Traduction de «positieve punten blijven » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Ondanks de vele positieve punten blijven verschillende aspecten in de werking van de referentiecentra problematisch: grote geografische afstand voor vele patiënten, lange wachttijden, de motivatie van een aantal patiënten die niet zozeer op therapie en verbetering gericht is maar eerder op het vervullen van een aantal administratieve plichten met het oog op het bekomen van een uitkering, geen of ontoereikende individuele therapie terwijl de wetenschappelijke kennis betreffende de groepstherapieën zeer beperkt is, onvoldoende contact met huisartsen en kinesitherapeuten, ontoereikende opleiding van andere zorgactoren, te weinig banden met de externe psychotherapeuten en vooral een leemte in de conceptualisering en het opzetten van zorgnetwerken voor de toekomst.
Malgré les nombreux points positifs, plusieurs aspects restent problématiques dans le fonctionnement des centres de référence : grande distance géographique pour de nombreux patients, longs délais d’attente, motivation de nombreux patients moins dirigée vers la thérapie et l’amélioration que vers la réponse aux exigences administratives en vue d’obtenir une allocation, absence ou insuffisance de thérapie individuelle alors que les connaissances scientifiques relatives aux thérapies de groupe sont très limitées, contacts insuffisants avec la médecine générale et les kinésithérapeutes, formation insuffisante d’autres acteurs de soins, trop peu de liens avec des psychothérapeutes extérieurs et surtout lacune dans la conceptualisation et le développement de réseaux de soins pour l’avenir.