Vertaling van "ratten en muizen toonde " (Nederlands → Frans) :

Een lokale tolerantiestudie bij ratten en muizen toonde aan dat extravasatie van epirubicine weefselnecrose veroorzaakt.
Une étude de tolérance locale réalisée chez le rat et la souris a montré que l’extravasation de l’épirubicine provoque une nécrose tissulaire.

Een lokale tolerantie studie bij ratten en muizen toonde extravasatie van epirubicine aan dat weefsel necrose veroorzaakte.
Une étude de tolérance locale chez les rats et les souris a mis en évidence que l'extravasation de l'épirubicine provoque une nécrose tissulaire.

Onderzoeken met emodine die 2 jaar lang werden uitgevoerd op mannelijke en vrouwelijke ratten en muizen hebben geen carcinogeen effect aangetoond bij mannelijke ratten en vrouwelijke muizen en de resultaten waren dubbelzinnig bij vrouwelijke ratten en mannelijke muizen. Een regime van grote doses antraquinone glucosiden van cascara toegediend aan ratten heeft niet geleid tot afwijkende cryptehaarden (ACF) of een stijging van de ACF's door 1,2- dimethylhydrazine (DMH).
Un régime constitué de fortes doses de glucosides anthraquinoniques de cascara administrés à des rats n’a pas entraîné d’apparition de foyers de cryptes aberrantes (ACF) ou d’augmentation des ACF induits par la 1,2-diméthylhydrazine (DMH).

Onderzoek bij ratten en muizen naar de lokale tolerantie toonde aan dat extravasatie van epirubicine weefselnecrose veroorzaakt.
Une étude de tolérance locale chez des rats et des souris a montré que l’extravasation d’épirubicine provoque une nécrose tissulaire.

Bij carcinogeniteitsonderzoeken op lange termijn bij ratten en muizen met adefovirdipivoxil werd geen aan de behandeling gerelateerde verhoging van tumorincidentie gevonden bij muizen of ratten (systemische blootstellingen ongeveer respectievelijk 10 en 4 keer de bij mensen bij de therapeutische dosis van 10 mg/dag bereikte blootstelling).
Dans les études du potentiel carcinogène à long terme de l’adéfovir dipivoxil conduites chez le rat et la souris, aucune augmentation liée au traitement de l’incidence de tumeurs n’a été retrouvée (expositions systémiques respectives environ 10 et 4 fois supérieures à l’exposition humaine après administration de la dose thérapeutique de 10 mg/jour).

Carcinogeniteit: Er was geen bewijs voor carcinogene activiteit na toediening van saquinavirmesilaat gedurende 96 tot 104 weken aan ratten en muizen.De plasmablootstellingen (AUC-waarden) bij ratten (maximale dosis 1000 mg/kg/dag) en bij muizen (maximale dosis 2500 mg/kg/dag) waren lager dan de verwachte plasmablootstellingen die werden verkregen bij mensen, bij de aanbevolen klinische doses van ritonavir-gebooste Invirase.
Carcinogénèse : il n’a pas été montré d’activité carcinogène chez le rat et la souris ayant reçu du mésilate de saquinavir pendant 96 à 104 semaines. Les expositions plasmatiques (valeurs de l’aire sous la courbe) chez le rat (dose maximale 1000 mg/kg/j) et celles chez la souris (dose maximale 2500 mg/kg/j) étaient inférieures à celles obtenues chez l’homme à la dose thérapeutique recommandée d’Invirase boosté par le ritonavir.

Het verwante razoxaan is embryotoxisch gebleken bij muizen, ratten en konijnen en teratogeen bij ratten en muizen.
Le razoxane s'est avéré embryotoxique chez la souris, le rat et le lapin et tératogène chez le rat et la souris.

Uit orale 2-jaarscarcinogeniciteitsonderzoeken bij ratten en muizen bleken geen aanwijzingen van carcinogeniciteit bij ratten of mannelijke muizen.
Les études de carcinogénèse sur deux ans par voie orale menées chez le rat et la souris n’ont pas mis en évidence d’effet carcinogène chez le rat et les souris mâles.

In overeenstemming met bevindingen voor andere bèta 2 -agonisten veroorzaakte vilanteroltrifenataat tijdens levenslange inhalatieonderzoeken proliferatieve effecten op het vrouwelijke voortplantingsstelsel van ratten en muizen en de hypofyse van ratten.
Comme observés avec les autres agonistes bêta 2 - adrénergiques, le trifénatate de vilanterol a entraîné des effets prolifératifs au niveau de l’appareil reproducteur du rat femelle et de la souris et au niveau de la glande pituitaire chez le rat dans les études menées avec administration par voie inhalée durant toute la vie des rats ou des souris.