Vertaling van "patiënten onder chemotherapie " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Patiënten onder chemotherapie tegen kanker Het gebruik van Zonavir ® is gecontra-indiceerd bij patiënten onder chemotherapie tegen kanker, vooral bij behandeling met 5-fluorouracil (5-FU), met inbegrip van de topische vormen, de prodrugs (bijvoorbeeld capecitabine, floxuridine, tegafur) en combinaties van geneesmiddelen met deze actieve bestanddelen of andere 5-fluoropyrimidines (zie ook rubriek 4.4 en 4.5).
Patients sous chimiothérapie anti-cancéreuse L’utilisation de Zonavir ® est contre-indiquée chez les patients sous chimiothérapie anti-cancéreuse, particulièrement s’ils sont traités avec le 5-fluoro-uracile (5-FU) y compris sous formes topiques, ses prodrogues (p.ex. capecitabine, floxuridine, tegafur) et les associations médicamenteuses contenant ces substances actives ou les autres 5-fluoro-pyrimidines (voir également la rubrique 4.4 et 4.5).

Patiënten onder chemotherapie tegen kanker Het gebruik van Zerpex ® is gecontra-indiceerd bij patiënten onder chemotherapie tegen kanker, vooral bij behandeling met 5-fluorouracil (5-FU), met inbegrip van de topische vormen, de prodrugs (bijvoorbeeld capecitabine, floxuridine, tegafur) en combinaties van geneesmiddelen met deze actieve bestanddelen of andere 5-fluoropyrimidines (zie ook rubriek 4.4 en 4.5).
Patients sous chimiothérapie anti-cancéreuse L’utilisation de Zerpex ® est contre-indiquée chez les patients sous chimiothérapie anti-cancéreuse, particulièrement s’ils sont traités avec le 5-fluoro-uracile (5-FU) y compris sous formes topiques, ses prodrogues (p.ex. capecitabine, floxuridine, tegafur) et les associations médicamenteuses contenant ces substances actives ou les autres 5-fluoro-pyrimidines (voir également la rubrique 4.4 et 4.5).

In een dubbelblind, gerandomiseerd, placebogecontroleerd onderzoek (S3AB4003) onder 438 patiënten in de leeftijd van 1-17 jaar werd aangetoond dat braken op de zwaarste dag van de chemotherapie volledig onder controle werd gebracht bij 73% van de patiënten, wanneer 5 mg/m 2 ondansetron intraveneus werd toegediend en werd gecombineerd met 2-4 mg dexamethason p.o., en bij 71% van de patiënten wanneer 8 mg ondansetron als siroop werd toegediend en werd gecombineerd met 2-4 mg dexamethason p.o. op de dagen van chemotherapie.
Une étude en double aveugle, randomisée et contrôlée contre placebo (S3AB4003), réalisée chez 438 patients âgés de 1 à 17 ans, a démontré un contrôle complet des nausées et vomissements le jour où les effets de la chimiothérapie étaient les plus sévères chez 73% des patients lorsque l’ondansétron était administré par voie intraveineuse à une dose de 5mg/m 2 en même temps que de la dexaméthasone à une dose orale comprise entre 2 et 4 mg, et chez 71% des patients lorsque l’ondansétron était administré sous forme de sirop à une dose de 8 mg + 2 à 4 mg de dexaméthasone par voie orale les jours de chimiothérapie.

Pediatrische populatie: Misselijkheid en braken veroorzaakt door chemotherapie In een dubbelblind, gerandomiseerd onderzoek onder 415 patiënten in de leeftijd van 1-18 jaar is de werkzaamheid bepaald van ondansetron bij de behandeling van misselijkheid en braken veroorzaakt door chemotherapie voor kanker (S3AB3006). Op de dagen van chemotherapie kregen de patiënten ofwel ondansetron 5 mg/m 2 i.v. + na 8-12 uur ondansetron 4 mg p.o., ofwel ondansetron 0,45 mg/kg i.v. + na 8-12 uur placebo p.o.
chimiothérapie, les patients recevaient soit de l’ondansétron 5 mg/m 2 par voie intraveineuse, + après 8 à 12 heures, de l’ondansétron 4 mg par voie orale, ou bien de l’ondansétron 0,45 mg/kg par voie intraveineuse, + après 8 à 12 heures, un placebo par voie orale.

