Vertaling van "patiënten waarbij tijdens " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

complicaties van medische hulpmiddelen | genees- en heelkundige verrichtingen als oorzaak van afwijkende reactie van patiënt, of van latere complicatie, zonder vermelding van afwijkende gang van zaken tijdens verrichting | juist geneesmiddel op juiste wijze toegediend in therapeutische of profylactische dosering als oorzaak van elk ongewenst gevolg | ongelukken met patiënten tijdens genees- en heelkundige behandeling
complications dues à un appareillage médical incidents survenus au patient au cours d'actes médicaux et chirurgicaux substance médicamenteuse appropriée et correctement administrée à dose thérapeutique ou prophylactique, mais cause d'un effet indésirable quelconque réactions anormales de patients ou complications tardives causées par des interventions médicales et chirurgicales, sans mention d'incident au cours de l'intervention

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

late gevolgen van ongelukken met patiënten tijdens genees- en heelkundige verrichtingen
Séquelles d'accidents et de complications survenus au cours d'actes médicaux et chirurgicaux

ongelukken met patiënten tijdens genees- en heelkundige behandeling
Accidents et complications au cours d'actes médicaux et chirurgicaux

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Deze groep kan uitgebreid worden met patiënten waarbij tijdens een niet-invasieve endoscopische ingreep of onderzoek mogelijk bloedcontact plaatsvond (bv. bronchoscopie) en waarbij het materiaal manueel gereinigd werd en ondergedompeld werd in Cidex.
Ce groupe peut être élargi si on ajoute les patients chez qui il y a eu un contact avec du sang pendant une intervention endoscopique non invasive ou un examen (p.ex. : bronchoscopie) et chez qui le matériel a été nettoyé manuellement et trempé dans du CIDEX.

Bij het gebruik van breedspectrumantibiotica werd pseudomembraneuze colitis gemeld, het is daarom belangrijk rekening te houden met deze diagnose bij patiënten waarbij tijdens of na het gebruik van antibiotica ernstige diarree optreedt (zie rubriek 4.8).
En cas d’utilisation d’antibiotiques à large spectre, on a rapporté des cas de colite pseudomembraneuse ; il est donc important de tenir compte de ce diagnostic chez les patients qui présentent une diarrhée sévère pendant ou après l’utilisation d’antibiotiques (voir rubrique 4.8).

Om de heterogeniteit in de manifestatie van de ziekte over alle patiënten in kaart te brengen, werd een samengesteld eindpunt gebruikt waarbij klinisch significante veranderingen aan de hand van 5 werkzaamheidsvariabelen werden samengevat (percentage voorspelde waarde normale FVC, afgelegde afstand tijdens de 6MWT, gewrichtsbeweeglijkheid van de schouder, AHI, en visuele scherpte). De globale respons kwam voor 26 patiënten (58%) neer op een verbetering, bij 10 patiënten (22%) trad geen verandering op, en bij 9 patiënten (20%) werd een verslechtering vastgesteld.
Pour faire face à l’hétérogénéité de la manifestation de la maladie chez les patients, on a eu recours à un critère d’évaluation composite qui résumait les changements cliniquement significatifs sur cinq variables d’efficacité (CVF normale prédite en pourcentage, test de marche TM6M, amplitude des mouvements de flexion des épaules, indice d’apnée/hypopnée (AHI) et acuité visuelle). La réponse globale était une amélioration chez 26 patients (58 %), aucun changement chez 10 patients (22 %) et une détérioration chez 9 patients (20 %).

Vooral patiënten die nooit eerder humane normale immunoglobuline toegediend kregen of die overgestapt zijn van een ander geneesmiddel of waarbij er een lang interval was sinds de vorige infusie, moeten tijdens de eerste infusie en tijdens het eerste uur erna nauwlettend worden gemonitord om mogelijke bijwerkingen op te sporen.
Plus particulièrement, afin de détecter des effets indésirables potentiels, les patients naïfs à l’immunoglobuline humaine normale, les patients préalablement traités par un autre produit ou, après un long intervalle depuis la précédente perfusion doivent être surveillés au cours de la première perfusion et pendant l’heure qui suit.

