Vertaling van "procesrecht " (Nederlands → Frans) :

Het disciplinair recht is een autonome tak van het recht met eigen principes en regels en een rechtstak die duidelijk dient te worden onderscheiden van de vele andere takken van het recht, zoals bijvoorbeeld, het burgerlijk recht, het handelsrecht, het procesrecht, het strafrecht, het strafvorderingsrecht, het sociaal recht, het fiscaal recht, het publiekrecht, het administratief recht, het internationaal recht, enz.
Le droit disciplinaire est une branche autonome du droit, obéissant à des principes et à des règles propres, et qu'il faut distinguer des très nombreuses autres branches du droit, par exemple du droit civil, du droit commercial, du droit judiciaire (droit de procédure), du droit pénal, du droit de procédure pénale, du droit social, du droit fiscal, du droit public, du droit administratif, du droit international, etc.

Daar de instellingen die meestal hun zetel te Brussel hebben, zou de algemene regel () meegebracht hebben dat de arbeidsgerechten te Brussel steeds bevoegd zouden geweest zijn. Petit, Arbeidsgerechten en sociaal procesrecht, p. 5. 39.
Daar de instellingen die meestal hun zetel te Brussel hebben, zou de algemene regel () meegebracht hebben dat de arbeidsgerechten te Brussel steeds bevoegd zouden geweest zijn (Petit, Arbeidsgerechten en sociaal procesrecht, p. 5).

J. Laenens, Bevoegdheid van de arbrb., in Sociaal Procesrecht, editor G. Van Limberghen Maklu Uitgevers, Antwerpen-Apeldoorn, 1995, p. 144, n° 49 “ Slechts enkele geschillen vallen onder de exclusieve territoriale bevoegdheid van een rechtscollege.
J. Laenens, Bevoegdheid van de arbeidsrechtbank, in Sociaal Procesrecht, editor G. Van Limberghen Maklu Uitgevers, Antwerpen-Apeldoorn, 1995, p. 144, n° 49 “ Slechts enkele geschillen vallen onder de exclusieve territoriale bevoegdheid van een rechtscollege.

Er bestaat eveneens een particulier disciplinair recht dat de goede werking van bepaalde sociale groepen beoogt (Van Lennep, Handboek voor het disciplinair recht en het disciplinair procesrecht, 1963,blz. 3).
Il existe aussi un droit disciplinaire privé qui tend au bon fonctionnement de certains groupes sociaux (Van Lennep, Handboek voor het disciplinair recht en het disciplinair procesrecht, 1963, p. 3).

Alhoewel in geval van inleiding van het geding bij verzoekschrift de verwerende partij niet onmiddellijk op de hoogte is van het feit dat tegen hem een geding is ingeleid, moet rekening worden gehouden met de eigen aard van het sociaal procesrecht, en meer bepaald met de tussenkomst van het openbaar ministerie bij de arbeidsgerechten.
S’il est vrai qu’en cas d’introduction de l’instance par requête, la partie défenderesse n’est pas immédiatement informée du fait qu’un procès est intenté contre elle, il convient de tenir compte de la nature spécifique du droit procédural social et en particulier de l’intervention du ministère public près les juridictions du travail.

St., Senaat, 1964-1965, nr. 170, p. 123) in het kader van het “deformaliseren” van het sociaal procesrecht, met als doel het uitsparen van gerechtsdeurwaarderskosten, het behoud van een soepele wijze van inleiding, gangbaar voor de administratieve rechtscolleges, en het vermijden van de rechtspleging voor rechtsbijstand.
Parl., Sénat, 1964-1965, n° 170, p. 123), dans le cadre de la « déformalisation » du droit procédural social, en vue d’économiser les frais d’huissier de justice, de conserver un mode d’introduction souple, couramment utilisé devant les juridictions administratives, et d’éviter la procédure d’assistance judiciaire.

médicale, Brussel, Bruylant, 1989, nr. 38; P. VANLERSBERGHE, l.c., p. 11, nr. 10. De rechter, die een deskundige de opdracht zou geven een juridisch advies te verstrekken, zou aan de deskundige zijn rechtsmacht overdragen met miskenning van artikel 11 van het Gerechtelijk Wetboek: P. LURQUIN, Précis de l'expertise du code judiciaire en matière civile, commerciale et du travail, Brussel, Bruylant, 2001, nr. 82; J. PETIT, Sociaal procesrecht, in ICA-reeks nr. 14, Brugge, Die Keure, 2000, nr. 459; J. VAN COMPERNOLLE, l.c., p. 127, nr. 38; P. VANLERSBERGHE, l.c., p. 12, nr. 10 (78) P. LURQUIN, L'expertise médicale, nr. 39; P. VANLERSBERGHE, l.c., p. 14, nr. 14. Het expertiserapport van
médicale, Bruxelles, Bruylant, 1989, n° 38; P. VANLERSBERGHE, l.c., p. 11, n° 10. Le juge qui ordonnerait à un expert d'émettre un avis juridique, déléguerait sa juridiction , en méconnaissance de l'article 11 du Code judiciaire : P. LURQUIN, Précis de l'expertise du code judiciaire en matière civile, commerciale et du travail, Bruxelles, Bruylant, 2001, n° 82; J. PETIT, Sociaal procesrecht, dans ICA-reeks n° 14, Bruges, die keure, 2000, n° 459; J. VAN COMPERNOLLE, l.c., p. 127, n° 38; P. VANLERSBERGHE, l.c., p. 12, n° 10.

R. SOETAERT, " Het toepassingsgebied van de nietigheidsregeling in de artikelen 860-867 Ger. W., in M. STORME (ed.), Procesrecht vandaag, Antwerpen, Kluwer Rechtswetenschappen, 1980, 181 (33) Zie hierover: C. RENAP, l.c., p. 89, nrs. 105-107.
M. STORME (éd.) , Procesrecht vandaag, Anvers, Kluwer, Rechtswetenschappen, 1980, 181 (33) Voir à ce propos : C. RENAP, l.c., p. 89, n° s 105-107.

Eén van de definities van het “non bis in idem”-principe luidt: “Niemand mag voor de tweede keer worden berecht of gestraft voor een strafbaar feit waarvoor hij reeds overeenkomstig de wet en het procesrecht bij einduitspraak is veroordeeld of waarvan hij is vrijgesproken 39 ”.
L’une des définitions du principe “non bis in idem” est la suivante : “Nul ne peut être poursuivi ou puni en raison d’une infraction pour laquelle il a déjà été acquitté ou condamné par un jugement définitif conformément à la loi et à la procédure pénale de chaque pays” 39 .