Vertaling van "qtc-interval kan verlengen " (Nederlands → Frans) :

Omdat androgeendeprivatie therapie het QTc-interval kan verlengen dient gelijktijdig gebruik van degarelix en geneesmiddelen waarvan bekend is dat zij het QTc-interval verlengen of geneesmiddelen die torsades de pointes kunnen induceren zoals Klasse IA-geneesmiddelen (bijv. kinidine, disopyramide) of Klasse III-geneesmiddelen (bijv. amiodaron, sotalol, dofetilide, ibutilide), antiaritmie geneesmiddelen, methadon, cisapride, moxifloxacine, anti-psychotica, etc. zorgvuldig afgewogen te worden (zie rubriek 4.4).
Compte tenu de la possible prolongation de l’intervalle QTc lors de la privation androgénique, l’utilisation concomitante de dégarélix avec des médicaments connus pour allonger l’intervalle QTc ou capables d’induire des torsades de pointes tels que les anti-arythmiques de la classe IA (ex. quinidine, disopyramide) ou de la classe III (ex. amiodarone, sotalol, dofétilide, ibutilide), méthadone, cisapride, moxifloxacine, antipsychotiques, etc., doit être évaluée avec précaution (voir rubrique 4.4).

QTc-interval Voorzichtigheid is geboden wanneer olanzapine gelijktijdig wordt toegediend met geneesmiddelen die het QTc-interval kunnen verlengen (zie rubriek 4.4).
Intervalle QTc La prudence s’impose si l’olanzapine est administrée de manière concomitante avec des médicaments connus pour allonger l’intervalle QTc (voir rubrique 4.4).

Een kleine, concentratieafhankelijke toename in QTc-interval was waargenomen in een fase 1 ongecontroleerd onderzoek. Het potentieel van lapatinib om het QTc-interval te verlengen is niet uitgesloten (zie rubriek 4.4).
Une faible augmentation de l’intervalle QTc, concentration-dépendante, a été observée dans une étude non-contrôlée de phase I. Le potentiel du lapatinib à allonger l’intervalle QTc ne peut être exclu (voir rubrique 4.4).

Patiënten met congenitale QTc verlenging, met een gekende voorgeschiedenis van verworven QTc verlenging of die geneesmiddelen nemen om het QTc-interval te verlengen, moeten ge ëvalueerd worden vóór en tijdens de toediening van Alfuzosine Sandoz.
Les patients qui présentent un allongement congénital de l'intervalle QTc, des antécédents connus d'un allongement acquis de l'intervalle QTc ou qui suivent un traitement à base de médicaments connus pour allonger l'intervalle QTc doivent être évalués avant et pendant l'administration d'alfuzosine.

Interacties met geneesmiddelen Een additief effect op QT-interval verlenging van moxifloxacine en andere geneesmiddelen die het QTc-interval kunnen verlengen, kan niet worden uitgesloten.
Interactions avec des médicaments Un effet additif sur l’allongement de l’intervalle QT ne peut être exclu lors de l’administration conjointe de moxifloxacine et d’autres médicaments pouvant allonger l’intervalle QTc.

Interacties met geneesmiddelen Een additief effect op QT-interval verlenging van moxifloxacine en andere geneesmiddelen, die het QTc-interval kunnen verlengen, kan niet worden uitgesloten.
Interactions avec des médicaments Un effet additif de l’allongement de l’intervalle QT ne peut être exclu lors de l’administration conjointe de moxifloxacine et d’autres médicaments pouvant allonger l’intervalle QTc.

Interacties met andere geneesmiddelen Een additief effect op de verlenging van het QT interval van moxifloxacine en andere geneesmiddelen die het QTc interval kunnen verlengen kan niet worden uitgesloten.
Interactions avec d’autres médicaments Un effet additif sur l'allongement de l'intervalle QT de la moxifloxacine et d’autres médicaments qui peuvent allonger l’intervalle QTc ne peut pas être exclu.

Er werd o.a. vermeld dat het systematisch uitvoeren van een EKG bij starten van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen, niet altijd realistisch is, maar dat het wel belangrijk is de aanwezigheid van risicofactoren van verlenging van het QT-interval of torsades de pointes te controleren (zoals congenitaal verlengd QT-syndroom, hartlijden, hypokaliëmie, farmacokinetische interacties of inname van meerdere geneesmiddelen die het QTinterval kunnen verlengen) [zie Inl.6.2.2. in het Gecommentarieerd Geneesmiddelenrepertorium en Folia november 2012].
Il y est mentionné entre autres que la réalisation systématique d’un ECG lors de l’instauration d’un médicament allongeant l’intervalle QT n’est pas toujours réaliste, mais qu’il importe en revanche de vérifier la présence d’autres facteurs de risque d’allongement de l’intervalle QT ou de torsades de pointes (tels que syndrome du QT long congénital, cardiopathie, hypokaliémie, interactions pharmacocinétiques ou prise de plusieurs médicaments allongeant l’intervalle QT [voir Intro.6.2.2. dans le Répertoire Commenté des Médicaments et Folia de novembre 2012]).

Daaruit blijkt dat in vele gevallen sprake was van één of meerdere van de bekende risicofactoren voor het optreden van “torsades de pointes”, zoals hypokaliëmie, gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (b.v. neuroleptica, anti-aritmica, ketanserine) en gelijktijdig gebruik van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen en waarvan daarenboven het metabolisme door erythromycine en clarithromycine kan worden geïnhibeerd (in het bijzonder cisapride*, terfenadine** en astemizol**).
Il en ressort que, dans beaucoup de cas, on notait la présence d’un ou de plusieurs des facteurs de risque connus pour favoriser la survenue de torsades de pointes, tels que hypokaliémie, prise concomitante d’autres médicaments allongeant l’intervalle QT (par exemple, les neuroleptiques, les antiarythmiques, la kétansérine), et prise concomitante d’un médicament pouvant allonger l’intervalle QT et dont le métabolisme peut en plus être inhibé par l’érythromycine ou par la clarithromycine (en particulier, le cisapride*, la terfénadine** et l’astémizole**).

Daaruit blijkt dat in vele gevallen sprake was van één of meerdere van de bekende risicofactoren voor het optreden van " torsades de pointes", zoals hypokaliëmie, gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (b.v. neuroleptica, anti-aritmica, ketanserine) en gelijktijdig gebruik van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen en waarvan daarenboven het metabolisme door erythromycine en clarithromycine kan worden geïnhibeerd (in het bijzonder cisapride*, terfenadine** en astemizol**).
Il en ressort que, dans beaucoup de cas, on notait la présence d’un ou de plusieurs des facteurs de risque connus pour favoriser la survenue de torsades de pointes, tels que hypokaliémie, prise concomitante d’autres médicaments allongeant l’intervalle QT (par exemple, les neuroleptiques, les antiarythmiques, la kétansérine), et prise concomitante d’un médicament pouvant allonger l’intervalle QT et dont le métabolisme peut en plus être inhibé par l’érythromycine ou par la clarithromycine (en particulier, le cisapride*, la terfénadine** et l’astémizole**).