Traduction de «rechter kan worden aangevochten » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

aanleg van bypass van rechter atrium naar truncus pulmonalis
pontage de l'oreillette droite au tronc pulmonaire

rechter lobaire bronchus
bronche lobaire droite

rechter laterale nasofarynx
nasopharynx latéral droit

volledige rechter laterale nasofarynx
entier nasopharynx latéral droit

rechter hypochondriale pijn
douleur abdominale à l'hypochondre droit

volledige rechter pleurale holte
entière cavité pleurale droite

rechter aortaboog
arc aortique droit

rechter hemiparese
hémiparésie droite

rechter pleurale holte
cavité pleurale droite

rechter nervus saphenus
nerf saphène droit

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het Hof van Cassatie heeft trouwens expliciet aangenomen dat de vereiste van onafhankelijkheid en onpartijdigheid voor de deskundige niet te ver moet worden gedreven overwegende dat “evenwel het vereiste van de onpartijdigheid van een deskundige niet kan worden gelijkgesteld met het vereiste van een onpartijdig en onafhankelijk rechter [.], nu deze na het debat over de zaak beslist, terwijl gene vóór het debat alleen maar een advies verstrekt, dat voor de rechter kan worden aangevochten” (4)
La Cour de cassation a d’ailleurs admis explicitement que l’exigence d’indépendance et d’impartialité dans le chef de l’expert ne doit pas être poussée trop loin en considérant que « l’impartialité requise de l’expert ne peut être assimilée à l’impartialité et l’indépendance requises du juge [.], le juge prenant la décision en la cause après les débats et l’expert n’émettant qu’un avis avant les débats, susceptible d’être contesté devant le juge » (4)

De deskundige geeft namelijk slechts een advies, dat eventueel nog kan aangevochten worden voor de rechter, terwijl de rechter over de zaak beslist.
En effet, l'expert ne fait que donner un avis, qui peut éventuellement encore être contesté devant le juge, tandis que le juge statue sur la cause.

Die bevoegdheid omvat niet de bevoegdheid om de termijn waarbinnen een administratieve rechtshandeling zoals bedoeld in artikel 167, lid 2, van de wet van 14 juli 1994, overeenkomstig artikel 23 van de wet van 11 april 1995 naar de bevoegde rechter dient te worden aangevochten, te wijzigen, zelfs niet door hem te verlengen.
Ce pouvoir n’implique pas celui de modifier fût-ce en l’allongeant, le délai dans lequel un acte administratif visé à l’article 167, alinéa 2 de la loi du 14 juillet 1994 doit, en vertu de l’article 23 de la loi du 11 avril 1995, être déféré à la juridiction compétente.

Het arrest, dat beslist dat “het geschil () betrekking had op de beslissing die de einddatum van de arbeidsongeschiktheid vaststelde op 13 maart 2006; (dat) de rechter moest bepalen of (de verweerder) op de betwiste datum van 13 maart 2006 al dan niet arbeidsongeschikt was (en dat) de eerste rechter in zijn dictum uitspraak heeft gedaan binnen de grenzen van het hem voorgelegde geschil, (in zoverre) geen van de partijen in eerste aanleg conclusie heeft genomen; (dat) geen van de partijen de eerste rechter heeft gevraagd om ook over de daaropvolgende periode uitspraak te doen”, en dat “(de eiser), na de neerlegging van het deskundigenverslag, niet gevraagd heeft om uitspraak te doen over de gehele periode van 13 maart 2006 tot 1 oktober 2007”, en daarenboven vermeldt dat “het feit dat de deskundige de arbeidsongeschiktheid niet alleen onderzocht heeft op de litigieuze datum maar ook daarna, tot aan de neerlegging van zijn verslag (.), niet tot gevolg heeft dat het geschil dat bij de rechter aanhangig wordt gemaakt, ruimer is dan dat welk de partijen hem hebben voorgelegd”, en bijgevolg beslist dat “de eerste rechter, die het deskundigenverslag goedkeurt maar tegelijkertijd concludeert dat (de verweerder) arbeidsongeschikt was vanaf 13 maart 2006, het hem voorgelegd geschil correct heeft beoordeeld, zonder dat kan worden vastgesteld dat zijn gedachtegang tegenstrijdig was”, is niet naar recht verantwoord.
Dès lors, en considérant que “l’objet de la contestation portait (..) sur la décision fixant au 13 mars 2006 la date de la fin de l’incapacité ; (qu’) il s’agissait pour le juge de déterminer l’existence ou non d’une incapacité de travail (du défendeur) à la date litigieuse du 13 mars 2006 (et que, par) son dispositif, le premier juge a strictement tranché la contestation qui lui était soumise (dans la mesure où) aucune des parties n’a conclu en première instance, (qu’) aucune des parties n’a demandé au premier juge de se prononcer également sur la période subséquente”, et qu’“après dépôt du rapport d’expertise, (le défendeur) n’a pas demandé qu’il soit statué pour toute la période du 13 mars 2006 au 1 er octobre 2007”, et en énonçant encore que “le fait que l’expert ait examiné la capacité de travail non seulement à la date litigieuse mais également ensuite, jusqu’au dépôt de son rapport (.), n’a pas pour effet de saisir le juge d’une contestation plus ample que celle qui lui est soumise par les parties”, pour décider en conséquence qu’“en déclarant entériner le rapport d’expertise tout en concluant que (le défendeur) était en incapacité de travail à partir du 13 mars 2006, le premier juge a correctement tranché la contestation qui lui était soumise, sans qu’il puisse être constaté de contradiction dans son raisonnement”, l’arrêt n’est pas légalement justifié.

