Traduction de «patiënten waarbij vooral » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan
Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Bijna alle centra hebben in hun revalidatieprogramma op eigen initiatief ook sessies voorzien voor partners en familie van de patiënten waarbij vooral informatie verstrekt wordt over de CVSaandoening en het revalidatieprogramma en ook adviezen verstrekt worden aan de partners of de familie (zie ook pagina 18 van de inventaris bij dit rapport).
Pratiquement tous les centres ont également prévu de leur propre initiative des séances pour les conjoints et la famille des patients dans leur programme de rééducation, dans lesquelles ils fournissent principalement des informations concernant la maladie du SFC et le programme de rééducation, ainsi que des conseils aux conjoints et à la famille (voir également page 18 de l'inventaire annexé à ce rapport).

Op basis van de bestaande informatie rond de rol van voeding met betrekking tot prostaatkanker, wilden ze patiënten een ‘prostaatvriendelijker’ eetpatroon aanleren waarbij vooral dierlijk eiwit door plantaardig eiwit werd vervangen.
Sur base des informations existantes concernant les liens entre alimentation et cancer de la prostate, les scientifiques souhaitaient proposer une modification de régime alimentaire, axée sur le remplacement des protéines d’origine animale par des protéines végétales.

Zelden (kunnen voorkomen bij maximaal 1 op de 1000 patiënten): Longontsteking (bijvoorbeeld kortademigheid en verkleurd slijm), hoge bloeddruk in de longslagader, waardoor het hart en de longen onherstelbaar beschadigd kunnen worden, Ongewone bloedstolling, langere bloedingen, Ernstige allergische reacties, waaronder wijdverspreide huiduitslag met blaren en huidschilfering, Veranderde functie van de hersenen (bijvoorbeeld stemmen horen of dingen zien die er niet zijn), flauwvallen, Moeite met denken of praten, abnormale trillingen waarbij vooral door de handen onwillekeurige schokkerige bewegingen worden gemaakt, vaak optredend bij een ophanden zijnd levercoma of een veranderde hersenfunctie, Beroerte (bijvoorbeeld pijn, zwakte, gevoelloosheid of tintelend gevoel in de ledematen), Een blinde of donkere vlek in het gezichtsveld, Hartfalen of hartaanval, hartritmestoornissen, met plotselinge dood, stoppen van de hartslag met zuurstoftekort en uiteindelijk de dood tot gevolg, Bloedstolsels in de ledematen (bijvoorbeeld erge pijn of zwelling) of bloedstolsels in de longen (bijvoorbeeld kortademigheid, pijn bij het ademen), Darmbloedingen (bijvoorbeeld bloed opspugen, bloed bij de stoelgang), darmobstructie: verstopping van de darm (met name de kronkeldarm) waardoor de darminhoud niet in het onderste deel van de darm terecht kan komen, wat vaak leidt tot een opgezette buik, braken, ernstige verstopping, verlies van eetlust en krampen, Hemolytisch-uremisch syndroom (een aandoening die gekenmerkt wordt door de afbraak van rode bloedcellen [hemolyse] en al dan niet gepaard gaat met nierfalen), pancytopenie (een abnormaal tekort aan alle soorten bloedcellen [rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes]), Grote purperen verkleuringen op de huid, Zwelling van het gezicht of de tong.
Rare (peut affecter jusqu'à 1 patient sur 1000) : Pneumonie (avec par exemple essoufflement et modification de la coloration des expectorations), pression sanguine élevée dans l’artère pulmonaire pouvant altérer définitivement les poumons et le cœur, Troubles de la coagulation sanguine, saignement prolongé, Réactions allergiques sévères, comprenant éruptions bulleuses étendues et desquamation de la peau, Fonction cérébrale altérée (avec par exemple hallucinations auditives et visuelles), évanouissements, Difficultés à réfléchir ou à parler, tremblement anormal sous forme de mouvements saccadés involontaires, notamment des mains, survenant fréquemment avec un coma hépatique imminent et des troubles de la fonction cérébrale, Accident vasculaire cérébral (avec par exemple douleur, faiblesse, engourdissements ou picotements dans les membres), Tache aveugle ou foncée dans le champ visuel, Insuffisance cardiaque ou crise cardiaque, troubles du rythme cardiaque, avec mort subite, absence de battements cardiaques entraînant un manque d’oxygène puis un décès, Caillots de sang dans les membres (avec par exemple douleur intense ou gonflement), ou caillots de sang dans les poumons (avec par exemple essoufflement, douleur à la respiration), Saignements dans l’intestin (avec par exemple vomissements de sang, sang dans les selles), occlusion intestinale : obstruction de l’intestin (particulièrement de l’iléon) empêchant le contenu de l’intestin de passer dans la partie plus basse de l’intestin, et provoquant souvent ballonnements, vomissements, constipation sévère, perte d’appétit et crampes, Syndrome urémique hémolytique (état caractérisé par une rupture des globules rouges (hémolyse) avec ou sans insuffisance rénale), pancytopénie (diminution anormale de toutes les cellules sanguines (globules rouges, globules blancs et plaquettes)), Grandes tâches violacées sur la peau, Gonflement du visage ou de la langue.

