Vertaling van "score c waren " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

timer voor Apgar-score
chronomètre de test d’Apgar

Omschrijving: normale ademhaling, niet bereikt binnen 1 minuut, maar met hartfrequentie 100 of hoger, enige spiertonus aanwezig, enige respons op stimulatie | Neventerm: | asfyxie met 1-minuut-Apgar-score 4-7 | blauwe asfyxie
Asphyxie avec indice d'Apgar à une minute entre 4 et 7

Omschrijving: pols lager dan 100 per minuut bij geboorte en afnemend of stabiel, afwezige ademhaling of naar adem snakken ('gasping'), matige kleur , afwezige tonus | Neventerm: | asfyxie met 1-minuut-Apgar-score 0-3 | witte asfyxie
Asphyxie avec indice d'Apgar à une minute entre 0 et 3

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij mannelijke vrijwilligers zonder kanker met ernstige leverinsufficiëntie (levercirrose en Child-Pugh score C) waren de systemische blootstelling en het terminale eliminatiehalfwaardetijd 2 tot 3 keer hoger in vergelijking met de waarden bij gezonde vrijwilligers.
Chez des volontaires de sexe masculin n’ayant aucun cancer et présentant une insuffisance hépatique sévère (cirrhose hépatique et score C de Child-Pugh), l’exposition systémique et la demi-vie terminale étaient 2 à 3 fois supérieures par rapport à celles observées chez des volontaires sains.

Voor CY-BOCs waren de gemiddelde scores voor de uitgangswaarde en voor verandering ten opzichte van de uitgangswaarde voor de placebogroep respectievelijk 22,25 ± 6,15 en -3,4 ± 0,82. Voor de sertralinegroep waren scores voor de uitgangswaarde en voor verandering ten opzichte van de uitgangswaarde respectievelijk 23,36 ± 4,56 en -6,8 ± 0,87.
En ce qui concerne l'échelle CY-BOC, les scores moyens de départ et les modifications moyennes de ces scores de départ étaient de 22,25 ± 6,15 et -3,4 ± 0,82, respectivement, dans le groupe placebo, et atteignaient 23,36 ± 4,56 et -6,8 ± 0,87, respectivement, dans le groupe sertraline.

Medicatie score: gemiddelde dagelijkse rhinoconjunctivitis medicatie score voor elke persoon voor het graspollenseizoen. Medicaties die gebruikt konden worden, waren: loratadine (6 punten per tablet), budesonide neusspray (1 punt per puf) en prednison 5 mg (1,6 punt per tablet).
(6 points par comprimé), l’olopatadine en collyre (1,5 points par goutte) (années 2 à 5 seulement), le budésonide en spray nasal (1 point par pulvérisation) et la prednisone 5 mg (1,6 point par comprimé).

Kwaliteit van leven: Incontinence Quality of Life (I-QOL) vragenlijst scores waren significant verbeterd in de met duloxetine behandelde patiëntengroep in vergelijking met de met placebo behandelde groep (9,2 versus 5,9 verbetering van de score, p < 0,001).
Qualité de vie (I-QOL) : Les scores de qualité de vie obtenus sur l’échelle de qualité de vie spécifique de l’incontinence (I-QOL) ont été significativement améliorés sous duloxétine, versus placebo (amélioration du score de 9,2 versus 5,9, p< 0,001 respectivement).

Na een behandeling van 52 weken was er bij 3 van de 8 patiënten van wie gegevens beschikbaar waren sprake van een verbetering van de motorische functies ten opzichte van de uitgangswaarden, gemeten aan de hand van ruwe scores en leeftijd-equivalente scores ten opzichte van de uitgangswaarden op de AIMS.
Après 52 semaines de traitement, les scores bruts et les scores de performance motrice à âge équivalent de l’AIMS faisaient apparaître que la fonction motrice de 3 des 8 patients dont les données étaient disponibles s’était améliorée par rapport à sa valeur initiale.

