Vertaling van "risico voor cmv-ziekte " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

evalueren van risico op ziekte
évaluation des risques de maladies

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Cytomegalovirus (CMV)-profylaxe wordt aanbevolen gedurende 3 maanden na transplantatie, vooral voor patiënten met een verhoogd risico voor CMV-ziekte.
La prophylaxie du cytomégalovirus (CMV) est recommandée pendant 3 mois après la transplantation, particulièrement chez les patients présentant un risque élevé de pathologie à CMV.

Gebruik bij CMV-infecties Gegevens over de doeltreffendheid van valaciclovir bij getransplanteerde patiënten (~200) die een hoog risico liepen op CMV-ziekte (bv. donor CMV-positief/acceptor CMV-negatief of gebruik van een antithymocytenglobuline als inductietherapie), wijzen erop dat valaciclovir bij die patiënten alleen mag worden gebruikt als valganciclovir of ganciclovir niet kunnen worden gebruikt om veiligheidsredenen.
Utilisation dans les infections à CMV Les données relatives à l’efficacité du valaciclovir émanant de patients transplantés (~200) à haut risque pour la maladie à CMV (par ex. donneur CMV positif/receveur CMV négatif ou utilisation d’un traitement d’induction par globuline antithymocytaire) indiquent que le valaciclovir ne doit être utilisé chez ces patients que lorsque des problèmes de sécurité empêchent l’utilisation de valganciclovir ou de ganciclovir.

Als de patiënt echter verdere symptomen van CMV-ziekte ontwikkelt, of als het antigenemianiveau of het niveau van CMV-DNA blijft stijgen, na de behandeling meer dan 2 weken te hebben toegepast, zou er een resistentie tegen CMV vermoed kunnen worden en een verandering van behandeling worden overwogen.
Toutefois si le patient affiche toujours des symptômes de maladie à CMV ou bien si le niveau d’antigénémie ou la charge d’ADN de CMV ne cesse d’augmenter au bout de 2 semaines de traitement, une résistance au CMV doit être suspectée et un changement de traitement doit être pris en considération.

- Cytomegalovirus-viremie (CMV-viremie) en CMV-ziekte bij patiënten met een hematopoietische stamceltransplantatie
- Virémie à cytomégalovirus (CMV) et maladie à CMV chez les receveurs d’une greffe de cellules souches hématopoïétiques (CSH), qui sont résistants ou intolérants au ganciclovir.

Een dubbelblind, placebo-gecontroleerde studie is uitgevoerd bij 326 niertransplantatiepatiënten met een hoog risico op CMV aandoening (D+/R-), om de werkzaamheid en de veiligheid van Valcyte te bepalen bij uitbreiding van CMV profylaxe van 100 dagen naar 200 dagen na de transplantatie.
Une étude clinique contrôlée versus placebo, en double aveugle, a été conduite chez 326 patients ayant reçu une greffe de rein à haut risque de maladie à CMV (D+/R-) pour évaluer l’efficacité et la sécurité de la prolongation de la durée de la prophylaxie de 100 jours à 200 jours après la transplantation.

De farmacokinetiek en de veiligheid van enkele dosis valganciclovir (doseringsrange 14-16-20 mg/kg/dosis) werd bij 24 neonaten (8 t/m 34 dagen oud) met symptomatische congenitale CMV ziekte onderzocht (zie rubriek 5.2).
La pharmacocinétique et la tolérance d'une dose unique de valganciclovir (écart de doses : 14-16-20 mg/kg/dose) ont été étudiées chez 24 nouveau-nés (âgés de 8 à 34 jours) atteints d’une infection congénitale à CMV symptomatique (voir rubrique 5.2).

Indien symptomen van een infectie zich voordoen, dient de dosis snel aangepast te worden zoals voor de behandeling van CMV-ziekte (zie rubriek 4.2) en de van toepassing zijnde maatregelen genomen te worden.
Si des symptômes de maladie à CMV surviennent, ajustez rapidement la posologie d’administration conformément à la maladie à CMV (voir rubrique 4.2) et prenez les mesures appropriées.

Gegevens over de werkzaamheid tonen aan dat een gevaccineerde hond 3,6 keer minder risico loopt een actieve infectie te ontwikkelen en 4 keer minder risico een klinische ziekte te ontwikkelen dan een niet-gevaccineerde hond, bij honden onderworpen aan een meervoudige natuurlijke blootstelling aan parasieten in gebieden met hoge infectiedruk.
Les données d’efficacité ont montré qu’un chien vacciné a 3,6 fois moins de risque de développer une infection active et 4 fois moins de risque de développer une maladie clinique qu’un chien non vacciné, chez des chiens soumis à une exposition naturelle multiple dans des zones à forte pression parasitaire.

zoönotische risico (het risico dat een ziekte overgaat van dier op mens) vormen een objectieve
le risque épidémiologique pour la santé animale dans l’UE et le risque zoonotique qui y est associé

Effecten van mercaptopurine op andere geneesmiddelen Gelijktijdige toediening van het gelekoortsvaccin is gecontra-indiceerd in verband met het risico van fatale ziekte bij immunogecompromitteerde patiënten (zie rubriek 4.3).
Effets de la mercaptopurine sur d’autres médicaments L’administration concomitante du vaccin contre la fièvre jaune est contre-indiquée, en raison d’un risque de maladie vaccinale généralisée mortelle chez les patients immunodéprimés (voir rubrique 4.3).