Vertaling van "patiënten maar meer " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door twee of meer episoden waarin het niveau van stemming en activiteit van de betrokkene belangrijk is verstoord, terwijl de ontregeling de ene keer kan bestaan uit een stemmingsverhoging en toegenomen energie en activiteit (hypomanie of manie) en de andere keer uit een stemmingsverlaging en afgenomen energie en activiteit (depressie). Ook patiënten die lijden aan herhaalde episoden van alleen maar hypomanie of manie worden geklasseerd als bipolair. | manisch-depressieve psychose | manisch-depressieve reactie | manisch-depressieve ziekte
Définition: Trouble caractérisé par deux ou plusieurs épisodes au cours desquels l'humeur et le niveau d'activité du sujet sont profondément perturbés, tantôt dans le sens d'une élévation de l'humeur et d'une augmentation de l'énergie et de l'activité (hypomanie ou manie), tantôt dans le sens d'un abaissement de l'humeur et d'une réduction de l'énergie et de l'activité (dépression). Les épisodes récurrents d'hypomanie ou de manie sont classés comme bipolaires. | maladie | psychose | réaction | maniaco-dépressive

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

Omschrijving: Een heterogene groep stoornissen die een kenmerkend begin op kinderleeftijd gemeen hebben, maar overigens in vele opzichten van elkaar verschillen. Sommige van deze toestanden vertegenwoordigen goed gedefinieerde syndromen, maar andere zijn niet meer dan symptomencomplexen die genoemd moeten worden wegens hun veelvuldig voorkomen en samengaan met psychosociale stoornis en omdat ze niet bij andere syndromen kunnen worden ondergebracht.
Définition: Groupe hétérogène de troubles qui ont en commun la caractéristique d'un début dans l'enfance, mais qui diffèrent par ailleurs sur de nombreux points. Certains constituent des syndromes nettement définis, alors que d'autres ne sont que de simples associations de symptômes; ces derniers doivent toutefois être répertoriés, d'une part en raison de leur fréquence et de leur association avec une altération du fonctionnement psychosocial, d'autre part parce qu'ils ne peuvent pas être inclus dans d'autres syndromes.

Omschrijving: Een verzamelcategorie voor stoornissen waarin er een zekere mengeling bestaat van specifieke ontwikkelingsstoornissen van spraak en taal, van schoolvaardigheden en van de motorische functie, maar waarin geen daarvan voldoende overheerst om de belang-rijkste diagnose te vormen. Deze gemengde categorie dient alleen gebruikt te worden indien er een belangrijke overlap bestaat van elk van deze specifieke ontwikkelings stoornissen. Deze stoornissen gaan doorgaans, maar niet altijd, samen met enige mate van veralgemeende stoornis van cognitieve functies. Deze categorie dient derhalve gebruikt te worden wanneer er sprake is van functiestoornissen die voldoen aan de criteria van twee of meer van de categorieën F80.-, F81.- en F82.-.
Définition: Catégorie résiduelle de troubles, dans lesquels il existe à la fois des signes d'un trouble spécifique du développement, de la parole et du langage, des acquisitions scolaires et des fonctions motrices, mais sans qu'aucun de ces éléments ne prédomine suffisamment pour constituer le diagnostic principal. Cette catégorie, mixte, doit être réservée à des cas où il existe un chevauchement important de chacun de ces troubles spécifiques du développement. Ces troubles s'accompagnent habituellement, mais pas toujours, d'un certain degré d'altération des fonctions cognitives. Cette catégorie doit ainsi être utilisée pour des perturbations répondant aux critères d'au moins deux des catégories F80.-, F81.- et F82.