Secundaire eindpunten waren de progressievrije overleving [PFS: Progression Free Survival (gedefinieerd als de tijd vanaf de randomisatie tot progressie van de tumor, progressie van het Prostaat Specifiek Antigen (PSA), progressie van pijn, of overlijden door welke oorzaak dan ook, afhankelijk van wat het eerst optrad], de Tumor Respons Snelheid gebaseerd op de RECIST criteria (Response Evaluation Criteria in Solid Tumours), progressie van PSA (gedefinieerd als een stijging van ≥25% of > 50% bij PSA non-responders of responders, respectievelijk), PSA respons (dalingen van serum PSA spiegels van minstens 50%), progressie van de pijn [geëvalueerd met behulp van de PPI (Present Pain Intensity) schaal van de McGill-Melzack vragenlijst en een analgetische score (AS)] en de pijnrespons (gedefinieerd als een reductie van meer dan 2 punten ten opzichte van de mediane PPI score op uitgangsniveau zonder gelijktijdige toename van AS, of een reductie van ≥50% van het gebruik van analgetica ten opzichte van de gemiddelde AS op uitgangsniveau zonder gelijktijdige toename van de pijn)].
Les critères secondaires étaient la Survie Sans Progression [SSP (définie comme le temps entre la randomisation et la progression tumorale), la progression de l’antigène prostatique spécifique PSA, la progression de la douleur ou le décès quelle qu’en soit la cause, selon l’évènement d’origine], le Taux de Réponse Tumorale basé sur la Réponse aux Critères d’Évaluation des Tumeurs Solides (RECIST) , la Progression du PSA (défini comme Non Répondeurs si ≥25% d’augmentation ou comme Répondeurs si > 50% du PSA), réponse du PSA (baisse des taux de PSA sériques au moins de 50%), progression de la Douleur [évaluée en utilisant l’échelle d’Intensité de la Douleur Présente (PPI) issue du questionnaire McGill-Melzack et du score Analgésique (AS)] et de la réponse à la douleur (définie comme une réduction de plus de 2 points à partir de la baseline médiane du PPI sans augmentation concomitante de l’AS, ou une diminution de ≥50% d’utilisation d’analgésique à partir de la baseline moyenne de l’AS sans augmentation concomitante de la douleur).

Bij sommigen onder hen werd de diagnose van burnout gesteld door andere artsen of door henzelf, bij anderen wezen de scores van de MBI erop dat ze uiterst gevoelig waren voor de problematiek, of ze zich van deze gevoeligheid nu bewust waren of niet.
En effet, certains ont été diagnostiqués par le corps médical ou se sont autodiagnostiqués en burnout ; pour d’autres, les scores au MBI mettaient en évidence une sensibilité particulière à la problématique, sensibilité dont ils étaient conscients ou non.

In een dubbelblinde crossoverstudie van 36 weken met drie perioden in monotherapie uitgevoerd bij 161 patiënten met een vroege fase van de ziekte van Parkinson, werd aangetoond dat ropinirol tabletten met verlengde afgifte niet minder doeltreffend waren dan ropinirol tabletten met onmiddellijke afgifte wat het primaire eindpunt betreft, zijnde het verschil in verandering van de motorische UPDRS-score (Unified Parkinson's Disease Rating Scale) ten opzichte van de beginwaarde tussen de behandelingen (er werd een non-inferioriteitsmarge op de motorische UPDRS-score van 3 punten gedefinieerd).
Une étude croisée de 36 semaines, en double aveugle, sur trois périodes, impliquant l'administration de ropinirole en monothérapie à 161 patients atteints de la maladie de Parkinson à un stade précoce, a permis de montrer que les comprimés à libération prolongée n'étaient pas inférieurs aux comprimés à libération immédiate au niveau du critère d'évaluation principal, la différence entre les traitements en termes d'évolution du score moteur de l'échelle UPDRS (Unified Parkinson's Disease Rating Scale) (une marge de non-infériorité de 3 points au niveau de ce score ayant été définie).

Wanneer de analyse beperkt wordt tot vrouwen die Femara of placebo/geen behandeling kregen gedurende ten minste 3 jaar, waren er geen significante verschillen tussen de behandelingen wat betreft de totale score van de fysische componenten of de totale score van de mentale componenten of in enige domeinscore van de SF-36 schaal.
Lorsque l'analyse a été limitée aux femmes ayant reçu Femara ou un placebo/aucun traitement pendant au moins 3 ans, il n'y a pas eu de différences significatives entre les traitements en ce qui concerne le score global aux composantes physiques ou le score global aux composantes mentales, ou le score à chacun des domaines de l'échelle SF-36.

Bijkomende voorgespecificeerde analyses waren de Quality of Well- Being-score, technisch succes van de ingreep, en het percentage heropname in het ziekenhuis.
D’autres analyses complémentaires préalablement spécifiées étaient : l’indice de bien-être, la réussite technique et le taux de réadmission.