Traduction de «significant onder » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

endometritisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | oöforitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | parametritisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | pelviperitonitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | salpingitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | salpingo-oöforitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | sepsisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | septikemiena aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07
Choc septique | Endométrite | Ovarite | Paramétrite | Péritonite pelvienne | Salpingite | Salpingo-ovarite | Septicémie | Syndrome infectieux | survenant après les états classés en O00-O07

embolie | NNO | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | bloedstolsel | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | long | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | lucht | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | pyemisch | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | septisch of septicopyemisch | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | vruchtwater | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | zeep | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 |
Embolie (due à):SAI | caillot sanguin | gazeuse | liquide amniotique | pulmonaire | pyohémique | savon | septique ou septicopyohémique | survenant après les états classés en O00-O07

laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | blaas | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | cervix | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | darm | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | ligamentum latum | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | periurethraal weefsel | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | uterus | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 |
Lacération, perforation, déchirure ou lésions d'origine chimique (de):col de l'utérus | intestin | ligament large | tissu périurétral | utérus | vessie | survenant après les états classés en O00-O07

nier | insufficiëntie (acuut) | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | nier | decompensatie | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | nier | tubulusnecrose | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | oliguriena aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | uremiena aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07
Anurie | Insuffisance rénale (aiguë) | Nécrose tubulaire | Oligurie | Urémie | survenant après les états classés en O00-O07

medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | socio-economische omstandigheden thuis die nadelig zijn | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | in afwachting van adoptie of plaatsing in pleeggezin | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | ziekte van moeder | medische of verpleegkundige zorg voor of toezicht op gezonde zuigeling en kind onder omstandigheden zoals | kindertal thuis maakt normale zorg onmogelijk of beïnvloedt deze ongunstig
Soins médicaux ou infirmiers ou surveillance médicale d'enfants en bonne santé selon des circonstances telles que:attente d'une famille adoptive ou d'un placement | enfants trop nombreux à la maison pour pouvoir en assurer la prise en charge normale | maladie de la mère | situation socio-économique difficile de la famille

elke buikwandbreuk, vermeld onder K45 | geïncarcereerd | zonder gangreen | elke buikwandbreuk, vermeld onder K45 | gestranguleerd | zonder gangreen | elke buikwandbreuk, vermeld onder K45 | met obstructie | zonder gangreen | elke buikwandbreuk, vermeld onder K45 | niet-reponeerbaar | zonder gangreen |
Toute hernie mentionnée en K45:étranglée | irréductible | provoquant une occlusion | sans gangrène

elke niet-gespecificeerde hernia van buikholte, vermeld onder K46 | geïncarcereerd | zonder gangreen | elke niet-gespecificeerde hernia van buikholte, vermeld onder K46 | gestranguleerd | zonder gangreen | elke niet-gespecificeerde hernia van buikholte, vermeld onder K46 | met obstructie | zonder gangreen | elke niet-gespecificeerde hernia van buikholte, vermeld onder K46 | niet-reponeerbaar | zonder gangreen |
Toute hernie mentionnée en K46:étranglée | irréductible | provoquant une occlusion | sans gangrène