Beide aspekten dienen inderdaad achtereenvolgens te worden onderzocht maar vooraf moet echter worden uitgemaakt of de bepalingen die voorkomen onder artikel 458 van het Strafwetboek inzake het afleggen van een getuigenis in rechte, van toepassing zijn op de door de rechter bevolen voorlegging van dokumenten.
Il convient de traiter successivement ces deux aspects de la question, mais auparavant il faut rechercher si les règles établies par l'article 458 du Code pénal en ce qui concerne le témoignage en justice sont applicables à la production des documents ordonnée par le juge.

Artikel 458 van het Strafwetboek en de door de rechter bevolen voorlegging van dokumenten
L'article 458 du Code pénal et la production des documents ordonnée par le juge

Pettiti (Frankrijk), B. Walsch (lerland), M. Sorensen (Denemarken), Sir Vincent Evans (Verenigd Koninkrijk), R. Mac donald (Canada), rechters, A. Vanwelkenhuyzen (België), ad hoc rechter, alsmede de heren M.‑A. Eissen, griffier, en H. Petzold, adjunct‑griffier.
Wiarda (Néerlandais), président, M. R. Ryssdal (Norvégien), M. H. Mosler (Allemand), M. M. Zekia (Cypriote), M. J. Cremona (Maltais), M. Thor Vilhjalmsson (Islandais), Mme D. Bindschedler‑Robert (Suissesse), M. D. Evrigenis (Grec), M. G. Lagergren (Suédois), M. L. Liesch (Luxembourgeois), M. F. Golcuklu (Turc), M. F. Matscher (Autrichien), M. J.

Een onderscheid gemaakt in de uitoefening van een bij het Verdrag vastgelegd recht moet niet alleen een wettig doel nastreven: artikel 14 wordt eveneens geschonden als duidelijk vaststaat dat de aangewende middelen redelijkerwijze gesproken niet evenredig zijn aan het beoogde doel (zie hieromtrent de verslagen van Mijnheer Sorensen, Rechter bij het Hof van Justitie, en van Mijnheer Ganshof van der Meersch, Rechter bij het Hof van de rechten van de mens, in «Informatie betreffende het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen», 1977, Ill, blz. 41 en volgende).
Une distinction de traitement dans l'exercice d'un droit consacré par la Convention de sauvegarde des droits de l'homme ne doit pas seulement poursuivre un but légitime; I'article 14 qui prohibe toute discrimination, est également violé lorsqu'il est clairement établi qu'il n'existe pas de rapport raisonnable de proportionnalité entre les moyens employés et le but visé (v. à ce sujet, les exposés de M. Sorensen, Juge à la Cour de justice, et de M. Ganshof van der Meersch, Juge à la Cour des droits de l'homme, dans «Informations sur la Cour de justice des Communautés européennes» 1977, 111, p. 41 et s.).

Een getuigenis in rechte kan slechts worden afgelegd tegenover iemand die werkelijk rechter is en niet tegenover bijvoorbeeld, een politieagent of politiecommissaris, een rijkswachter, enz. Tegenover iedereen die geen rechter is primeert de zwijgplicht.
Seul un juge peut recevoir le témoignage et non pas, par exemple, un agent de police, un commissaire de police, un gendarme, etc. L'obligation au silence prime devant toute personne autre que le juge.

Artikel 458 van het Strafwetboek en de door de rechter bevolen voorlegging van dokumenten - Advies - Orde van geneesheren - Ordomedic
L'article 458 du Code pénal et la production des documents ordonnée par le juge - Conseil - Ordre des médecins - Ordomedic