Traduction de «ratten en muizen bij maternotoxische doses » (Néerlandais → Français) :

Onderzoek bij dieren wees niet op teratogene effecten bij ratten en konijnen, maar embryotoxiciteit werd waargenomen bij ratten en muizen bij maternotoxische doses (zie rubriek 5.3).
Les études effectuées chez l’animal n’ont pas mis en évidence d’effets tératogènes chez le rat et le lapin, mais une embryotoxicité a été observée chez le rat et la souris à des doses toxiques pour la mère (voir rubrique 5.3).

Zwangerschap Er zijn onvoldoende gegevens over het gebruik van rotigotine bij zwangere vrouwen. Onderzoek bij dieren wees niet op teratogene effecten bij ratten en konijnen, maar embryotoxiciteit werd waargenomen bij ratten en muizen bij maternotoxische doses (zie rubriek 5.3).
chez le rat et le lapin, mais une embryotoxicité a été observée chez le rat et la souris à des doses toxiques pour la mère (voir rubrique 5.3).

Rotigotine was in de drie diersoorten niet teratogeen, maar was embryotoxisch bij ratten en muizen bij maternotoxische doses.
La rotigotine ne s’est pas montrée tératogène chez ces trois espèces, mais elle a été embryotoxique chez le rat et la souris à des doses toxiques pour la mère.

Onderzoeken met emodine die 2 jaar lang werden uitgevoerd op mannelijke en vrouwelijke ratten en muizen hebben geen carcinogeen effect aangetoond bij mannelijke ratten en vrouwelijke muizen en de resultaten waren dubbelzinnig bij vrouwelijke ratten en mannelijke muizen. Een regime van grote doses antraquinone glucosiden van cascara toegediend aan ratten heeft niet geleid tot afwijkende cryptehaarden (ACF) of een stijging van de ACF's door 1,2- dimethylhydrazine (DMH).
Un régime constitué de fortes doses de glucosides anthraquinoniques de cascara administrés à des rats n’a pas entraîné d’apparition de foyers de cryptes aberrantes (ACF) ou d’augmentation des ACF induits par la 1,2-diméthylhydrazine (DMH).

Carcinogeniteit: Er was geen bewijs voor carcinogene activiteit na toediening van saquinavirmesilaat gedurende 96 tot 104 weken aan ratten en muizen.De plasmablootstellingen (AUC-waarden) bij ratten (maximale dosis 1000 mg/kg/dag) en bij muizen (maximale dosis 2500 mg/kg/dag) waren lager dan de verwachte plasmablootstellingen die werden verkregen bij mensen, bij de aanbevolen klinische doses van ritonavir-gebooste Invirase.
Carcinogénèse : il n’a pas été montré d’activité carcinogène chez le rat et la souris ayant reçu du mésilate de saquinavir pendant 96 à 104 semaines. Les expositions plasmatiques (valeurs de l’aire sous la courbe) chez le rat (dose maximale 1000 mg/kg/j) et celles chez la souris (dose maximale 2500 mg/kg/j) étaient inférieures à celles obtenues chez l’homme à la dose thérapeutique recommandée d’Invirase boosté par le ritonavir.

Er is geen carcinogeen risico gebleken bij ratten en muizen bij doses die veel hoger liggen dan de klinisch gebruikte doses.
Aucun risque cancérogène n’a été découvert chez le rat et la souris, à des doses nettement supérieures à celles utilisées en clinique.

Geen enkele carcinogeniciteit werd waargenomen bij ratten en muizen die gedurende twee jaar eprosartan kregen aan doses die respectievelijk 600 mg of 2000 mg/kg per dag konden bedragen.
Aucune carcinogénicité n’a été observée chez les rats et les souris ayant reçu pendant deux ans de l’éprosartan à des doses allant respectivement jusqu’à 600 mg ou 2000 mg/kg par jour.

Bij laboratoriumonderzoek bij dieren (ratten, muizen en konijnen) met indoxacarb en permethrin zijn geen teratogene, foetotoxische of maternotoxische effecten naar voren gekomen.
Les études chez les animaux de laboratoire (rats, souris et lapins) n’ont pas mis en évidence d’effets tératogènes, foetotoxiques ou maternotoxiques de l’indoxacarbe et de la perméthrine.

Bij dieren is niet onderzocht of histamine in de melk wordt uitgescheiden, maar in maternotoxische doses bij ratten, toonden de nakomelingen lichte toxiciteit tijdens de vroege lactatieperiode (zie rubriek 5.3).
L’excrétion d’histamine dans le lait n’a pas fait l’objet d’études chez les animaux, mais à des doses maternotoxiques chez des rats, une toxicité légère est apparue chez la progéniture au début de l’allaitement (voir rubrique 5.3).

Eenmalige toediening van hoge doses 5-ALA aan muizen of ratten leidde tot niet-specifieke bevindingen van intolerantie zonder macroscopische afwijkingen of tekenen van vertraagde toxiciteit.
L’administration unique de fortes doses de 5-ALA HCl chez la souris ou le rat entraîne des résultats non spécifiques d’intolérance, sans anomalies macroscopiques, ni signes de toxicité retardée.