Vertaling van "schaal ‘subjectieve " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

subjectieve tinnitus
acouphène subjectif

subjectieve visuele stoornissen
Troubles subjectifs de la vision

subjectieve visusverstoring
trouble subjectif de la vision

Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie
Définition: Etat de détresse et de perturbation émotionnelle, entravant habituellement le fonctionnement et les performances sociales, survenant au cours d'une période d'adaptation à un changement existentiel important ou un événement stressant. Le facteur de stress peut entraver l'intégrité de l'environnement social du sujet (deuil, expériences de séparation) ou son système global de support social et de valeurs sociales (immigration, statut de réfugié); ailleurs, le facteur de stress est en rapport avec une période de transition ou de crise au cours du développement (scolarisation, naissance d'un enfant, échec dans la poursuite d'un but important, mise à la retraite). La prédisposition et la vulnérabilité individuelles jouent un rôle important dans la survenue et la symptomatologie d'un trouble de l'adaptation; on admet toutefois que le trouble ne serait pas survenu en l'absence du facteur de stress concerné. Les manifestations, variables, comprennent une humeur dépressive, une anxiété ou une inquiétude (ou l'association de ces troubles), un sentiment d'impossibilité à faire face, à faire des projets, ou à continuer dans la situation actuelle, ainsi qu'une certaine altération du fonctionnement quotidien. Elles peuvent s'accompagner d'un trouble des conduites, en particulier chez les adolescents. La caractéristique essentielle de ce trouble peut consister en une réaction dépressive, de courte ou de longue durée, ou une autre perturbation des émotions et des conduites. | Choc culturel Hospitalisme chez l'enfant Réaction de deuil

schaal- en weekdieren
mollusque et crustacé

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De jongeren voelen zich gemiddeld iets minder ernstig vermoeid (schaal ‘subjectieve moeheid’: 48,1 versus een globaal gemiddelde van 51,8 in de centra voor volwassenen) maar hebben dienaangaande wel nog steeds veel meer problemen dan een normgroep van gezonde volwassenen 104 (gemiddelde score van 17,3 op de schaal ‘subjectieve moeheid’).
Les jeunes se sentent en moyenne un peu moins fatigués (échelle ‘fatigue subjective’ : 48,1 contre une moyenne globale de 51,8 dans les centres pour adultes), mais connaissent à cet égard encore beaucoup plus de problèmes qu'un groupe norme d'adultes en bonne santé 104 (score moyen de 17,3 sur l'échelle ‘fatigue subjective’).

De vermoeidheid, de voornaamste CVS-klacht, werd gemeten aan de hand van de schaal ‘subjectieve moeheid’ van de CIS-20 (tabel 63, pagina’s 148 en 149) en de schaal ‘vitaliteit’ van de SF-36 (tabel 64, pagina’s 151 en 153).
La fatigue, principale plainte de SFC, a été mesurée à l'aide de l'échelle 'fatigue subjective' du CIS- 20 (tableau 63, pages 148 et 149) et de l'échelle 'vitalité' du SF-36 (tableau 64, pages 151 et 153).

De vermoeidheid zoals gemeten met de schaal ‘subjectieve moeheid’ is verbeterd bij 61%+ van de gerevalideerde patiënten op het einde van de specifieke revalidatie (verslechtering bij 21%- van de patiënten) en bij 60%+ van de patiënten 6 maanden nadien (verslechtering bij 25%-) 80 .
La fatigue telle que mesurée avec l'échelle 'fatigue subjective' s'est améliorée chez 61%+ des patients rééduqués au terme de la rééducation spécifique (dégradation chez 21%- des patients) et chez 60%+ des patients 6 mois après (dégradation chez 25%-) 80 .

De gemiddelde score van het weliswaar beperkt aantal geteste jongeren op de schaal subjectieve moeheid bij afloop van de revalidatie is dan ook niet abnormaal afwijkend van de gemiddelde score van de referentiegroep van gezonde volwassenen.
Le score moyen du nombre relativement restreint de jeunes qui ont subi le test sur l'échelle de fatigue subjective au terme de la rééducation n'est donc pas anormalement différent du score moyen du groupe de référence d'adultes en bonne santé.

De eindscore van de jongeren op de schaal subjectieve moeheid is minder dan één standaarddeviatie slechter dan die van een normgroep van gezonde volwassen (tabel 23, pagina 109: gemiddelde score 17,3 ; standaarddeviatie= 10,1) 108 .
Le score final des jeunes sur l’échelle fatigue subjective est inférieur à une déviation standard, moins bon que celui d’un groupe norme d’adultes en bonne santé (tableau 23, page 109: score moyen : 17,3 ; déviation standard = 10,1) 108 .

Vóór de behandeling behaalt de CGT-groep (cognitieve gedragstherapie) een gemiddelde score op de schaal subjectieve moeheid van de CIS-20 van ongeveer 52 (de exacte gemiddelde scores worden niet vermeld in het gepubliceerde artikel; range van mogelijke scores van minimum 8 tot maximum 56; hogere scores wijzen op een slechter functioneren).
Avant le traitement, le groupe de TCC (thérapie comportementale cognitive) obtient un score moyen sur l’échelle ‘fatigue subjective’ du CIS-20 d’environ 52 (les scores moyens exacts ne sont pas indiqués dans l’article publié ; éventail de scores possibles de minimum 8 à maximum 56 ; des scores plus élevés indiquent un moins bon fonctionnement).

De gemiddelde progressie bij afloop van de revalidatie bij de jongeren is echter veel groter: van gemiddeld 51,7 tot 47,0 op de schaal subjectieve moeheid voor de volwassenen; van gemiddeld 50,4 tot 26,9 voor de jongeren.
La progression moyenne au terme de la rééducation chez les jeunes est cependant beaucoup plus significative : d’une moyenne de 51,7 à 47,0 sur l’échelle fatigue subjective pour les adultes; d’une moyenne de 50,4 à 26,9 pour les jeunes.