Vertaling van "praktijkrichtlijn niet ipso facto " (Nederlands → Frans) :

Net zoals het volgen van een praktijkrichtlijn niet ipso facto getuigt van goede medische praktijk, betekent het afwijken ervan niet altijd slechte medische praktijk.
Tout comme le respect dÊune recommandation ne témoigne pas ipso facto dÊune bonne pratique médicale, y déroger nÊest pas toujours la preuve dÊune mauvaise pratique médicale.

Het handelen conform de praktijkrichtlijn houdt dus niet ipso facto een bewijs van goede medische praktijk in.
Agir conformément à la recommandation pour la pratique ne constitue dès lors pas ipso facto une preuve de bonne pratique médicale.

Het afwijken van een praktijkrichtlijn op zichzelf impliceert aldus niet ipso facto een medische fout.
Une dérogation à une recommandation de bonne pratique ne constitue donc pas ipso facto une erreur médicale.

Impliceert een aan de praktijkrichtlijn conform gedrag ipso facto een bewijs van zorgvuldig medisch handelen?
Un comportement conforme à la recommandation de bonne pratique constitue-t-il ipso facto une preuve de pratique médicale diligente ?

Het afwijken van de praktijkrichtlijn zou dan ipso facto een fout uitmaken.
Tout écart par rapport à la recommandation de bonne pratique constituerait dès lors ipso facto une faute.

Het gevolg daarvan is dat afwijking van de praktijkrichtlijn ipso facto als een fout wordt aanzien, tenzij het bewijs van een vreemde oorzaak kan worden geleverd.
En conséquence, toute dérogation à la recommandation pour la pratique est ipso facto considérée comme une faute, à moins que la preuve dÊune cause extérieure puisse être fournie.

Elke vaststelling van inbreuken, leidt dus niet ipso facto tot de opening van een dossier en de uitspraak van de voornoemde sancties.
Tout constat d’infraction n’entraîne donc pas ipso facto l’ouverture d’un dossier et le prononcé des sanctions précitées.

Het gevolg van het normatieve karakter van het zorgvuldigheidscriterium is dat de vereiste zorgvuldigheidsgraad (in België) niet ipso facto samenvalt met de gebruikelijke medische praktijk.
Le caractère normatif du critère de diligence a pour conséquence que le degré de diligence exigé (en Belgique) ne correspond pas ipso facto à la pratique médicale courante.