Traduction de «rusttoestand en buiten acute » (Néerlandais → Français) :

en/of met neuropsychische weerslag en bij wie door een transcutane registratie tijdens de slaap een zuurstofsaturatie (Sa O2 ) van < 90 % is vastgesteld gedurende tenminste 2 uur; 2) ondanks volgen van aangepaste medicamenteuze en/of fysische behandeling en het opgehouden zijn met roken, in omgevingslucht bij wakende toestand een PaO2 vertoont van ≤ 55 mm Hg (7,33 K Pa) bij 2 metingen met een tussentijd van 3 maanden, verricht in rusttoestand en buiten acute opstoten; eventueel kan de voormelde tussentijd van 3 maanden tussen 2 metingen teruggebracht worden tot 15 dagen en kan bij wijze van uitzondering de verzekeringstegemoetkoming toegekend worden voor een periode van 3 maanden, die slechts kan verlengd worden zo een derde meting 3 maand na de eerste ook een PaO2 aantoont van ≤ 55 mm Hg (7,33 K Pa).
appropriées et ayant cessé de fumer, présente à l'air ambiant et en état de veille une Pa O2 de ≤ 55 mm Hg (7,33 K Pa), deux mesures étant effectuées à 3 mois d'intervalle, au repos et en dehors de poussées aiguës ; l’intervalle précité de 3 mois entre 2 mesures peut éventuellement être réduit à 15 jours et en guise d’exception une intervention de l’assurance peut être accordée pour une période de 3 mois qui ne peut être prolongée que si une troisième mesure 3 mois après la première démontre aussi une Pa O2 de ≤ 55 mm Hg (7,33 K Pa) .

3) volwassenen die, ondanks het volgen van een aangepaste medicamenteuze en/of fysische behandeling en het opgehouden zijn met roken, in omgevingslucht, bij wakende toestand, bij 2 metingen met een tussentijd van minimum 3 maanden, verricht in rusttoestand en buiten acute opstoten, een PaO 2 vertonen van < 60 mm Hg, waarbij de PaO 2 bij minstens één van deze metingen > 55 mm Hg bedraagt,
3) les adultes qui, quoique ayant bénéficié des thérapeutiques médicamenteuses et/ou physiques appropriées et ayant cessé de fumer, présentent à l'air ambiant, en état de veille, lors de deux mesures effectuées à 3 mois d'intervalle minimum, au repos et en dehors de poussées aiguës, une PaO 2 de < 60 mm Hg, et où la PaO 2 s’élève à > 55 mm Hg pour au moins une de ces mesures,

2) a) volwassenen die, ondanks het volgen van een aangepaste medicamenteuze en/of fysische behandeling en het opgehouden zijn met roken, in omgevingslucht, bij wakende toestand, een PaO 2 vertonen van ≤ 55 mm Hg (7,33 K Pa) bij 2 metingen met een tussentijd van minimum 3 maanden, verricht in rusttoestand en buiten acute opstoten.
2) a) les adultes, qui quoique ayant bénéficié des thérapeutiques médicamenteuses et/ou physiques appropriées et ayant cessé de fumer, présentent à l'air ambiant et en état de veille une PaO 2 de ≤ 55 mm Hg (7,33 K Pa), lors de deux mesures effectuées à 3 mois d'intervalle minimum, au repos et en dehors de poussées aiguës.

opgehouden zijn met roken, in omgevingslucht bij wakende toestand een PaO2 vertoont van > 55 en < 60 mm Hg bij 2 metingen met een tussentijd van 3 maanden, verricht in rusttoestand en buiten acute opstoten, en die tevens
appropriées et ayant cessé de fumer, présente à l'air ambiant et en état de veille une Pa O2 de > 55 et < 60 mm Hg, deux mesures étant effectuées à 3 mois d'intervalle, au repos et en dehors de poussées aiguës et qui en outre

2) a) volwassenen die, ondanks het volgen van een aangepaste medicamenteuze en/of fysische behandeling en het opgehouden zijn met roken, in omgevingslucht, bij wakende toestand, een PaO 2 vertonen van ≤ 55 mm Hg (7,33 K Pa) bij 2 metingen met een tussentijd van 3 maanden, verricht in rusttoestand en buiten acute opstoten.
2) a) les adultes, qui quoique ayant bénéficié des thérapeutiques médicamenteuses et/ou physiques appropriées et ayant cessé de fumer, présentent à l'air ambiant et en état de veille une PaO 2 de ≤ 55 mm Hg (7,33 K Pa), lors de deux mesures effectuées à 3 mois d'intervalle, au repos et en dehors de poussées aiguës.

3) volwassenen die, ondanks het volgen van een aangepaste medicamenteuze en/of fysische behandeling en het opgehouden zijn met roken, in omgevingslucht bij wakende toestand een PaO 2 vertonen van > 55 en < 60 mm Hg bij 2 metingen met een tussentijd van 3 maanden, verricht in rusttoestand en buiten acute opstoten, en die tevens
3) les adultes qui, quoique ayant bénéficié des thérapeutiques médicamenteuses et/ou physiques appropriées et ayant cessé de fumer, présentent à l'air ambiant et en état de veille une PaO 2 de > 55 et < 60 mm Hg, lors de deux mesures effectuées à 3 mois d'intervalle, au repos et en dehors de poussées aiguës et qui en outre