Zyban is gecontraïndiceerd bij patiënten die op gelijk welk moment tijdens de behandeling, een onthouding van alcohol aanvatten of voortzetten of een onthouding van om het even welk geneesmiddel aanvatten of ondergaan, en waarbij een risico op convulsies tijdens de ontwenning bestaat (in het bijzonder benzodiazepines en benzodiazepine-achtig middelen).
Zyban est contre-indiqué chez les patients qui, à un moment quelconque du traitement, entament ou poursuivent un sevrage alcoolique ou un sevrage en tout autre médicament dont l’interruption entraîne un risque de convulsions (en particulier les benzodiazépines et produits apparentés).

De gegevens in tabel 2 zijn gebaseerd op spontane meldingen en de belangrijkste gecontroleerde onderzoeken waarbij 5.312 patiënten Humira kregen en 3.133 patiënten een placebo of active-comparator kregen tijdens de gecontroleerde periode.
Les données du tableau 2 reposent sur les études contrôlées pivots portant sur 5 312 patients ayant reçu Humira et 3 133 patients ayant reçu un placebo ou un comparateur actif pendant la phase contrôlée et sur les notifications spontanées.

Nierfunctiestoornis en leeftijd: In twee farmacokinetische studies waarbij patiënten met een ernstige nierfunctiestoornis vergeleken werden met patiënten met een normale nierfunctie, waren de sugammadexplasmaspiegels vergelijkbaar tijdens ten minste de eerste 20 minuten na toediening; daarna was de vermindering van de spiegels sneller in de controlegroep.
Insuffisance rénale et âge : Dans deux études pharmacocinétiques comparant les patients présentant une insuffisance rénale sévère aux patients ayant une fonction rénale normale, les taux de sugammadex dans le plasma étaient similaires au moins pendant les 20 premières minutes après administration, ensuite les taux diminuaient plus rapidement dans le groupe contrôle.

Omdat nierinsufficiëntie vaak kan voorkomen bij oudere patiënten (> 75 jaar) dient voor de start van de behandeling met Pradaxa de nierfunctie bepaald te worden door berekening van de creatinineklaring, om patiënten met een ernstige nierinsufficiëntie (CrCl < 30 ml/min) uit te kunnen sluiten voor behandeling. Tijdens de behandeling met Pradaxa dient de nierfunctie tenminste één maal per jaar te worden bepaald, of vaker indien nodig in klinische situaties waarbij verwacht wordt dat de nierfunctie zal afnemen of verslechteren (bv hypovolemie, dehydratie of bij het gebruik van bepaalde comedicatie, enz.) (zie rubrieken 4.3, 4.4 en 5.2).
rénale doit également être évaluée au minimum une fois par an chez les patients traités par Pradaxa et, si nécessaire, plus fréquemment dans les situations cliniques pour lesquelles la fonction rénale pourrait être altérée (en cas d’hypovolémie, de deshydratation ou d’association avec certains médicaments par exemple) (voir rubriques 4.3, 4.4 et 5.2).

Tijdens die klinische onderzoeken waarbij patiënten gedurende één jaar werden behandeld, was het onwaarschijnlijk dat patiënten die geen virologische respons vertoonden na zes maanden behandeling (HCV-RNA lager dan de onderste detectielimiet), een blijvende virologische respons zouden ontwikkelen (HCV-RNA lager dan de onderste detectielimiet zes maanden na het einde van de behandeling).
Au cours des études cliniques où les patients étaient traités pendant un an, les patients qui n’ont pas eu une réponse virologique après six mois de traitement (ARN-VHC en dessous de la limite inférieure de détection) n’ont pas maintenu une réponse virologique (ARN-VHC en dessous de la limite inférieure de détection six mois après l’arrêt du traitement).

Het betrof patiënten die behandeld waren met geëxtraheerde hypofysaire hormonen (groeihormoon en gonadotrofinen), bij wie een transplantatie uitgevoerd werd van hoornvlies of hersenvlies, of die besmet werden tijdens neurochirurgische ingrepen waarbij niet afdoend behandelde instrumenten gebruikt waren.
Il s’agissait de patients traités au moyen d’hormones hypophysaires extractives (hormone de croissance et gonadotrophines), qui avaient subi une transplantation de cornée ou de dure-mère ou encore qui avaient été contaminés lors d’interventions neurochirurgicales utilisant des instruments traités de manière inadéquate.