Vertaling van "protocollen voor diagnosestelling en " (Nederlands → Frans) :

Ontwikkeling van protocollen voor diagnosestelling en behandeling 82
Développement de protocoles de diagnostics et de traitement 82

4.2.1. Ontwikkeling van protocollen voor diagnosestelling en behandeling 82
4.2.1. Développement de protocoles de diagnostics et de traitement 82

4.2.1. Ontwikkeling van protocollen voor diagnosestelling en behandeling
4.2.1. Développement de protocoles de diagnostic et de traitement

Ontwikkeling van protocollen voor diagnosestelling en behandeling
Développement de protocoles de diagnostic et de traitement

Voor de meeste patiënten bestaat het er meerbepaald in de termijn tussen de eerste klachten van de ouders bij één van de actoren van het zorgcircuit en de diagnosestelling door een referentiecentrum te beperken tot minder dan een jaar, en de termijn tussen de diagnosestelling en de eerste aangepaste tenlasteneming tot minder dan 3 maanden.
Il est plus précisément, pour la plupart des patients, de réduire à moins d’un an le délai entre les premières plaintes des parents auprès d’un acteur du réseau de soins et la pose d’un diagnostic par un centre de référence, et à moins de 3 mois le délai entre la pose du diagnostic et la première prise en charge appropriée.

Kan de fase van diagnosestelling dan misschien beperkt worden tot een aantal raadplegingen bij geneesheren-specialisten van verschillende disciplines (inwendige geneeskunde, psychiatrie, fysische geneeskunde?) die ná multidisciplinair overleg over elkeens bevindingen tot een finale gezamenlijke diagnosestelling komen?
La phase de diagnostic peut-elle donc être limitée à un nombre de consultations chez des médecins spécialistes de différentes disciplines (médecine interne, psychiatrie, médecine physique) qui, après une concertation multidisciplinaire portant sur les résultats de chacun pourraient arriver à un diagnostic final commun ?

Het belang van een correcte CVS-diagnosestelling is groot, in de eerste plaats gezien de nefaste consequenties van een onterecht positieve diagnosestelling (vals positieven): miskennen van de juiste diagnose en daardoor van een meer aangewezen behandeling, stigmatiserend karakter van de CVS-diagnose, mogelijke secundaire ziektewinst (bv. erkenning van de arbeidsongeschiktheid), ...
L’intérêt d’un diagnostic correct du SFC est majeur, en premier lieu étant donné les conséquences néfastes d’un diagnostic positif erroné (faux positifs) : méconnaissance du diagnostic exact et, de ce fait, d’un traitement mieux indiqué, caractère stigmatisant du diagnostic SFC, bénéfice secondaire éventuel pour le malade (p.ex. reconnaissance de l’incapacité de travail), ...

Aan de plaatselijke context aangepaste protocollen Het behoort elke structuur toe om protocollen en/of technische procedures uit te werken en te valideren die ook het materiaal en de aan de plaatselijke context aangepaste regeling moeten verduidelijken.
Protocoles adaptés au contexte local Il appartient à chaque structure d’établir et de valider des protocoles et/ou des procédures techniques précisant le matériel et les modalités adaptés au contexte local.

In de praktijk zijn er vormen waar diagnosestelling moeilijker is doordat bij dezelfde patiënt lesionele en hemodynamische factoren samen voorkomen of nog wanneer deze complicatie optreedt bij een patiënt die reeds aan een lesioneel longoedeem van een andere oorzaak lijdt.
En pratique, il existe des formes de diagnostic plus difficiles où coexistent chez le même patient des facteurs lésionnels et hémodynamiques ou encore lorsque cette complication survient chez un patient déjà porteur d’un œdème pulmonaire lésionnel d’une autre cause.

De rechtvaardiging van het gebruik van nucleair geneeskundige onderzoeken, wanneer deze aangewezen zijn, ligt meestal voor de hand omdat ze bijna uitsluitend toegepast worden voor diagnosestelling tijdens het individueel nazicht van een patiënt en zelden als screening procedure of voor medico-legale doeleinden.
La justification du recours à des examens de médecine nucléaire, lorsqu’ils s’avèrent appropriés, va le plus souvent de soi parce qu’ils sont appliqués presque exclusivement pour poser un diagnostic au cours du suivi individuel d’un patient et rarement comme technique de dépistage ou à des fins médicolégales.