Traduction de «risico van toegenomen bloedingen en trombo-embolisch » (Néerlandais → Français) :

De O-groepen hebben door de afwezigheid van de expressie van fucosyl-transferase een verminderde activiteit van de von Willebrandfactor; dit houdt een theoretisch risico van toegenomen bloedingen en trombo-embolisch accident in, ten opzichte van een patiënt uit de A- of B-groep. De patiënten die de meest verse concentraten kregen, in hoofdzaak die uit de O-groep, waren misschien minder vatbaar voor trombo-embolische verwikkelingen.
Or, les groupes O, du fait de l’absence d’expression de fucosyl-transférase ont une activité diminuée du facteur de von Willebrand, c'est-à-dire un risque théorique de saignement accru et d’accident thromboembolique réduit par rapport à un patient de groupe A ou B. Les patients qui ont reçu les concentrés les plus frais, majoritairement de groupe O, étaient peut être moins susceptibles de complications thromboemboliques.

Gezien het verhoogd risico op het optreden van trombo-embolische aandoeningen, borstkanker, endometriumkanker moet
Vu le risque accru de survenue d’affections thrombo-emboliques, de cancers du sein ou de l’endomètre, il est conseillé

In de Folia van maart 2003 vermeldden wij dat volgens de auteurs van een editoriaal bij de IBIS-I-studie, de risico’s van tamoxifen (vooral trombo-embolische accidenten en endometriumcarcinoom) evenwel geen gebruik in primaire preventie toelieten.
Dans les Folia de mars 2003 , nous avions mentionné que, d’après les auteurs d’un éditorial se rapportant à l’étude IBIS-I, les risques liés au tamoxifène (surtout accidents thrombo-emboliques et carcinome de l’endomètre) ne permettaient pas son usage en prévention primaire.

- primaire preventie van veneuze trombo-embolische events: 220 mg p.d. in 1 dosis - trombo-embolische preventie bij voorkamerfibrillatie: 300 mg p.d. in 2 doses; 220 mg p.d. in 2 doses bij patiënten > 80 jaar en bij patiënten met hoog bloedingsrisico en laag trombo-embolisch risico
- prévention primaire des thromboembolies veineuses: 220 mg p.j. en 1 prise - prévention thromboembolique dans la fibrillation auriculaire: 300 mg p.j. en 2 prises; 220 mg p.j. en 2 prises chez les personnes > 80 ans, ou avec un risque hémorragique élevé et un risque thromboembolique faible

- Bij patiënten met een laag trombo-embolisch risico (d.w.z. leeftijd < 65 jaar zonder bijkomende risicofactoren voor tromboembolie), is het risico van bloedingen met
- Chez les patients avec un risque thromboembolique faible (c.-à-d. âge < 65 ans sans facteurs de risque thrombo-embolique supplémentaires), le risque d’hémorragie sous

De resultaten van deze meta-analyse tonen dat een behandeling met orale anticoagulantia geassocieerd is met een lager risico van trombo-embolische accidenten vergeleken met acetylsalicylzuur, maar ten koste van een verhoging – hoewel niet statistisch significant – van het risico van ernstige bloedingen.
Les résultats de cette méta-analyse montrent qu’un traitement par des anticoagulants oraux est associé à un risque moindre d’accidents thromboemboliques par rapport à l’acide acétylsalicylique, mais au prix d’une augmentation – bien que statistiquement non significative - du risque d’hémorragies graves.

Bij een ingreep met een hoog bloedingsrisico werd aanbevolen om bij patiënten met een laag trombo-embolisch risico de vitamine K-antagonisten voort te zetten aan lagere doses (INR tussen 1,5 en 2,0), en bij patiënten met een hoog trombo-embolisch risico (bv. bij aanwezigheid van een mechanische hartklepprothese) de vitamine K-antagonisten tijdelijk te vervangen door heparine..
En cas d’intervention avec un risque élevé d’hémorragie, on y recommande de poursuivre les antagonistes de la vitamine K à moindre dose (INR entre 1,5 et 2,0) chez les patients avec un faible risque thrombo-embolique, et de remplacer temporairement les antagonistes de la vitamine K par de l’héparine chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé (p.ex. en présence d’une prothèse valvulaire mécanique).

- Bij patiënten met een hoog trombo-embolisch risico (d.w.z. leeftijd > 75 jaar, arteriële hypertensie met systolische druk > 160 mmHg, hartfalen, hartkleplijden, linkerventrikeldisfunctie, trombo-embolische antecedenten of type 1-diabetes), zijn de orale anticoagulantia aangewezen (met een INR tussen 2,0 en 3,0), gezien de voordelen in het algemeen opwegen tegen de risico’s.
- Chez les patients avec un risque thromboembolique élevé (c.-à-d. âge > 75 ans, hypertension artérielle avec tension systolique > 160 mmHg, insuffisance cardiaque, valvulopathie, dysfonctionnement ventriculaire gauche, antécédents thrombo-emboliques ou diabète sucré), les anticoagulants oraux sont recommandés (avec un INR entre 2,0 et 3,0), vu que leurs avantages contrebalancent généralement leurs inconvénients.

Apixaban biedt geen voordeel versus enoxaparine op vlak van preventie van veneuze trombo-embolische gebeurtenissen, maar verhoogt het risico op majeure bloedingen significant: op dag 30: 0,47% versus 0,19% of een RR van 2,58 met 95%BI van 1,02 tot 7,24, p=0,04).
Aucun bénéfice n’est observé en faveur de l’apixaban versus énoxaparine en termes de prévention d’incidents thromboemboliques veineux mais, par contre, le risque de survenue d’hémorragies majeures est significativement augmenté : au jour 30 0,47% versus 0,19% soit un RR de 2,58 avec IC à 95% de 1,02 à 7,24, p=0,04).

De aanbevelingen inzake de preventie van trombo-embolische verwikkelingen, gebaseerd op de grootte van het trombo-embolische risico, kunnen als volgt samengevat worden.
En ce qui concerne la prévention des complications thrombo-emboliques, les recommandations basées sur le niveau de risque thrombo-embolique peuvent être résumées de la façon suivante.