Vertaling van "placebo kregen dan diegenen " (Nederlands → Frans) :

Het percentage van patiënten die ten minste één episode van braken vertoonden in de evaluatieperiode van 24 u (ITT-populatie) was hoger bij de patiënten die placebo kregen dan diegenen die ondansetron gekregen hadden (28 % vs.
Le pourcentage de sujets ayant montré au moins un épisode de vomissement au cours de la période d’évaluation de 24 heures (ITT) était supérieure chez les patients sous placebo par rapport aux patients ayant reçu de l’ondansétron (28 % vs.

De mediane duur van de geblindeerde onderzoeksbehandeling was 37,3 weken (bereik 1,1-129,9 weken) voor patiënten die everolimus kregen en 16,1 weken (bereik 0,4-146,0 weken) voor diegenen die placebo kregen.
La durée moyenne du traitement en aveugle était de 37,3 semaines (intervalle 1,1-129,9 semaines) pour les patients qui ont reçu l’évérolimus et 16,1 semaines (intervalle 0,4-146,0 semaines) pour ceux qui ont reçu un placebo.

De mediane duur van de geblindeerde onderzoeksbehandeling was 141 dagen (bereik 19-451 dagen) voor patiënten die everolimus kregen en 60 dagen (bereik 21-295 dagen) voor diegenen die placebo kregen.
La durée moyenne du traitement en aveugle était de 141 jours (intervalle19-451 jours) pour les patients recevant l’évérolimus et de 60 jours (intervalle 21-295 jours) pour ceux ayant reçu le placebo.

Patiënten die vildagliptine kregen ervoeren geen gewichtstoename (+0,2 kg), terwijl diegenen die placebo kregen een gewichtsafname ervoeren (-0,7 kg).
Les patients ayant reçu de la vildagliptine n’ont pas pris de poids (+0,2 kg) tandis que ceux ayant reçu le placebo ont présenté une perte de poids (-0,7 kg).

Het percentage van patiënten die ten minste één episode van braken vertoonden in de evaluatieperiode van 24 u (ITT-populatie) was hoger bij de patiënten die placebo kregen dan bij diegenen die ondansetron gekregen hadden (28 % vs.
Le pourcentage de sujets ayant montré au moins un épisode de vomissement au cours de la période d’évaluation de 24 heures (ITT) était supérieure chez les patients sous placebo par rapport aux patients ayant reçu de l’ondansétron (28 % vs.

Aan het einde van de onderhoudsbehandeling was bij 92% van de patiënten in de rotigotinegroep de optimumdosis de toegestane maximale dosis, d.w.z. 8 mg/24 h. Een verbetering van 20% werd waargenomen bij 52% van de patiënten die rotigotine kregen, 68% van de patiënten die ropinirol kregen en 30% van de patiënten die een placebo kregen (verschil rotigotine versus placebo 21,7%, CI 95% 11,1%; 32,4%, verschil ropinirol versus placebo 38,4%, CI 95% 28,1%; 48,6%, verschil ropinirol versus rotigotine 16,6%, CI 95% 7,6%; 25,7%).
placebo (différence rotigotine versus placebo : 21,7%, IC 95% 11,1%-32,4% ; différence ropinirole versus placebo : 38,4%, IC 95% 28,1%-48,6% ; différence ropinirole versus rotigotine : 16,6%, IC 95% 7,6%-25,7%).

De patiënten in beide behandelingsgroepen werden gedurende 4 maanden op hun respectievelijke dosis gehouden. Aan het einde van de onderhoudsbehandeling werd een verbetering van ten minste 30% waargenomen bij 60% van de patiënten die rotigotine kregen, bij 67% van de patiënten die pramipexol kregen en bij 35% van de patiënten die een placebo kregen (verschil rotigotine versus placebo 25%, CI 95% 13%; 36%, verschil pramipexol versus placebo 32%, CI 95% 21%; 43%, verschil pramipexol versus rotigotine 7%, CI 95% -2%; 17%).
A la fin du traitement d’entretien, on a constaté une amélioration d’au moins 30% chez 60% des sujets traités par la rotigotine, chez 67% des sujets traités par pramipexole et chez 35% des sujets recevant un placebo (différence rotigotine versus placebo : 25%, IC 95% 13% ; 36%, différence pramipexole versus placebo : 32%, IC 95% 21% ; 43%, différence pramipexole versus rotigotine : 7%, IC 95% -2% ; 17%).

Een verbetering van 20% werd waargenomen bij 52% van de patiënten die rotigotine kregen, 68% van de patiënten die ropinirol kregen en 30% van de patiënten die een placebo kregen (verschil rotigotine versus placebo 21,7%, CI 95% 11,1%; 32,4%, verschil ropinirol versus placebo 38,4%, CI 95% 28,1%; 48,6%, verschil ropinirol versus rotigotine 16,6%, CI 95% 7,6%; 25,7%).
Une amélioration de 20% a été observée chez 52% des sujets recevant de la rotigotine, 68% des sujets recevant du ropinirole et 30% des sujets recevant un placebo (différence rotigotine versus placebo : 21,7%, IC 95% 11,1%-32,4% ; différence ropinirole versus placebo : 38,4%, IC 95% 28,1%-48,6% ; différence ropinirole versus rotigotine : 16,6%, IC 95% 7,6%-25,7%).

De reacties leken dosisafhankelijk te zijn en traden op met dezelfde frequentie bij patiënten die de aanbevolen dosis teduglutide van 0,05 mg/kg/dag kregen als bij patiënten die een placebo kregen (reacties op de injectieplaats werden ervaren door 12% van de patiënten behandeld met placebo, door 12% van de patiënten die 0,05 mg/kg/dag teduglutide kregen en door 41% van de patiënten die 0,10 mg/kg/dag teduglutide kregen).
Ces réactions ont paru dépendantes de la dose et sont survenues à la même fréquence chez les patients recevant la dose recommandée de 0,05 mg/kg/jour de teduglutide et chez ceux recevant un placebo (des réactions au site d’injection ont été observées chez 12 % des patients recevant un placebo, 12 % de ceux recevant 0,05 mg/kg/jour de teduglutide et 41 % de ceux recevant 0,10 mg/kg/jour de teduglutide).

Van de patiënten die in de studie waren ingesloten, hadden er 10 die vandetanib kregen, en 4 die een placebo kregen (4% van alle patiënten), een Wereldgezondheidsorganisatieprestatiestatusscore (WHO PS) van ≥ 2, en 28 (12,1%) patiënten die vandetanib kregen en 10 (10,1 %) die een placebo kregen hadden een hartfunctiestoornis.
Parmi les patients inclus dans l’étude, 10 patients sous vandétanib et 4 sous placebo (4% de l’ensemble des patients) avaient un indice de performance ≥ 2 selon l’Organisation Mondial de la Santé (IP OMS) et 28 (12,1%) des patients sous vandétanib et 10 (10,1%) sous placebo avaient une insuffisance cardiaque.