In de secundaire preventie na myocardinfarct is een behandeling met orale anticoagulantia dan ook niet systematisch aanbevolen, maar deze kan wel overwogen worden bij patiënten met hoog risico van trombo-embolie in volgende situaties: uitgebreid anteriorinfarct, ernstige linkerventrikeldisfunctie, congestief hartfalen, echografische vaststelling van een intramurale trombus of van linkerventrikel-aneurysma, antecedenten van arterieel embool of longembool, voorkamerfibrillatie.
En prévention secondaire après un infarctus d
u myocarde, une anticoagulation orale ne se justifie dès lors pas de manière systématique, mais elle peut être envisagée chez les patients avec un risque thro
mbo-embolique élevé dans les situations suivantes: infarctus antérieur étendu, dysfonctionnement ventriculaire gauche grave, insuffisance cardiaque congestive, découverte échographique d’un thrombus intramural ou d’un anévrysme ventriculaire gauche, ant
...[+++]écédents d’embolie artérielle ou d’embolie pulmonaire, fibrillation auriculaire.