§ 6. De rechthebbende op langdurige zuurstoftherapie thuis met uitsluitend een draagbare zuurstofconcentrator, is een rechthebbende die niet beantwoordt aan de voorwaarden van § 1 maar : die desatureert bij inspanning ten gevolge van een op basis van een CT-scan of NMR-scan gedocumenteerde parenchymateuze longafwijking (zoals fibrose en emfyseem), en die een lage diffusiecapaciteit (DLCO < 40 %) vertoont en/of een ESW (FEV 1 ) < 30 % vertoont, en die overdag, bij de 6 minuten wandeltest een SaO 2 van < 88 % vertoont en dit bij 2 metingen met een tussentijd van minimum 3 maanden, verricht buiten acute opstoten ; de evolutie van de SaO 2 -waarden gedurende de volledige 6 minuten van de wandeltest dient gedocumenteerd te worden met een continue saturatiegrafiek waarvan de print bij de in artikel 16 bedoelde individuele aanvraag om tenlasteneming moet worden gevoegd ; en die, geraamd over 1 gewone week uit zijn dagelijkse leven, gemiddeld per dag minimum 30 minuten doorbrengt buiten zijn woning, en bij wie een korte proeftherapie heeft aangetoond dat de desaturatie bij inspanning merkelijk verbetert door zuurstofinname, wat moet blijken uit de stijging van de SaO 2 bij de 6 minuten wandeltest overdag ; de evolutie van de SaO 2 -waarden gedurende de volledige 6 minuten van de wandeltest met zuurstoftherapie dient gedocumenteerd te worden met een continue saturatiegrafiek waarvan de print bij de in artikel 16 bedoelde individuele aanvraag om tenlasteneming moet worden gevoegd.
qui désature en cas d’effort suite à une maladie du parenchyme pulmonaire (comme la fibrose et l’emphysème) documentée sur la base d’un CT scan ou d’un scan RMN et qui présente une faible capacité de diffusion (DLCO < 40 %) et / ou un VEMS (FEV 1 ) < 30 %, et qui, en journée, lors du test de marche de 6 minutes, présente une SaO 2 de < 88 % et ce lors de 2 mesures avec un intervalle de 3 mois minimum, effectuées en dehors de poussées aiguës ; l’évolution des valeurs de la SaO 2 au cours de l’entièreté des 6 minutes du test de marche doit être documentée à l’aide d’un graphique de saturation par enregistrement en continu dont l’imprimé doit être joint à la demande individuelle de prise en charge visée à l’article 16 ; et qui, sur la base d’une estimation sur 1 semaine normale de sa vie quotidienne, passe en moyenne 30 minutes minimum par jour en dehors de son domicile, et chez qui, une courte thérapie d’essai a démontré que la désaturation à l’effort s’améliore manifestement par l’apport d’oxygène, ce qui doit ressortir de l’augmentation de la SaO 2 lors du test de marche de 6 minutes en journée ; l’évolution des valeurs de la SaO 2 au cours de l’entièreté des 6 minutes du test de marche sous oxygénothérapie doit être documentée à l’aide d’un graphique de saturation par enregistrement en continu dont l’imprimé doit être joint à la demande individuelle de prise en charge visée à l’article 16

In een recent persbericht beveelt het Europese Geneesmiddelenagentschap (EMEA) eveneens aan om moxifloxacine enkel te gebruiken wanneer bij acute rhinosinusitis, acute exacerbatie van chronische bronchitis en pneumonie opgelopen buiten het ziekenhuis, andere antibiotica niet doeltreffend of gecontra-indiceerd zijn, bv. bij IgEgemedieerde allergie aan penicilline, en dit in hoofdzaak wegens het verhoogde risico van hepatotoxiciteit.
Dans un communiqué de presse publié récemment, l’Agence européenne des médicaments (EMEA) recommande aussi de limiter l’emploi de la moxifloxacine dans la rhinosinusite aiguë, l’exacerbation aiguë de bronchite chronique et la pneumonie acquise en communauté, aux cas où les autres antibiotiques sont inefficaces ou contre-indiqués, p. ex. en cas d’allergie à la pénicilline IgE médiée, et ce principalement en raison du risque élevé d’hépatotoxicité.

Het EMEA beperkt het gebruik van moxifloxacine bij luchtweginfecties In de Folia van oktober 2006 en oktober 2007 werd reeds de aandacht gevestigd op het feit dat, gezien het risico van ontwikkelen van resistentie, de recentere chinolonen (levofloxacine en moxiflocacine) niet aanbevolen worden voor de behandeling in de eerste lijn van pneumonie opgelopen buiten het ziekenhuis en van acute rhinosinusitis, en dat deze middelen enkel te overwegen zijn bij IgE-gemedieerde allergie aan ß-lactamantibiotica.
L’EMEA limite l’emploi de la moxifloxacine dans les infections respiratoires Dans les Folia d’octobre 2006 et d’octobre 2007, l’attention a déjà été attirée sur le fait que, en raison du risque d’apparition de résistances, les quinolones plus récentes (lévofloxacine et moxifloxacine) ne sont pas recommandées en première ligne dans la pneumonie acquise en communauté et dans la rhinosinusite aiguë, et ne sont à envisager qu’en présence d’une allergie IgE-médiée aux antibiotiques ß-lactames.

Codeerhandleiding voor de registratie van aandoeningen van patiënten gehospitaliseerd buiten een episode van acute zorg (maart 2000) (.PDF)
Manuel de codification pour enregistrement des pathologies des patients hospitalisés en dehors un épisode de soisn aigu (mars 2000) (.PDF)