Vertaling van "patiënten met hartinsufficiëntie niet bewezen " (Nederlands → Frans) :

Hoewel acute hemodynamische studies met nisoldipine bij patiënten met NYHA klasse II-IV hartinsufficiëntie geen negatieve inotrope effecten aangetoond hebben, werd de veiligheid van de nisoldipine toediening aan patiënten met hartinsufficiëntie niet bewezen.
Bien que les études hémodynamiques aiguës portant sur la nisoldipine chez des patients souffrant d’insuffisance cardiaque en classes NYHA II-IV n’aient pas démontré d’effets inotropes négatifs, la sécurité de l’administration de nisoldipine à des patients souffrant d’insuffisance cardiaque n’a pas été démontrée.

Zoals bij alle NSAIDs moet bijzondere voorzorg in acht genomen worden bij de behandeling van patiënten met bestaande ongecontroleerde hypertensie, congestieve hartinsufficiëntie, bewezen ischemisch hartlijden, perifeer arterieel lijden, en/of cerebrovasculair lijden, alsook vooraleer er een langdurige behandeling wordt opgestart bij patiënten met risicofactoren voor cardiovasculair lijden (bijv. hypertensie, hyperlipidemie, diabetes mellitus, roken).
Comme c’est le cas avec tous les AINS, on sera particulièrement attentif lors du traitement de patients présentant une hypertension non contrôlée, une insuffisance cardiaque congestive, une cardiopathie ischémique établie, une artériopathie périphérique et/ou une maladie vasculaire cérébrale, mais aussi en cas d’instauration d’un traitement à long terme chez des patients présentant des facteurs de risque de maladie cardiovasculaire (p. ex. hypertension, hyperlipidémie, diabète, tabagisme).

Patiënten met ongecontroleerde hypertensie, congestieve hartinsufficiëntie, bewezen ischemisch hartlijden, perifeer arterieel lijden, en/of cerebrovasculair lijden mogen alleen na zorgvuldige overweging behandeld worden met meloxicam.
Les patients présentant une hypertension non contrôlée, une insuffisance cardiaque congestive, une cardiopathie ischémique établie, une maladie artérielle périphérique, et/ou des antécédents d’accidents vasculaires cérébraux ne devront être traités par le méloxicam qu’après un examen attentif.

Patiënten met 4 of meer positieve klieren Aangezien het waargenomen voordeel bij patiënten met 4+ klieren niet statistisch significant was voor de ziektevrije overleving (DFS) en algemene overleving (OS, overall survival), was de positieve voordeel/risicoverhouding voor TAC bij patiënten met 4+ klieren niet bewezen bij de eindanalyse (zie rubriek 5.1).
Patientes présentant au moins 4 ganglions positifs Etant donné que le bénéfice constaté chez les patientes présentant 4+ ganglions n'entraînait pas une amélioration statistiquement significative de la survie sans maladie (SSM) et de la survie globale (SG), le rapport bénéfice/risque favorable aux patientes TAC présentant 4+ ganglions n'était pas pleinement démontré au moment de l'analyse finale (voir rubrique 5.1).

Door de kans op een verlenging van het QT-interval moet clarithromycine voorzichtig gebruikt worden bij patiënten met coronaire vaatziekten, een voorgeschiedenis van ventriculaire aritmie, ernstige hartinsufficiëntie, niet-gecompenseerde hypokaliëmie en/of hypomagnesiëmie, bradycardie (< 50 slagen/min), of bij gelijktijdige toediening van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen. Clarithromycine dient niet te worden gebruikt bij patiënten met congenitaal of gedocumenteerd verlengd QT-interval (zie rubriek 4.3).
Vu le risque d’allongement de l’intervalle QT, il faut être prudent lorsqu'on utilise la clarithromycine chez les patients ayant une maladie coronarienne, des antécédents d’arythmie ventriculaire, une insuffisance cardiaque sévère, une hypokaliémie non compensée et/ou une hypomagnésémie, une bradycardie (< 50 pulsations/min), ou en cas d’administration concomitante d’autres médicaments

Dit is een absolute reductie van het overlijdensrisico met 7% (p = 0,002). Aangezien het waargenomen voordeel bij patiënten met 4+ klieren niet statistisch significant was voor ziektevrije overleving (DFS) en algemene overleving (OS, overall survival), was de positieve voordeel/risicoverhouding voor TAC bij patiënten met 4+ klieren niet bewezen bij de eindanalyse.
Etant donné que le bénéfice constaté chez les patients présentant 4+ ganglions n'entraînait pas une amélioration statistiquement significative de la SSM et de la SG, le rapport bénéfice/risque des patients TAC présentant 4+ ganglions n'était pas pleinement démontré au moment de l'analyse finale.