Maligniteiten: Bij patiënten die immunosuppressieve behandelingen ondergaan, waarbij een combinatie van geneesmiddelen is betrokken waaronder mycofenolaat mofetil, bestaat een toegenomen risico op het ontwikkelen van lymfomen en andere maligniteiten, vooral van de huid (zie rubriek 4,4). In vergelijkende klinische studies met nier- (2 g gegevens), hart- en levertransplantatiepatiënten die gedurende tenminste 1 jaar werden gevolgd, werd mycofenolaat mofetil toegediend (2 g of 3 g per dag) in combinatie met andere immunosuppressiva; bij 0,6 % van deze patiënten ontwikkelde zich een lymfoproliferatieve ziekte of lymfoom.
lymphoproliférative ou des lymphomes se sont développés chez 0,6 % des patients recevant le mycophénolate mofétil (2 g ou 3g par jour) en association avec d'autres immunosuppresseurs lors d'essais cliniques sous contrôle de patients ayant subi une transplantation rénale (données 2g), cardiaque ou hépatique suivis pendant au moins 1 an.

De ernstigste bijwerkingen (bijwerkingen waarbij dodelijke of levensbedreigende gevolgen werden waargenomen) bij patiënten die lormetazepam kregen, waren zwelling van de lichaamsweefsels (angio-oedeem), volbrachte zelfmoord en zelfmoordpogingen, vooral met het zichtbaar worden van bestaande depressie.
Comme tous les médicaments, Lormetazepam Kela peut provoquer des effets indésirables, mais ils ne surviennent pas systématiquement chez tout le monde. Les effets indésirables les plus sévères (effets indésirables ayant entraîné des conséquences mortelles ou potentiellement mortelles) chez les patients traités par lormétazépam étaient gonflement des tissus corporels (angio-œdème), suicide réussi et tentatives de suicide, surtout en cas de révélation d’une dépression préexistante.

Op basis van de beperkte gegevens uit de fase III-studie RE-LY bij patiënten met atriumfibrilleren is waargenomen dat bij het gelijktijdige gebruik van andere orale of parenterale anticoagulantia de incidentie van majeure bloedingen met zowel dabigatran etexilaat als warfarine ongeveer 2,5 maal verhoogd wordt. Dit is vooral gerelateerd aan situaties waarbij omzetting van het ene naar het andere anticoagulans plaatsvindt (zie rubriek 4.3).
A partir des données limitées recueillies dans l’étude de phase III RE-LY chez des patients présentant une fibrillation atriale, il a été observé que l’administration concomitante d’autres anticoagulants par voie orale ou parentérale augmente les taux de saignement majeur à la fois avec le dabigatran etexilate et la warfarine, d’environ 2,5-fois, principalement en cas de changement d’un anticoagulant pour un autre (voir rubrique 4.3).

Pediatrische patiënten Nevirapin Sandoz 200 mg tabletten, waarbij het bovenvermelde toedieningsschema wordt gevolgd, zijn geschikt voor grotere kinderen, vooral adolescenten, jonger dan 16 jaar die meer dan 50 kg wegen of met een lichaamsoppervlakte van meer dan 1,25 m² volgens de Mostellerformule.
Population pédiatrique Les comprimés de Nevirapin Sandoz de 200 mg, utilisés selon la posologie décrite ci-dessus, conviennent aux enfants plus grands, notamment aux adolescents, de moins de 16 ans et pesant plus de 50 kg ou dont la surface corporelle est supérieure à 1,25 m 2 selon la formule de Mosteller.

Een ander deel van de patiënten wil vooral een diagnose van de klacht, waarbij geruststelling over de ernst op de voorgrond staat.
D'autres patients souhaitent avant tout un diagnostic et espèrent en priorité être rassurés quant à la gravité des symptômes.

Dit voorstel lijkt voor sommigen ethisch onaanvaardbaar, vooral in het geval van risicopatiënten, indien de exclusieve transfusie van zeer oude EC in een studiearm een behandeling van lagere kwaliteit inhoudt ten opzichte van de huidige situatie waarbij de patiënten meestal een mengeling van EC krijgen van verschillende ouderdom.
Cette proposition apparaît éthiquement inacceptable à certains, notamment pour les patients à risque, dans la mesure où la transfusion exclusive de CE très âgés dans un bras de l’étude constitue un traitement de qualité inférieure à la situation actuelle où les patients reçoivent le plus souvent un mélange de CE d’âge divers.