De behandeling van vaak ernstig verlopende Herpes simplex-virusinfecties bij immuungedeprimeerde patiënten (bv. patiënten met AIDS of onder antitumorale chemotherapie) valt buiten het kader van dit artikel.
Le traitement des infections souvent graves par le virus Herpes simplex chez les patients immunodéprimés (p.ex. patients atteints du SIDA, patients sous chimiothérapie antitumorale) ne fait pas l’objet de cet article.

**Onder patiënten die een zware chemotherapie gevolgd hebben worden patiënten verstaan die een van de volgende behandelingsregimes hebben gehad: -Mitomycine C -Nitrosourea -Combinatietherapie met doxorubicine / cyclofosfamide / cisplatine -Combinatietherapie met 5 of meer geneesmiddelen -Radiotherapie ≥ 4500 rad, geconcentreerd op een gebied van 20 x 20 cm, of op meer dan één gebied.
- Radiothérapie ≥ 4500 rads, concentrée sur un champ de 20 x 20 cm ou sur plus d’un champ de radiothérapie.

Patiënten die anthracycline-resistent zijn of falen onder anthracycline-therapie, en die taxaan-naïef zijn en in aanmerking komen voor verdere chemotherapie, moeten een op taxaan gebaseerde behandeling (monotherapie of een combinatie van een taxaan met gemcitabine of capecitabine) krijgen, rekening houdend met de levenskwaliteit, toxiciteit, kenmerken van de ziekte en gemak van toediening.
Chez les patientes présentant une résistance à l’anthracycline ou chez lesquelles le traitement a échoué, qui n’ont pas encore reçu de taxanes, et pour lesquelles on envisage une nouvelle chimiothérapie, un traitement à base de taxane (en monothérapie ou en association avec gemcitabine ou capecitabine) doit être utilisée, en tenant compte de la qualité de vie, de la toxicité, des caractéristiques de la maladie et de la facilité d’administration.

In elk geval is het infectierisico groter als de patiënt een werkelijke of relatieve immunosuppressie heeft, ook te wijten aan het innemen van geneesmiddelen die inwerken op de immuniteit zoals bij transplantatiepatiënten en patiënten met chemotherapie, onder andere.
Dans chaque cas, le risque d’infection sera plus grand si le patient présente une immunodépression réelle ou relative y compris suite à la prise de médicaments modulant l’immunité tant chez les patients greffés que chez les patients sous chimiothérapie, notamment.

Preventie van tumorlysis Een profylactische behandeling met allopurinol om de serumspiegel van urinezuur onder controle te houden, aangevuld met adequate of verhoogde vochttoevoer, dient 24 uur voordat de chemotherapie wordt gestart te worden gegeven bij patiënten met hoge tumorbelasting.
Prévention du syndrome de lyse tumorale Chez les patients avec une charge tumorale élevée, un traitement prophylactique par l'allopurinol visant à contrôler les taux sériques d'acide urique ainsi qu'une hydratation adéquate ou accrue doivent être instaurés 24 heures avant le début de la chimiothérapie.

Patiënten die chemotherapie ondergaan, steroïden gebruiken, een tandheelkundige ingreep ondergaan, die niet onder regelmatige behandeling van een tandarts zijn of die een tandvleesaandoening hebben, kunnen een hoger risico hebben om kaakproblemen te ontwikkelen.
Les patients traités par chimiothérapie, prenant des corticoïdes, suivant un traitement dentaire, qui ne reçoivent pas de soins dentaires de routine ou qui ont une maladie des gencives sont exposés à un risque plus élevé de troubles des mâchoires.