Men stelt vreemde verschijnselen in de prosodie (geheel van fonische bestanddelen – affectieve intonatie, regionale bijzonderheden, klemtoon, melodische stijging enz. – die de gesproken taal kenmerken) met hyperarticulatie vast (Shaywitz et al. 1980).
Il existe des bizarreries dans la prosodie (ensemble des éléments phoniques – intonation affective, particularismes régionaux, accent tonique, montée mélodique, etc., qui caractérisent le langage parlé) avec hyperarticulation (Shaywitz et al. 1980).