Omschrijving: Het dragen van kleding van de andere sekse gedurende een deel van de tijd om het genoegen te kunnen ervaren tijdelijk deel uit te maken van het andere geslacht, maar zonder een meer permanente sekseverandering of operatieve correctie ook maar enigszins te wensen en zonder seksuele opwinding bij de verkleedpartij. | Neventerm: | genderidentiteitsstoornis tijdens adolescentie of volwassenheid, niet-transseksuele vorm
Définition: Ce terme désigne le fait de porter des vêtements du sexe opposé pendant une partie de son existence, de façon à se satisfaire de l'expérience d'appartenir au sexe opposé, mais sans désir de changement de sexe plus permanent moyennant une transformation chirurgicale; le changement de vêtements ne s'accompagne d'aucune excitation sexuelle. | Trouble de l'identité sexuelle chez l'adulte ou l'adolescent, type non transsexuel

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij de evaluatie van de bijwerkingen wordt de frequentie als volgt weergegeven: Zeer vaak: Bij meer dan 1 op de 10 behandelde patiënten Vaak: Bij minder dan 1 op de 10, maar meer dan 1 op de 100 behandelde patiënten Soms: Bij minder dan 1 op de 100, maar meer dan 1 op de 1000 behandelde patiënten Zelden: Bij minder dan 1 op de 1000, maar meer dan 1 op de 10000 behandelde patiënten Zeer zelden: Bij minder dan 1 op de 10000 behandelde patiënten, met inbegrip van geïsoleerde meldingen
Les données de fréquence suivantes servent à évaluer les effets indésirables : Très fréquent : plus de 1 personne traitée sur 10 Fréquent : moins de 1 personne traitée sur 10, mais plus de 1 sur 100 Peu fréquent : moins de 1 personne traitée sur 100, mais plus de 1 sur 1000 Rare : moins de 1 personne traitée sur 1000, mais plus de 1 sur 10000 Très rare : moins de 1 personne traitée sur 10000, y compris les cas isolés

Zeer vaak: meer dan 1 op 10 behandelde patiënten Vaak: minder dan 1 op 10, maar meer dan 1 op 100 behandelde patiënten Soms: minder dan 1 op 100, maar meer dan 1 op 1.000 behandelde patiënten Zelden: minder dan 1 op 1.000, maar meer dan 1 op 10.000 behandelde patiënten Zeer zelden: minder dan 1 op 10.000 behandelde patiënten, of onbekend
Très fréquent: plus de 1 patient traité sur 10 Fréquent: moins de 1 patient traité sur 10, mais plus de 1 sur 100 Peu fréquent: moins de 1 patient traité sur 100, mais plus de 1 sur 1 000 Rare: moins de 1 patient traité sur 1 000, mais plus de 1 sur 10 000 Très rare: moins de 1 patient traité sur 10 000 ou non connu

meer dan één op 10 behandelde patiënten minder dan één op 10, maar meer dan 1 op 100 behandelde patiënten minder dan één op 100, maar meer dan 1 op 1.000 behandelde patiënten minder dan één op 1.000, maar meer dan 1 op 10.000 behandelde patiënten minder dan één op 10.000 behandelde patiënten of niet bekend
survenant chez moins d’un patient sur 10 mais chez plus d’un patient traité sur 100 survenant chez moins d’un patient sur 100 mais chez plus d’un patient traité sur 1.000 survenant chez moins d’un patient sur 1.000 mais chez plus d’un patient traité sur 10.000 survenant chez moins d’un patient traité sur 10.000 ou fréquence indéterminée

Zeer frequent: meer dan 1 op 10 behandelde patiënten Frequent: minder dan 1 op 10 maar meer dan 1 op 100 behandelde patiënten Niet frequent: minder dan 1 op 100 maar meer dan 1 op 1000 behandelde patiënten Zeldzaam: minder dan 1 op 1000 maar meer dan 1 op 10,000 behandelde patiënten Zeer zeldzaam: minder dan 1 op 10,000 behandelde patiënten inclusief geïsoleerde gevallen
Très fréquent: plus de 1 sur 10 patients traités Fréquent: moins de 1 sur 10 mais plus de 1 sur 100 patients traités Peu fréquent: moins de 1 sur 100 mais plus de 1 sur 1000 patients traités Rare: moins de 1 sur 1000 mais plus de 1 sur 10000 patients traités Très rare: moins de 1 sur 10000 patients traiités mais y compris les cas isolés

meer dan 1 van de 10 behandelde patiënten minder dan 1 van de 10, maar meer dan 1 van de 100 behandelde patiënten minder dan 1 van de 100, maar meer dan 1 van de 1.000 behandelde patiënten minder dan 1 van de 1.000, maar meer dan 1 van de 1.000 behandelde patiënten minder dan 1 op 10.000 behandelde patiënten Kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald
Très fréquent plus de 1 patient traité sur 10 Fréquent moins de 1 patient traité sur 10, mais plus de 1 sur 100 Peu fréquent moins de 1 patient traité sur 100, mais plus de 1 sur 1 000 Rare moins de 1 patient traité sur 1 000, mais plus de 1 sur 10 000 Très rare moins de 1 patient traité sur 10 000 Fréquence Ne peut être estimée sur la base des données disponibles indeterminée