De plaatsbepaling van ivabradine is dus als volgt: ivabradine neemt niet de plaats in van de standaardbehandelingen met bewezen gunstig effect bij stabiele angor (β-blokkers, calciumantagonisten) en hartfalen (β-blokkers, ACE-inhibitoren, aldosteronantagonisten), maar kan nuttig zijn bij patiënten met een hartfrequentie ≥ 75 slagen/minuut ondanks optimale standaardbehandeling, of bij patiënten die β-blokkers niet verdragen.
Le positionnement de l’ivabradine est dès lors le suivant: l’ivabradine ne remplace pas les traitements standards bien éprouvés de l’angor stable (β-bloquants, antagonistes du calcium) et de l’insuffisance cardiaque (β-bloquants, IECA, antagonistes de l’aldostérone), mais peut être utile chez les patients qui gardent une fréquence cardiaque ≥ 75 battements/minute malgré un traitement standard optimalisé ou qui sont intolérants aux β-bloquants.

De werkzaamheid van trastuzumab in combinatie met paclitaxel is niet bewezen bij patiënten, die niet eerder met adjuvante antracyclines zijn behandeld. De combinatie van trastuzumab (4 mg/kg als oplaaddosis, daarna wekelijks 2 mg/kg) en paclitaxel (175 mg/m 2 ) als een 3-uurs infuus elke drie weken werd vergeleken met paclitaxel monotherapie (175 mg/m 2 ) als een 3-uurs infuus elke drie weken bij 188 patiënten met gemetastaseerd mammacarcinoom, die een overexpressie hebben van HER-2 (2+ of 3+ zoals gemeten met een immunochemische methode) en die voorbehandeld zijn met een antracycline.
Chez 188 patients atteints d’un carcinome mammaire métastatique avec surexpression du HER-2 (2+ ou 3+, évaluation par une méthode immunochimique) et ayant reçu un traitement antérieur par anthracyclines, on a comparé l’association trastuzumab (une dose initiale de 4 mg/kg, suivie par une dose hebdomadaire de 2 mg/kg) / paclitaxel (175 mg/m 2 , toutes les 3 semaines, au moyen d’une perfusion de 3 heures), à la monothérapie par paclitaxel (175 mg/m 2 ), administrée toutes les 3 semaines, au moyen d’une perfusion de 3 heures.

Volgens de onderzoekers zijn de conclusies als volgt (1) Bij patiënten met niet-ischemisch hartfalen heeft een statine geen zin (2) Bij patiënten met ischemisch hartfalen dient het voordeel van een statine te worden afgewogen tegenover bv. de reeds belastende polymedicatie en de therapietrouw; daarbij dient prioriteit te worden gegeven aan de medicatie met bewezen effect op de mortaliteit bij patiënten met hartfalen zoals ACE-inhibitoren en ß-blokkers.
D’après les investigateurs, les conclusions sont les suivantes (1) Chez les patients atteints d’insuffisance cardiaque non ischémique, l’administration d’une statine ne se justifie pas (2) Chez les patients atteints d’insuffisance cardiaque ischémique, l’avantage d’une statine doit être mis en balance avec p.ex. la polymédication déjà contraignante et l’observance du traitement; la priorité doit être donnée ici aux médicaments ayant un effet prouvé sur la mortalité chez des patients atteints d’insuffisance cardiaque, tels que des IECA et des ß-bloquants.

Twee bemerkingen in verband met deze meta-analyse (1) De winst op het primair eindpunt komt vooral door een significante vermindering van het aantal recidieven van cerebrovasculair accident (fataal en niet-fataal); voor de eindpunten vasculaire mortaliteit en allcause mortaliteit afzonderlijk bekeken werd geen significant verschil gezien (2) Recentere studies, met een lage tot zeer lage dosis acetylsalicylzuur leveren 80% van de patiënten in de meta-analyse: in de ESPS 2-studie bedroeg de dosis acetylsalicylzuur 50 mg per dag; in de ESPRIT-studie 30-325 mg per dag, maar ruim 40% nam slechts 30 mg; voor dergelijke lage doses is de werkzaamheid in secundaire preventie niet afdoend bewezen.
Deux remarques concernant cette métaanalyse (1) Le bénéfice observé au niveau du critère d’évaluation primaire est surtout dû à une diminution significative du nombre de récidives d’accident vasculaire cérébral (fatal ou non fatal); aucune différence significative n’a été trouvée au niveau des critères d’évaluation, «mortalité vasculaire» et «mortalité toutes causes confondues», examinés séparément (2) 80 % des patients inclus dans la méta-analyse provenaient d’études plus récentes avec une dose faible ou très faible d’acide acétylsalicylique. Dans l’étude ESPS-2, la dose d’acide acétylsalicylique était de 50 mg par jour; dans l’étude ESPRIT, elle était de 30-325 mg par jour mais au moins 40 % ne prenaient que 30 mg.