Vertaling van "patiënten tussen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

Omschrijving: Een aanhoudende labiliteit van stemming met talrijke perioden van depressiviteit en lichte euforie, waarvan er geen ernstig of langdurig genoeg is om een diagnose te rechtvaardigen van bipolaire affectieve stoornis (F31.-) of recidiverende depressieve stoornis (F33.-). Deze stoornis wordt veelvuldig gevonden bij de verwanten van patiënten met een bipolaire affectieve stoornis. Sommige personen met cyclothymie ontwikkelen tenslotte een bipolaire affectieve stoornis. | Neventerm: | affectieve persoonlijkheidsstoornis | cycloïde persoonlijkheid | cyclothyme persoonlijkheid
Définition: Instabilité persistante de l'humeur, comportant de nombreuses périodes de dépression ou d'exaltation légère (hypomanie), mais dont aucune n'est suffisamment sévère ou prolongée pour justifier un diagnostic de trouble affectif bipolaire (F31.-) ou de trouble dépressif récurrent (F33.-). Le trouble se rencontre fréquemment dans la famille de sujets ayant un trouble affectif bipolaire et certains sujets cyclothymiques sont eux-mêmes atteints ultérieurement d'un trouble affectif bipolaire. | Personnalité:affective | cycloïde | cyclothymique

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door twee of meer episoden waarin het niveau van stemming en activiteit van de betrokkene belangrijk is verstoord, terwijl de ontregeling de ene keer kan bestaan uit een stemmingsverhoging en toegenomen energie en activiteit (hypomanie of manie) en de andere keer uit een stemmingsverlaging en afgenomen energie en activiteit (depressie). Ook patiënten die lijden aan herhaalde episoden van alleen maar hypomanie of manie worden geklasseerd als bipolair. | manisch-depressieve psychose | manisch-depressieve reactie | manisch-depressieve ziekte
Définition: Trouble caractérisé par deux ou plusieurs épisodes au cours desquels l'humeur et le niveau d'activité du sujet sont profondément perturbés, tantôt dans le sens d'une élévation de l'humeur et d'une augmentation de l'énergie et de l'activité (hypomanie ou manie), tantôt dans le sens d'un abaissement de l'humeur et d'une réduction de l'énergie et de l'activité (dépression). Les épisodes récurrents d'hypomanie ou de manie sont classés comme bipolaires. | maladie | psychose | réaction | maniaco-dépressive

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan
Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)

vrijstaand liftsysteem voor patiënten op netvoeding
système de levée d’un patient autonome sur secteur

bekrachtigd vrijstaand liftsysteem voor patiënten
système de levée d’un patient autonome alimenté par batterie

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Zowel op korte termijn (8 tot 15 dagen) als op lange termijn (60-180 dagen) worden in de studie van Zwart et al (2000) significant méér patiënten met tenminste één episode van keelpijn geobserveerd bij de patiënten die penicilline gedurende 3 dagen krijgen (41% tussen dag 8 en dag 15; 38% tussen dag 16 en dag180) dan bij de patiënten die placebo nemen (28% tussen dag 8 en dag 15; 25% tussen dag 16 en dag180).
Aussi bien à court terme (8 à 15 jours) qu'à long terme (60-180 jours), Zwart et al (2000) ont observé significativement plus de rechutes chez les patients qui ont reçu de la pénicilline pendant 3 jours (41% entre jour 8 et jour 15; 38% entre jour 16 et jour 180) que chez les patients qui ont pris un placebo (28% entre jour 8 et jour 15; 25% entre jour 16 et jour 180).

Van de 395 patiënten waren 68 patiënten tussen 6 en 12 jaar, 108 patiënten waren tussen 13 en 19 jaar en 219 patiënten waren 20 jaar of ouder.
Sur les 395 patients, 68 étaient âgés de 6 à 12 ans, 108 étaient âgés de 13 à 19 ans et 219 étaient âgés de 20 ans ou plus.

Uit nadere analyse blijkt dat de globale toename van het percentage patiënten dat vitamines of mineralen gebruikt (van 41% tot 46% tussen het bilanrevalidatieprogramma en de registraties tussen 6 en 12 maanden ná het einde van de revalidatie) uitsluitend te wijten is aan de toename hiervan (tot uiteindelijk meer dan 80% van de patiënten) in het centrum van Antwerpen (dat veel aandacht besteedt aan gemeten magnesium-tekorten bij patiënten met chronische vermoeidheid).
Une analyse plus détaillée révèle que l’augmentation globale du pourcentage de patients qui consomment des vitamines ou des minéraux (de 41% à 46% entre le programme de rééducation de bilan et les enregistrements entre six et douze mois après la fin de la rééducation) est exclusivement due à l’augmentation (jusqu’à finalement plus de 80% des patients) dans le centre d’Anvers (qui consacre beaucoup d’attention aux carences mesurées en magnésium chez les patients souffrant de fatigue chronique).