Aanvankelijk leek de verspreiding van MRSA vooral binnen en vanuit het ziekenhuis te gebeuren, maar meer en meer gebeurt de verspreiding ook tussen geïnstitutionaliseerde patiënten, vooral in WZC’s.
Au départ, la diffusion des MRSA semblait se faire dans et au départ des hôpitaux, mais de plus en plus, elle a lieu aussi entre personnes séjournant en institution (surtout dans des MRS).

Er is een vermindering van de symptomatische DVT (4/1000 patiënten met 95%BI van 3 tot -6, bewijs van hoge kwaliteit), maar het gaat gepaard met meer majeure bloedingen (2/1000 patiënten met 95%BI van 0 tot 4, bewijs van matige kwaliteit). Versus LMWH, zijn het enkel hoge doses rivaroxaban en apixaban die meer bloedingen veroorzaken (OR = 2,50; 95%BI van 1,38 tot 4,53).
Versus HBPM, ce sont uniquement les doses élevées de rivaroxaban ou apixaban qui provoquent davantage d’hémorragies (OR de 2,50 avec IC à 95% de 1,38 à 4,53).

Uit een meta-analyse 7 blijkt dat, bij patiënten met artrose (meestal gonartrose, artrose ter hoogte van de handen en zelden coxartrose), topische NSAID’s werkzamer zijn dan placebo in de behandeling van artrosegerelateerde symptomen gedurende de eerste twee weken van de behandeling, maar niet meer na 4 weken.
Une méta-analyse 7 a montré, chez des patients souffrant d’arthrose (gonarthrose surtout, arthrose de la main et plus rarement coxarthrose), une efficacité des AINS topiques supérieure à celle d’un placebo, pendant les deux premières semaines de traitement mais non à 4 semaines sur les symptômes liés à l’arthrose.

Medicamenteuze preventie Haloperidol preventief toegediend in een lage dosis bij gehospitaliseerde geriatrische patiënten, die een heupoperatie dienden te ondergaan, verminderde de incidentie van delier niet, maar wel de duur en de ernst ervan 11 (Redactionele noot: deze bevindingen zijn niet zonder meer te extrapoleren naar rusthuisbewoners).
Prévention médicamenteuse Elle est inexistante. La prescription d’halopéridol à dose faible, chez des patients gériatriques, hospitalisés qui devaient subir une opération de la hanche, n’a pas diminué l’incidence de délires mais bien la durée et la gravité des délires 11 (Note de la rédaction: on ne peut extrapoler ces résultats purement et simplement aux pensionnaires de maisons de repos).

De gegevens van het ENHANCE-onderzoek (bij patiënten met familiale hypercholesterolemie), een dubbelblind uitgevoerd RCT 8 , waaruit bleek dat de combinatie van ezetimibe en simvastatine de intimamedia-dikte van de a. carotis niet méér verkleinde dan simvastatine alleen, maar de LDL-cholesterolconcentratie wel sigificant lager was, werden pas gepubliceerd na expliciete vraag van het Amerikaanse congres.
Les résultats de l’étude EN- HANCE, une étude randomisée en double aveugle 8 (chez des patients atteints d’une hypercholestérolémie familiale), n’ont été publiés qu’après l’accord du Congrès américain alors que le critère d’évaluation semblait être un paramètre de substitution. Il ressort de cette étude que l’association d’ézétimibe et de simvastatine n’occasionnait, par rapport à la simvastatine seule, pas de diminution plus importante de l’épaisseur de l’intima-média carotidienne, elle entrainait cependant une baisse significative du taux de LDL-cholestérol.