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: De schizofrene stoornissen worden in het algemeen gekarakteriseerd door fundamentele en kenmerkende verstoringen van denken en waarneming en door een inadequaat of vlak affect. Helder bewustzijn en intellectueel vermogen zijn doorgaans behouden, zij het dat bepaalde cognitieve tekortkomingen zich in de loop des tijds kunnen ontwikkelen. De belangrijkste psychopathologische verschijnselen omvatten 'Gedankenlautwerden'; gedachteninbrenging of -onttrekking; gedachtenuitzending; waanwaarneming en wanen omtrent het onder controle van derden staan; macht of passiviteit; gehallucineerde stemmen die de patiënt bekritiseren of over deze praten in de derde persoon; denkstoornissen en negatieve symptomen. | Het beloop van schizofrene stoornissen kan ononderbroken zijn, episodisch met toenemend of stabiel functieverlies of er kunnen een of meer episoden zijn met volledige of gedeeltelijke remissie. De diagnose van schizofrenie dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van uitgebreide depressieve of manische symptomen, tenzij het duidelijk is dat schizofrene symptomen aan de affectieve stoornis voorafgingen. Ook dient schizofrenie niet gediagnosticeerd te worden in de aanwezigheid van een duidelijke hersenaandoening of tijdens toestanden van intoxicatie met drugs of van onthouding van drugs. Gelijkvormige stoornissen die ontstaan in de aanwezigheid van epilepsie of een andere hersenaandoening dienen geklasseerd te worden onder F06.2 en die welke teweeg-gebracht worden door psychoactieve middelen onder F10-F19 met gemeenschappelijk vierde-teken .5.
Définition: Les troubles schizophréniques se caractérisent habituellement par des distorsions fondamentales et caractéristiques de la pensée et de la perception, ainsi que par des affects inappropriés ou émoussés. La clarté de l'état de conscience et les capacités intellectuelles sont habituellement préservées, bien que certains déficits des fonctions cognitives puissent apparaître au cours de l'évolution. Les phénomènes psychopathologiques les plus importants sont: l'écho de la pensée, les pensées imposées et le vol de la pensée, la divulgation de la pensée, la perception délirante, les idées délirantes de contrôle, d'influence ou de passivité, les hallucinations dans lesquelles des voix parlent ou discutent du sujet à la troisième personne, les troubles du cours de la pensée et les symptômes négatifs. L'évolution des troubles schizophréniques peut être continue, épisodique avec survenue d'un déficit progressif ou stable, ou bien elle peut comporter un ou plusieurs épisodes suivis d'une rémission complète ou incomplète. On ne doit pas faire un diagnostic de schizophrénie quand le tableau clinique comporte des symptômes dépressifs ou maniaques importants, à moins d'être certain que les symptômes schizophréniques précédaient les troubles affectifs. Par ailleurs, on ne doit pas porter un diagnostic de schizophrénie quand il existe une atteinte cérébrale manifeste ou une intoxication par une drogue ou un sevrage à une drogue. Des troubles semblables apparaissant au cours d'une épilepsie ou d'une autre affection cérébrale, sont à coder en F06.2, ceux induits par des substances psycho-actives étant à classer en F10-F19 avec le quatrième chiffre .5.

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Centra werden gelabeld als significant onder of boven percentiel 25 (P25) of percentiel 75 (P75) presterend als de grenzen van hun 95% betrouwbaarheidsinterval (95% BI) voor de excess kans onder P25 of boven P75 lagen.
Les centres ont été catégorisés comme ayant des résultats significativement inférieurs au percentile 25 (P25) ou supérieurs au percentile 75 (P75) lorsque les limites de leur intervalle de confiance 95% (IC 95%) autour de leur probabilité excédentaire étaient inférieures à P25 ou supérieures à P75.

Deze afname was significant onder de responders (-0,3 voor Metavir en -1,2 voor Ishak) en stabiel (-0,1 voor Metavir en -0,2 voor Ishak) onder de non-responders.
Cette diminution était significative pour les patients répondeurs (-0,3 pour Métavir et -1,2 pour Ishak) et stable pour les patients non-répondeurs (-0,1 pour Métavir et -0,2 pour Ishak).

De verandering ten opzichte van de basiswaarde bedroeg –0,0014 mm/jaar (-0,12%/jaar (niet significant) onder rosuvastatine in vergelijking met een progressie van +0,0131 mm/jaar (1,12%/jaar (p< 0,0001)) onder placebo.
Le changement par rapport aux valeurs initiales était de -0,0014 mm/an (- 0,12%/an (non significatif)) pour la rosuvastatine comparé à une progression de +0,0131 mm/an (1,12%/an (p< 0,0001)) pour le placebo.

Na correctie voor patiëntkenmerken bevond 1 centrum zich statistisch significant onder P25 (excess kans vergeleken met het gemiddelde centrum: -9%) en 3 centra boven P75 (excess kans vergeleken met het gemiddelde centrum: 8%).
Après ajustement en fonction des caractéristiques des patients, un centre s'est retrouvé significativement inférieur à P25 (probabilité excédentaire comparée au centre moyen: -9%) et 3 centres était statistiquement supérieurs au P75 (probabilité excédentaire comparée au centre moyen: 8%).

