Vertaling van "ribavirine wegens een hcv-hiv-co-infectie " (Nederlands → Frans) :

Mitochondriale toxiciteit: Mitochondriale toxiciteit en melkzuuracidose werden gerapporteerd bij hiv-positieve patiënten die werden behandeld met een NRTI en ribavirine wegens een HCV-hiv-co-infectie (zie rubriek 4.4).
Toxicité mitochondriale : Une toxicité mitochondriale et une acidose lactique ont été rapportées chez les patients VIHpositifs recevant un traitement INTI en association avec la ribavirine pour leur co-infection VHC (voir rubrique 4.4).

Hematologische afwijkingen bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie: Patiënten met een HCV-hiv-co-infectie die worden behandeld met peginterferon alfa- 2b/ribavirine en HAART, kunnen een hoger risico lopen om hematologische afwijkingen te ontwikkelen (zoals neutropenie, trombocytopenie en anemie) dan patiënten die alleen geïnfecteerd zijn met het HCV. Hoewel bij de meesten een verlaging van de dosering volstond, moeten de hematologische parameters bij die patiënten zorgvuldig worden gevolgd (zie rubriek 4.2 en verder “Laboratoriumtests” en rubriek 4.8).
Anomalies hématologiques chez les patients ayant une co-infection VHC-VIH : Les patients ayant une co-infection VHC-VIH et recevant un traitement par peginterféron alpha-2b/ribavirine et une HAART peuvent présenter un risque accru de développer des anomalies hématologiques (telles qu’une neutropénie, une thrombocytopénie et une anémie) par rapport aux patients mono-infectés par le VHC. Même s’il est possible de prendre en charge la majorité de ces patients par une réduction de la dose, entreprendre une surveillance étroite des paramètres hématologiques dans cette population de patients (voir rubrique 4.2 et sous « Tests biologiques » et rubrique 4.8).

Duur van de behandeling - patiënten met een HCV-hiv-co-infectie De aanbevolen duur van de behandeling met ribavirine in een dosering die gebaseerd is op het lichaamsgewicht (zie tabel 1), bij patiënten die een HCV-hiv-co-infectie vertonen, is 48 weken, ongeacht het genotype.
Durée du traitement – patients ayant une co-infection VHC/VIH Pour les patients ayant une co-infection VHC/VIH, la durée recommandée du traitement par ribavirine en fonction du poids (voir Tableau 1) est de 48 semaines, indépendamment du génotype.

HCV/HIV Co-infectie: Mitochondriale toxiciteit en lactaatacidose: Voorzichtigheid is geboden bij HIV-positieve patiënten die gelijktijdig met HCV besmet zijn en die een behandeling met een nucleosideremmer van omgekeerde transcriptase (NRTI) krijgen (voornamelijk ddI en d4T) in combinatie met interferon-alfa-2b/ribavirine.
Co-infection VHC-VIH : Toxicité mitochondriale et acidose lactique : Des précautions doivent être prises chez les patients VIH positifs co-infectés par le VHC et traités par des inhibiteurs nucléosidiques de la transcriptase inverse (INTI) (en particulier ddI et d4T) et par l’association interféron alfa-2b/ribavirine.

HCV-hiv-co-infectie: Mitochondriale toxiciteit en melkzuuracidose: Voorzichtigheid is geboden bij hiv-positieve patiënten die tevens geïnfecteerd zijn met HCV en die behandeld worden met een nucleosideremmer van het reverse transcriptase (NRTI) (vooral ddI en d4T) én met de combinatie interferon alfa-2b/ribavirine.
Co-infection VHC/VIH : Toxicité mitochondriale et acidose lactique : Prendre des précautions chez les patients VIH positifs simultanément infectés par le VHC et recevant un traitement par inhibiteurs nucléosidiques de la transcriptase inverse (INTI) (en particulier ddI et d4T) en association avec une thérapie combinée d’interféron alpha- 2b/ribavirine.

Andere bijwerkingen die in de studies werden gerapporteerd met een frequentie > 5% bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie die ribavirine kregen in combinatie met peginterferon alfa-2b (en die niet werden gerapporteerd bij patiënten met een mono-infectie), waren: orale candidiasis (14%), verworven lipodystrofie (13%), daling van het aantal CD4-lymfocyten (8%), minder eetlust (8%), verhoogde gammaglutamyltransferase (9%), rugpijn (5%), verhoogde bloedamylasen (6%), verhoogde bloedspiegel van melkzuur (5%), cytolytische hepatitis (6%), stijging van lipase (6%) en pijn in een lidmaat (6%).
Patients ayant une co-infection VHC/VIH : Chez les patients ayant une co-infection VHC/VIH et recevant la ribavirine en association avec le peginterféron alpha-2b, les autres effets indésirables (non rapportés chez les patients mono-infectés) rapportés au cours des études avec une fréquence > 5 % étaient : candidose orale (14 %), lipodystrophie acquise (13 %), diminution des taux de lymphocytes CD4 (8 %), diminution de l’appétit (8 %), augmentation des taux de gamma-glutamyltransférase (9 %), douleurs dorsales (5 %), augmentation des taux sanguins d’amylase (6 %), augmentation des taux sanguins d’acide lactique (5 %), hépatite cytolytique (6 %), augmentation des taux de lipase (6 %) et douleur dans les membres (6 %).

Laboratoriumwaarden bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie: Hoewel hematologische toxiciteit (neutropenie, trombocytopenie en anemie) vaker voorkwam bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie, konden de meeste afwijkingen worden opgevangen door de dosering te veranderen en moest de behandeling zelden voortijdig worden stopgezet (zie rubriek 4.4).
Paramètres biologiques chez les patients ayant une co-infection VHC/VIH : Même si les toxicités hématologiques de type neutropénie, thrombopénie et anémie survenaient plus fréquemment chez les patients ayant une co-infection VHC/VIH, il était possible de prendre en charge la majorité de ces toxicités par une modification de la dose et elles ne nécessitaient que rarement un arrêt prématuré du traitement (voir rubrique 4.4).

Uitbreiding van de terugbetaling van Pegasys (peginterferon α-2a) in combinatie met Copegus (ribavirine) voor patiënten met chronische hepatitis C in herbehandeling en met een HIV co-infectie.
Elargissement du remboursement de PEGASYS (Peginterferon α-2a) en association avec COPEGUS (Ribavirine) pour les patients souffrant d'hépatite C chronique dans le retraitement et la co-infection avec le VIH.