Vertaling van "studies werd toediening " (Nederlands → Frans) :

In klinische studies werd toediening van ezetimibe 50 mg/dag aan 15 gezonde proefpersonen gedurende 14 dagen, of 40 mg/dag aan 18 patiënten met primaire hypercholesterolemie gedurende 56 dagen over het algemeen goed verdragen.
Dans des études cliniques, l’administration d’ézétimibe à la dose de 50 mg/jour chez 15 sujets sains sur une période allant jusqu’à 14 jours ou à la dose de 40 mg/jour chez 18 patients ayant une hypercholestérolémie primaire sur une période allant jusqu’à 56 jours, a été généralement bien tolérée.

Trombocytopenie werd in hogere mate waargenomen in de studie over hernieuwde toediening dan in de fase III studie bij eerste toediening, hetgeen suggereert dat hernieuwde toediening mogelijk geassocieerd kan zijn met een verhoogde incidentie en ernst van trombocytopenie (zie rubriek 4.8, paragraaf “Hernieuwde toediening”).
Au cours d’une étude de réadministration, les taux de thrombocytopénie observés ont été plus élevés que dans les études de phase III qui concernaient une première administration, ce qui suggère que la réadministration peut être associée à une augmentation de l’incidence et de la sévérité des thrombocytopénies (voir rubrique 4.8, paragraphe sur Réadministration).

Acetylsalicylzuur: Het effect van gelijktijdige toediening van dabigatran etexilaat en acetylsalicylzuur op het risico van bloedingen werd onderzocht bij patiënten met atriumfibrilleren in een fase II-studie waarbij op gerandomiseerde wijze gelijktijdige toediening van acetylsalicylzuur werd toegepast.
AAS : L'effet de l'administration concomitante du dabigatran etexilate et d'AAS sur le risque hémorragique a été étudié chez des patients souffrant de fibrillation atriale, dans une étude de phase II dans laquelle l'AAS a été administré de façon concomitante et randomisée.

De farmacokinetiek van quinapril werd onderzocht in een studie met een eenmalige toediening (0,2 mg/kg) bij 24 kinderen tussen 2,5 maanden en 6,8 jaar en in een studie met herhaalde toediening (0,016-0,468 mg/kg) bij 38 kinderen tussen 5-16 jaar oud die gemiddeld 66-98 kg wogen.
La pharmacocinétique du quinapril a été étudiée dans une étude en administration unique (0,2 mg/kg) chez 24 enfants âgés de 2,5 mois à 6,8 ans

Toxiciteit na herhaalde toediening Er werden studies gedurende één maand met intraveneuze toediening uitgevoerd bij de rat (20, 60, 180 mg/kg/dag) en de aap (10, 25, 63 mg/kg/dag) en er werd ook een studie gedurende drie maanden uitgevoerd bij de rat (10, 30, 90 mg/kg/dag).
Toxicité en administration répétée On a réalisé des études d'un mois par voie intraveineuse chez le rat (20, 60, 180 mg/kg/jour) et chez le singe (10, 25, 63 mg/kg/jour), ainsi qu'une étude de trois mois chez le rat (10, 30, 90 mg/kg/jour).

Een recente gerandomiseerde klinische studie, de SToP- studie, die profylactische toediening van lage dosissen (< 3.10 11 bloedplaatjes) vergeleek met toediening van dosissen van meer dan 3.10 11 bloedplaatjes aan chemotherapie-geïnduceerde trombocytopeniepatiënten, werd vroegtijdig stopgezet omwille van een verschil in graad 4 bloedingen (Heddle et al., 2009).
Une récente étude clinique randomisée, l’étude SToP, qui comparait l’administration prophylactique de faibles doses (< 3.10 11 plaquettes) à l’administration de doses supérieures à 3.10 11 plaquettes à des patients atteints de thrombocytopénie induite par la chimiothérapie a été interrompue prématurément en raison d’une différence au niveau des saignements de grade 4 (Heddle et al., 2009).

In een gerandomiseerde studie werden 66 patiënten met tacrolimus behandeld en 67 met ciclosporine. Tacrolimus werd gestart als continu intraveneus infuus met een dosis van 0,025 mg/kg/dag en als orale toediening met een dosis van 0,15 mg/kg/dag, waarna de dosis zodanig werd aangepast dat een dalspiegel van 10-20 ng/ml werd bereikt.
Le traitement par tacrolimus a été initié en perfusion intraveineuse continue à la dose de 0,05 mg/kg/jour, puis par voie orale à une dose de 0,1 à 0,3 mg/kg/jour avec ensuite des adaptations de la posologie pour obtenir des concentrations résiduelles cibles comprises entre 12 et 15 ng/ml.

Toediening van het diergeneesmiddel via de subcutane route in rundvee en de intramusculaire weg bij varkens wordt goed verdragen; slechts een geringe voorbijgaande zwelling op de injectieplaats na subcutane toediening werd waargenomen bij runderen behandeld in klinische studies.
L’administration du médicament vétérinaire par voie sous-cutanée chez les bovins et la voie intramusculaire chez le porc est bien tolérée, seul un léger gonflement transitoire au site d'injection après administration sous-cutanée a été observé chez les bovins traités dans les études cliniques.

In een gerandomiseerde studie bij 17 kinderen van 4 tot 12 jaar (15 tot 40kg) met een voorgeschiedenis van anafylaxie werd aangetoond dat de gemiddelde maximale adrenaline plasmaconcentratie significant hoger is na intramusculaire toediening in de dij van 0,3mg adrenaline met een EpiPen ® dan na subcutane toediening in de bovenarm van 0,01mg/kg (maximum 0,3 mg) adrenaline.
Une étude randomisée auprès de 17 enfants âgés de 4 à 12 ans (15 à 40 kg) présentant des antécédents de choc anaphylactique a démontré que la concentration plasmatique maximale moyenne en adrénaline est significativement plus élevée après administration intramusculaire dans la cuisse de 0,3 mg d’adrénaline au moyen d’un EpiPen ® qu’après administration souscutanée dans le bras de 0,01 mg/kg (maximum 0,3 mg) d’adrénaline.

Coumarine anticoagulantia (fenprocouman of warfarine) Hoewel geen interacties werden aangetoond in klinische farmacokinetische studies bij de gelijktijdige toediening van fenprocoumon of warfarine, werd in enkele geïsoleerde gevallen in de post-marketing periode een verandering van de INR (International Normalised Ratio) gemeld bij gelijktijdige toediening.
Anticoagulants coumariniques (phenprocoumone ou warfarine) Bien qu’aucune interaction n’ait été observée en cas d’administration concomitante de phenprocoumone ou de warfarine au cours des études cliniques de pharmacocinétique, quelques cas isolés de modifications de l’INR (International Normalised Ratio) ont été rapportés après la commercialisation du médicament en cas de traitement concomitant.