De patiënten onder rosiglitazon waren ook frequenter behandeld met een lisdiureticum en/of een statine (omwille van een verhoging van het LDL-cholesterol door rosiglitazon), wat er voor een klein deel kan toe hebben bijgedragen dat er in deze studie geen toename van het cardiovasculaire risico werd gezien bij de patiënten behandeld met rosiglitazon.
Par ailleurs, les patients sous rosiglitazone étaient plus souvent traités par un diurétique de l’anse et/ou une statine (en raison d’une augmentation du LDL cholestérol par la rosiglitazone), ce qui peut avoir contribué dans une moindre mesure au fait que l’on n’a pas observé d’augmentation du risque cardio-vasculaire chez les patients traités par la rosiglitazone.