Vier en 5 centra respectievelijk lagen significant onder P25 (-11%) en boven P75 (+ 17%) excess kans .
Quatre et cinq centres, respectivement, ont obtenu des pourcentages significativement inférieurs au P25 (-11%) et significativement supérieurs au P75 (+17%).

Wat de systolische bloeddruk (tweede werkzaamheidsobjectief) betreft, was er slechts in week 2 een statistisch significant lineaire respons op de dosis voor het geheel van de behandelingen met een significant verschil tussen de behandelingsgroep onder 20 mg quinapril eenmaal daags en de groep onder placebo.
En ce qui concerne la pression sanguine systolique (objectif secondaire d’efficacité), une réponse statistiquement significative linéaire à la dose ne s’est produite qu’à la semaine 2 pour l’ensemble des traitements avec une différence significative entre le groupe de traitement sous 20 mg de quinapril une fois par jour et le groupe placebo.

Het samengestelde eindpunt van totale mortaliteit of eerste hospitalisatie ten gevolg van chronisch hartfalen was ook significant verminderd met candesartan HR 0,87 (95% CI 0,78 tot 0,98, p=0,021). 42,2% (95% CI: 39,5-45,0) van de patiënten onder candesartan, en 46,1% (95% CI: 43,4-48,9) van de patiënten onder placebo hebben dit eindpunt bereikt, het absoluut verschil was 3,9% (95% CI: 7,8-0,1).
Le critère principal est survenu chez 37,9% des patients sous candésartan (IC à 95% de 35,2 à 40,6) et 42,3% des patients sous placebo (IC à 95% de 39,6 à 45,1), la différence absolue était de 4,4% (IC à 95% de 8,2 à 0,6).

Bij patiënten bij wie de bloeddruk niet voldoende onder controle is met een 2 componenten therapie, zorgt een behandeling met Forzaten/HCT 40mg/ 10mg/ 25mg drie componenten combinatietherapie, voor een statistisch significant groter percentage patiënten waarvan de bloeddruk de streefwaarden niet overschrijdt, in vergelijking tot een olmesartan medoxomil 40 mg plus amlodipine 10 mg 2 componenten therapie (41,3% vs 24,2%); en een behandeling met Forzaten/HCT 40mg/ 10mg/ 12,5mg drie componenten combinatietherapie zorgt voor een statistisch significant groter percentage patiënten waarvan de bloeddruk de streefwaarden niet overschrijdt, in vergelijking tot een olmesartan medoxomil 40 mg plus amlodipine 10 mg 2 componenten therapie (29,5% vs 24,2%).
Le traitement avec la triple combinaison FORZATEN/HCT 40 mg/10 mg/25 mg a abouti à un pourcentage significativement plus élevé de sujets atteignant leur pression artérielle cible en comparaison a la double combinaison d’olmésartan médoxomil 40 mg plus amlodipine 10 mg (41.3% vs. 24.2%); alors que le traitement avec FORZATEN/HCT 40 mg/10 mg/12,5 mg a abouti à un pourcentage numériquement plus grand de sujets atteignant leur objectif tensionnel en comparaison à la double combinaison olmésartan médoxomil 40

In een studie die speciaal werd opgezet om de hoestincidentie bij patiënten onder eprosartan en onder een ACE-remmer te vergelijken, lag bij de patiënten die met eprosartan werden behandeld (1,5%), de incidentie van de aanhoudende droge hoest significant lager (p< 0,05) dan bij patiënten die werden behandeld met een ACE-remmer (5,4%).
Dans une étude conçue spécialement pour comparer l’incidence de toux chez des patients traités par l'éprosartan et par un inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine, l’incidence de toux sèche persistante chez les patients traités par l'éprosartan (1,5%) était significativement plus basse (p< 0,05) que celle observée chez des patients traités par un inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine (5,4%).