Traduction de «patiënten met voorkamerfibrillatie en hoog trombo-embolisch risico » (Néerlandais → Français) :

De resultaten van deze studie bevestigen dat bij de patiënten met voorkamerfibrillatie en hoog trombo-embolisch risico, de anticoagulantia te verkiezen zijn boven de anti-aggregantia, zelfs boven een associatie van anti-aggregantia.
Les résultats de cette étude confirment que chez les patients atteints de fibrillation auriculaire avec un risque thrombo-embolique élevé, les anticoagulants sont à préférer aux antiagrégants, même lorsque les antiagrégants sont utilisés en association.

Bij een ingreep met een hoog bloedingsrisico werd aanbevolen om bij patiënten met een laag trombo-embolisch risico de vitamine K-antagonisten voort te zetten aan lagere doses (INR tussen 1,5 en 2,0), en bij patiënten met een hoog trombo-embolisch risico (bv. bij aanwezigheid van een mechanische hartklepprothese) de vitamine K-antagonisten tijdelijk te vervangen door heparine..
En cas d’intervention avec un risque élevé d’hémorragie, on y recommande de poursuivre les antagonistes de la vitamine K à moindre dose (INR entre 1,5 et 2,0) chez les patients avec un faible risque thrombo-embolique, et de remplacer temporairement les antagonistes de la vitamine K par de l’héparine chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé (p.ex. en présence d’une prothèse valvulaire mécanique).

- Bij patiënten met een hoog trombo-embolisch risico (d.w.z. leeftijd > 75 jaar, arteriële hypertensie met systolische druk > 160 mmHg, hartfalen, hartkleplijden, linkerventrikeldisfunctie, trombo-embolische antecedenten of type 1-diabetes), zijn de orale anticoagulantia aangewezen (met een INR tussen 2,0 en 3,0), gezien de voordelen in het algemeen opwegen tegen de risico’s.
- Chez les patients avec un risque thromboembolique élevé (c.-à-d. âge > 75 ans, hypertension artérielle avec tension systolique > 160 mmHg, insuffisance cardiaque, valvulopathie, dysfonctionnement ventriculaire gauche, antécédents thrombo-emboliques ou diabète sucré), les anticoagulants oraux sont recommandés (avec un INR entre 2,0 et 3,0), vu que leurs avantages contrebalancent généralement leurs inconvénients.

Voor patiënten met een hoog trombo-embolisch risico is behandeling met orale anticoagulantia beter dan behandeling met anti-aggregantia, zelfs bij associatie van meerdere anti-aggregantia.
Chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé, un traitement par des anticoagulants oraux est supérieur à un traitement par des antiagrégants, même en cas d’association de plusieurs antiagrégants.

Deze publicaties wijzigen de bestaande aanbevelingen niet. Bij patiënten met een hoog trombo-embolisch risico zijn de orale anticoagulantia doeltreffender dan de anti-aggregantia, zelfs dan een associatie van anti-aggregantia.
Chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé, les anticoagulants oraux sont plus efficaces que les antiagrégants, même lorsque ces derniers sont utilisés en association.

- primaire preventie van veneuze trombo-embolische events: 220 mg p.d. in 1 dosis - trombo-embolische preventie bij voorkamerfibrillatie: 300 mg p.d. in 2 doses; 220 mg p.d. in 2 doses bij patiënten > 80 jaar en bij patiënten met hoog bloedingsrisico en laag trombo-embolisch risico
- prévention primaire des thromboembolies veineuses: 220 mg p.j. en 1 prise - prévention thromboembolique dans la fibrillation auriculaire: 300 mg p.j. en 2 prises; 220 mg p.j. en 2 prises chez les personnes > 80 ans, ou avec un risque hémorragique élevé et un risque thromboembolique faible

Bij patiënten met een laag trombo-embolisch risico en een hoog bloedingsrisico, en bij patiënten ouder dan 80 jaar, geeft men 220 mg per dag in 2 giften.
Chez les patients avec un faible risque thrombo-embolique et un risque hémorragique élevé, ainsi que chez les patients âgés de plus de 80 ans, la dose est de 220 mg par jour en 2 prises.

Een dosis van 220 mg, ingenomen als één capsule van 110 mg tweemaal per dag, kan per individu overwogen worden, ter beoordeling van de arts, als het trombo-embolisch risico laag is en het bloedingsrisico hoog (zie rubriek 4.4).
Le médecin pourra envisager de façon individuelle une dose quotidienne de 220 mg, soit une gélule de 110 mg deux fois par jour, si le risque thromboembolique est faible et le risque hémorragique élevé (voir rubrique 4.4).

Bij patiënten met een voorgeschiedenis van trombo-embolische aandoeningen of bij patiënten met een verhoogde incidentie van trombo-embolische voorvallen in de familieanamnese (patiënten met een hoog risico op trombofilie) mag tranexaminezuur oplossing voor injectie alleen worden toegediend als er een sterke medische indicatie is, na raadpleging van een arts met ervaring in hemostaseologie en onder streng medisch toezicht (zie rubriek 4.3). Vanwege het verhoogde risico op trombose dient tranexaminezuur met voorzichtigheid te worden toegediend bij patiënten die orale anticonceptiva gebruiken (zie rubriek 4.5).
Chez les patients présentant des antécédents de maladies thrombo-emboliques ou chez les patients ayant une incidence accrue d’événements thromboemboliques dans leurs antécédents familiaux (patients à haut risque de thrombophilie), l’acide tranexamique solution injectable ne doit être administré qu’en présence d’une forte indication médicale, après consultation d’un spécialiste de l’hémostase et sous une stricte surveillance médicale (voir rubrique 4.3).

Omwille van het potentiële risico van trombo-embolische complicaties is voorzichtigheid aangewezen bij het toedienen van het menselijk plasma protrombinecomplex aan patiënten met een geschiedenis van coronaire hartziekte, aan patiënten met leverziekten, aan pre- of postoperatieve patiënten, aan pasgeborenen of aan patiënten met een risico van trombo-embolische aandoeningen of verspreide intravasculaire stolling.
En raison de ce risque de complications thromboemboliques, une surveillance approfondie doit être portée aux patients présentant des antécédents de maladie coronarienne, en cas de maladie hépatique, en période péri- ou post-opératoire, chez les nouveau-nés ou en cas de risque accru de manifestations thromboemboliques ou de coagulation intravasculaire disséminée.