Traduction de «per dag bij patiënten boven 75 jaar » (Néerlandais → Français) :

De dosis dient verminderd te worden tot 150 mg per dag bij patiënten boven 75 jaar, bij matige nierinsufficiëntie of bij gelijktijdig gebruik van amiodaron.
La posologie doit être réduite à 150 mg par jour chez les patients âgés de plus de 75 ans, en cas d’insuffisance rénale modérée ou de traitement concomitant par l’amiodarone.

De dosis dient verminderd te worden tot 150 mg per dag bij patiënten boven 75 jaar, bij matige nierinsufficiëntie of bij gelijktijdig gebruik
La posologie doit être réduite à 150 mg par jour chez les patients âgés de plus de 75 ans, en cas d’insuffisance rénale modérée ou de traitement concomitant

C voor congestive heart failure, H voor hypertension, A voor Age ≥ 75 jaar, D voor diabetes mellitus en S 2 voor prior stroke or TIA. In de nieuwe manier van scoren wordt het ‘gewicht’ van een leeftijd boven 75 jaar als risicofactor zwaarder beoordeeld (A 2 i.p.v. A) en werden perifeer vaatlijden of (V voor “vascular disease”), een leeftijdscategorie van 65 tot 74 jaar (A voor “age”) en geslacht (Sc voor ”sex category”) als bijkomende risicofactoren toegevoegd.
-VASc, un âge de 75 ans ou plus est considéré comme un facteur de risque plus sévère (A 2 au lieu de A), et d’autres critères sont ajoutés: pathologie vasculaire (V pour ‘vascular disease’: antécédent d’infarctus du myocarde, artérite périphérique, plaque aortique), une catégorie d’âge de 65 à 74 ans (A pour « âge ») et le sexe (Sc pour ‘sex category’).

In een studie 1 wordt volgens de criteria van een prospectieve RCT, de werkzaamheid getest van G biloba versus placebo op de incidentie van dementie (‘all-cause’ dementie en Alzheimer dementie- AD) bij ouderen boven 75 jaar met een normale cognitie of licht verlaagde cognitie (mild cognitive impairment - MCI).
Une étude a testé, selon les critères d’une RCT prospective, l’efficacité du G. biloba versus placebo sur l’incidence de la démence (’toutes causes confondues’ et démence d’Alzheimer) chez des personnes âgées de plus de 75 ans sans confusion ou avec un trouble cognitif léger (Mild Cognitive Impairment – MCI).

Prasugrel wordt oraal toegediend aan een ladingsdosis van 60 mg, gevolgd door een onderhoudsdosis van 10 mg per dag (5 mg per dag bij patiënten ouder dan 75 jaar of die minder dan 60 kg wegen).
Le prasugrel est administré par voie orale à une dose de charge de 60 mg suivie d’une dose d’entretien de 10 mg par jour (5 mg par jour chez les patients de plus de 75 ans ou pesant moins de 60 kg).

De formule is niet gevalideerd bij patiënten jonger dan 18 jaar of ouder dan 75 jaar, patiënten met een extreem gewicht (BMI < 18,5 kg/m2 of> 30 kg/m2), zwangere vrouwen, patiënten met een spierziekte, paraplegische of quadriplegische patiënten, ondervoede patiënten of patiënten die een vegetarisch dieet volgen, evenals bij andere etnische groepen dan Caucasiërs en mensen van het zwarte ras.
La formule n’a pas été validée chez les patients âgés de moins de 18 ans ou de plus de 75 ans, les patients avec des poids extrêmes (BMI < 18,5 kg/m ou> 30 kg/m ), les femmes enceintes, les patients atteints d’une maladie musculaire, paraplégiques ou quadriplégiques, les patients sous-alimentés ou suivant un régime végétarien ainsi que dans des groupes ethniques autres que les caucasiens et les personnes de race noire.

De dosis dient gereduceerd te worden tot 150 mg per dag bij patiënten ouder dan 75 jaar, bij matige nierinsufficiëntie of bij gelijktijdige behandeling met amiodaron (omwille van een interactie ter hoogte van P-glycoproteïne).
La posologie doit être réduite à 150 mg par jour chez les patients âgés de plus de 75 ans, en cas d’insuffisance rénale modérée ou de traitement concomitant par l’amiodarone (en raison d’une interaction au niveau de la glycoprotéine P).

Een recente gerandomiseerde gecontroleerde studie (BAFTAstudie) werd uitgevoerd bij 973 patiënten van 75 jaar of ouder met voorkamerfibrillatie. In deze studie was warfarine (INR tussen 2 en 3) doeltreffender dan acetylsalicylzuur (75 mg p.d) voor de preventie van cerebrovasculaire accidenten (1,8% versus 3,8% per jaar), en er waren niet meer majeure bloedingen (1,9% versus 2% per jaar).
Dans une étude randomisée contrôlée récente (l’étude BAFTA), ayant inclus 973 patients âgés de 75 ans ou plus atteints de fibrillation auriculaire, la warfarine (INR entre 2 et 3) est apparue plus efficace que l’acide acétylsalicylique (75 mg p.j) pour la prévention des accidents vasculaires cérébraux (1,8% versus 3,8% par an) et n’était pas associée à un risque accru d’hémorragie majeure (1,9% versus 2% par an).

Het voorschrijven van orale anticoagulantia aan bejaarden, vooral deze boven de 75 jaar, vergt bijzondere aandacht wegens de verminderde nierfunctie, het frequent bestaan van co-morbiditeit, het risico van interacties, en de problemen van therapietrouw.
La prescription d’anticoagulants oraux aux personnes âgées, surtout de plus de 75 ans, exige une attention particulière étant donné la diminution de la fonction rénale, l’existence fréquente d’une co-morbidité, le risque d’interactions et les problèmes d’observance d’un tel traitement.

C. Apixaban Een cruciale studie (ADOPT) 57 onderzocht het effect van apixaban peroraal aan een dosis van 2 x 2,5 mg/d gedurende 30 dagen versus enoxaparine SC 40 mg/d gedurende 6 tot 14 dagen bij 6528 patiënten (gemiddelde leeftijd van 67 jaar, range van 40 tot 101 jaar) gehospitaliseerd voor tenminste 3 dagen om medische redenen (congestief hartfalen, acute ademhalingsinsufficiëntie, infectie, acute reumatische aandoening of inflammatoire darmziekte) en een risico van veneuze trombo-embolie (ouder dan 75 jaar, voorgeschiedenis van veneuze trombo-embolie, kanker, BMI ≥ 30, oestrogeentherapie) met een matig tot ernstig beperkte mobiliteit.
C. Apixaban Une étude pivot (étude ADOPT) 57 a évalué l’efficacité de l’administration d’apixaban oral 2 x 2,5 mg/jour durant 30 jours versus énoxaparine SC 40 mg/j durant 6 à 14 jours chez 6528 patients (âge moyen de 67 ans, écarts de 40 à 101 ans) hospitalisés pour au moins 3 jours pour raison médicale (insuffisance cardiaque congestive, insuffisance respiratoire aiguë, infection, pathologie rhumatologique aiguë ou pathologie intestinale inflammatoire) et à risque de thromboembolie veineuse (âge d’au moins 75 ans, antécédent de thromboembolie veineuse, cancer, IMC ≥ 30, estrogénothérapie), avec mobilité modérément ou sévèrement réduite.