terugkeren. In ernstige gevallen kan de onthouding zich uiten door: verlies van gevoel voor de werkelijkheid, zelfvervreemding, gehoorstoornissen, oorsuizingen, gevoelloosheid en tintelingen in de ledematen, overgevoeligheid voor licht, voor geluid en voor lichamelijk contact/wijzigingen van de perceptie, onwillekeurige bewegingen, misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, buikkrampen, hallucinaties/wanen, stuipen/epileptische aanvallen, beven, panische aanvallen, duizeligheid, toegenomen reflexen, korte termijn geheugenverlies, verhoging van de temperatuur, hartkloppingen, versnelde frequentie van de hartslag.
Dans les cas graves, l'état de manque peut se traduire par: perte du sens de la réalité, devenir un étranger pour soi-même, trouble de l'audition, bourdonnements d'oreille, perte de sensibilité et picotements dans les membres, hypersensibilité à la lumière, au bruit et aux contacts physiques/modifications de la perception, mouvements involontaires, nausées, vomissements, diarrhée, perte de l'appétit, crampes abdominales, hallucinations/délires, convulsions/crises d'épilepsie, tremblements, accès de panique, vertiges, réflexes augmentés, perte de la mémoire à court terme, augmentation de la température, palpitations, accélération de la fréquence cardiaque.

Wat moet u doen als u meer van Optalidon 400 Nieuwe Formule heeft gebruikt dan u zou mogen : In geval van overdosering, kunnen volgende symptomen voorkomen : misselijkheid, braken, maagpijn, hoofdpijn, duizeligheid, sufheid, oogtrillingen, troebel zicht, oorsuizingen, en zeldzaam hypotensie (lage bloeddruk), metabole acidose, nierinsufficiëntie, stuipen en bewustzijnsverlies.
Si vous avez pris plus d’Optalidon 400 Nouvelle Formule que vous n’auriez dû : En cas de surdosage, on peut observer les symptômes suivants : nausées, vomissements, douleurs au niveau de l’estomac, maux de tête, vertiges, hébétude, tremblement oculaire, vue trouble, bourdonnements d’oreilles, et rarement hypotension (tension sanguine basse), acidose métabolique, insuffisance rénale, convulsions et perte de conscience

Symptomen van overdosering Bij overdosering kan men volgende symptomen vaststellen : misselijkheid, braken, epigastrische pijn, hoofdpijn, duizeligheid, slaperigheid, ataxie, nystagmus, wazig zicht, oorsuizingen en, meer zelden, hypotensie, metabole acidose, nierinsufficiëntie, stuipen en bewustzijnsverlies.
Symptômes de surdosage En cas de surdosage, on peut observer les symptômes suivants : nausées, vomissements, douleurs épigastriques, céphalées, vertiges, somnolence, ataxie, nystagmus, vue trouble, acouphène, et rarement hypotension, acidose métabolique, insuffisance rénale, convulsions et perte de conscience.

De symptomen waren onder meer effecten op het zenuwstelsel (bv. stuipen, pijn, gevoelloosheid of tintelingen, blindheid of visusstoornissen).
Les symptômes ont inclus des effets sur le système nerveux (par ex. des convulsions, des douleurs, un engourdissement ou des picotements, la cécité ou des troubles de la vision).