Totaal aantal implantaties Totaal aantal implantaties per medische akte Totaal aantal implantaties per materiaalverstrekking Totaal aantal conversies naar open ingreep Totaal aantal endoleaks Gemiddelde leeftijd patiënten met vermelding standaardafwijking Mediaan leeftijd geïmplanteerde patiënten Maximum leeftijd geïmplanteerde patiënten Minimum leeftijd geïmplanteerde patiënten Gemiddelde, mediaan, maximum en minimumleeftijd geïmplanteerde patiënten opgedeeld volgens geslacht, type ingreep en type materiaal Totaal aantal uitgevoerde implantaties per geslacht van de patiënt Aantal overleden patiënten Overlevingsduur van de patiënten na implantatie (opgesplitst tussen overleden patiënten en patiënten nog in FU) Bijhorende overlevingscurve (overleden patiënten, patiënten nog in FU, totaal aantal patiënten) Aantal patiënten " lost-to-FU"
Le nombre total d'implantations Le nombre total d'implantations par acte médical Le nombre total d'implantations par prestation matériel Le nombre total de conversions vers chirurgie ouverte Le nombre total d'endoleaks L'âge moyen des patients avec écart type L'âge médian des patients implantés L'âge maximum des patient implantés L'âge minimum des patient implantés L'âge moyen, médian, maximum et minimum des patients implantés discriminé par le sexe des patients, le type d'opération et le type de matériel Le nombre total d'implantations discriminé par le sexe des patients Le nombre de patients décédés La durée de survie après implantations des patients (divisé entre les patients décédés et les patients encore inclus dans le suivi) La courbe de survie correspondante (patients décédés, patients encore dans le suivi, le nombre total de patients) Le nombre total de lost-in-follow-up

De veiligheidsgegevens zijn beperkt tot 23 patiënten tussen 6 tot 11 jaar oud, en 22 patiënten tussen de 12 tot 17 jaar.
Les données de sécurité sont limitées à 23 patients âgés de 6 à 11 ans et à 22 patients âgés de 12 à 17 ans.

Eliminatie Het bereik van de velaglucerase alfa klaring bij pediatrische patiënten (N=7, leeftijd tussen 4 en 17 jaar) bleef binnen het bereik van de klaringswaarden bij volwassen patiënten (N=15, leeftijd tussen 19 en 62 jaar).
Elimination L’amplitude des clairances de la vélaglucérase alfa chez les patients pédiatriques (N=7, âgés de 4 à 17 ans) était contenue dans l’amplitude de valeurs de clairance des patients adultes ( N=15, âgés de 19 à 62 ans).

Tussen de evolutie (tussen de baseline meting in het kader van het bilanrevalidatieprogramma en de effectmetingen op het einde van de revalidatie) op de schaal ‘algemene gezondheidsbeleving’ van de SF-36 en de evolutie van de maximale zuurstofopname van patiënten die de inspanningsproef telkens maximaal hebben uitgevoerd bestaat er namelijk een correlatie van -0,04 (wat er op wijst dat er geen verband is tussen beide scores).
Entre l’évolution (entre la mesure baseline dans le cadre du programme de rééducation de bilan et les mesures d’effet à la fin de la rééducation) sur l’échelle ‘perception générale de la santé’ du SF-36 et l’évolution de la prise d’oxygène maximale des patients qui ont effectué l’épreuve d’effort à chaque fois au maximum, il existe en effet une corrélation de -0,04 (ce qui indique qu'il n'y a pas de lien entre les deux scores).

De geneesheren-psychiaters van de centra menen dat deze grote verschillen tussen de centra vooral berusten op rapporteringsbias (verschillen tussen patiënten in welke mate ze bepaalde klachten of symptomen al dan niet rapporteren) en/of op interpretatiebias ((ideologische) verschillen tussen de psychiaters van de centra inzake het finaal stellen van bepaalde diagnoses op basis van de vastgestelde symptomen).
Les médecins psychiatres des centres pensent que ces grandes différences entre les centres reposent principalement sur le biais de rapport (différences entre les patients de la mesure dans laquelle ils rapportent ou non certaines plaintes ou certains symptômes) et/ou le biais d’interprétation ((différences (idéologiques) entre les psychiatres des centres en ce qui concerne certains diagnostics finaux sur la base des symptômes constatés).

Hierbij wordt een onderscheid gemaakt tussen het effect bij patiënten die zich aanmelden met de klacht ‘acute keelpijn’, patiënten met een bewezen groep A betahemolytische streptococceninfectie (de zogenaamde GABHS-positieve patiënten), en patiënten bij wie geen GABHS-infectie kan aangetoond worden (de GABHS-negatieve patiënten) .
On fait la distinction suivante: 1/ tous les patients souffrant de mal de gorge, 2/ les patients avec une infection pharyngée à streptocoques beta-hémolytiques du groupe A (patients GABHS-positifs) confirmée, et 3/ les patients chez lesquels une infection-GABHS n’a pu être démontrée par une culture de frottis de gorge (patients GABHS-négatifs).

Door de rechthebbenden die niet ten laste vallen van de verplichte verzekering (bijvoorbeeld de buitenlandse patiënten) bij de berekening van de norm in aanmerking te nemen, zullen bepaalde abnormale situaties kunnen worden verholpen: zo zal een instelling met 1 rechthebbende in de Catergorie Cd in RVT en 30 buitenlandse patiënten van de categorie 0, niet langer een forfait kunnen aanrekenen dat overeenkomt met de norm van Cat Cd in RVT, maar wel het gemiddelde tussen de Cat O-patiënten en de rechthebbende uit Cat Cd in RVT.
Cette prise en considération des non bénéficiaires de l’assurance obligatoire (p.ex. les patients étrangers) dans le calcul de la norme permettra de remédier à certaines situations anormales : ainsi, un établissement ayant 1 bénéficiaire de la catégorie Cd en MRS et 30 patients étrangers de la catégorie 0, ne pourra plus attester un forfait correspondant à la norme de la catégorie Cd en MRS, mais bien la moyenne entre les patients de la catégorie 0 et le bénéficiaire de la catégorie Cd en MRS.