Vertaling van "refer' meer " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

foetus of zuigeling met zwangerschapsduur van 42 voltooide-weken of meer (294 dagen of meer), niet-'heavy- or large-for-dates' | postmaturiteit NNO
Postmaturité SAI

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

inoperabel | niet meer heelkundig te behandelen
inopérable

multipara | vrouw die meer dan eens heeft gebaard
multipare | qui a eu plusieurs enfants

permanent | één of meer jaren durend
pérenne/pérennant | persistant | permanent

polyarthritis | ontsteking van meer dan één gewricht
polyarthrite | arthrite affectant plusieurs articulations

chronische rugpijn gedurende meer dan 3 maand
douleur dorsale chronique d'une durée supérieure à trois mois

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De standaard geeft een lijst van doorverwijsdrempels - 'refer' - (meer bepaald het is aangewezen dat de patiënt wordt doorverwezen naar een specifiek niveau van gespecialiseerde brandwondenzorg) of niveaus binnen de grijze zone - 'discuss' - (waarbij het de bedoeling is dat in dergelijke gevallen er overleg wordt gepleegd met een zorgverlener van een brandwondencentrum/-unit over een eventuele overplaatsing).
Le guide fourni des seuils indiquant le ‘transfert’ (c.-à-d. les seuils à partir desquels il est recommandé de transférer le patient vers le niveau de soins spécialisé dans le traitement des brûlures) ou des seuils indiquant des situations limites labellisées comme à discuter (c.-à-d. des seuils pour lesquels il est recommandé de parler à un consultant d’un centre/une unité de soins des brûlures afin de déterminer le caractère utile de l’éventuel transfert du patient).

addicts involved in the GG&GD (Community Medical and Health Service) methadon program in Amsterdam should be referred to the family physician for their methadon maintenance] Van de Surinaamse en Antilliaanse drugsverslaafden betrokken bij het GG&GDmethadonprogramma in Amsterdam zouden er meer voor hun methadonverstrekking bij d huisarts terechtkunnen.
the GG&GD (Community Medical and Health Service) methadone program in Amsterdam should family physician for their methadone maintenance] Van de Surinaamse en Antilliaanse drugsvers bij het GG&GD-methadonprogramma in Amsterdam zouden er meer voor hun methadonverstrek huisarts terechtkunnen.

De huisarts is de coördinator van de zorgen, de geneesheer-specialist is een coach en referent. de opvolging en de behandeling op basis van aanbevelingen voor goede praktijkvoering de toekenning van voordelen aan de patiënt (vermindering remgeld, gratis strookjes voor de glycemiemetingen in het kader van de zelfcontrole, enz) aangepaste informaticamiddelen, met name voor het beheer en de beveiligde communicatie van medische gegevens een gestructureerde en ondersteunde locoregionale samenwerking, om een betere toegang te geven tot de nodige zorgen (zoals educatie met betrekking tot de zelfregulatie van de ziekte of het materiaal voor zelfcontrole) en om opleiding en evaluatie tussen gelijken te organiseren op basis van medische gegevens een globale evaluatie van de resultaten van de nieuwe aanpak, door onder meer de medische gegevens, gecommuniceerd door alle deelnemende huisartsen, te gebruiken.
Le médecin généraliste est le coordinateur des soins, le spécialiste est un coach et référent. le suivi et le traitement sur base de recommandations de bonne pratique l’octroi d’avantages au patient (réduction du ticket modérateur, tigettes gratuites pour l’autocontrôle des glycémies, etc) des outils informatiques adaptés, notamment pour la gestion et la communication sécurisée de données médicales une collaboration locorégionale structurée et soutenue afin de mieux donner accès aux soins nécessaires (comme l’éducation à l’autogestion de la maladie ou le matériel d’autocontrôle) et d’organiser la formation et l’évaluation entre pairs sur base des données médicales une évaluation globale des résultats de cette nouvelle approche en utilisant entre autres les données médicales communiquées par l’ensemble des médecins généralistes participants.