Traduction de «patiënten kunnen bijzonder » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Deze kunnen de vorm aannemen van ideeën, denkbeelden of impulsen tot handelen, die bijna altijd verontrustend zijn voor de betrokkene. Soms bestaan de ideeën uit een besluiteloze, eindeloze overweging van alternatieven, samengaand met een onvermogen om onbelangrijke, maar noodzakelijke beslissingen te nemen met betrekking tot het leven van alle dag. Het verband tussen obsessieve ruminaties en depressiviteit is bijzonder nauw en een diagnose van obsessief-compulsieve stoornis verdient slechts de voorkeur indien ruminaties optreden of aanhouden in afwezigheid van een depressieve episode.
Définition: Il peut s'agir d'idées, de représentations ou d'impulsions qui sont habituellement à l'origine d'un sentiment de détresse. Parfois, il s'agit d'hésitations interminables entre des alternatives qui s'accompagnent souvent d'une impossibilité à prendre des décisions banales mais nécessaires dans la vie courante. Il existe une relation particulièrement étroite entre ruminations obsédantes et dépression et on ne fera un diagnostic de trouble obsessionnel-compulsif que si les ruminations surviennent ou persistent en l'absence d'un épisode dépressif.

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Geriatrische en zwakzinnige patiënten: Deze patiënten kunnen bijzonder gevoelig zijn voor de sedatieve effecten van zopiclon en aan de duizeligheid, de ataxie en de verwarring die er mee geassocieerd zijn, wat het risico op vallen verhoogd.
Patients gériatriques et débilités: Ces patients peuvent être particulièrement sensibles aux effets sédatifs de la zopiclone et aux étourdissements, à l'ataxie et

Allergische reacties kunnen bijzonder ernstig zijn bij patiënten die met LOGROTON DIVITABS behandeld worden en reageren mogelijk niet op de gebruikelijke dosissen adrenaline.
Les réactions allergiques peuvent revêtir une gravité particulière chez les patients traités par LOGROTON DIVITABS et se montrer résistants aux doses usuelles d'adrénaline.

De antagonisten van de serotonine (5HT3)-receptoren (zoals ondansetron) of de gesubstitueerde benzamiden (zoals metoclopramide) kunnen bijzonder doeltreffende middelen blijken tegen braken, en een combinatiebehandeling valt te overwegen voor patiënten met ernstige of behandelingresistente emetogene effecten.
Les antagonistes des récepteurs 5HT3 sérotoninergiques (comme l’ondansétron), ou les benzamides substitués (comme le métoclopramide) peuvent s’avérer être des antiémétiques particulièrement efficaces, et un traitement d’association est envisageable pour les patients subissant des effets émétogènes sévères ou réfractaires.

De antagonisten van de serotonerge 5HT3-receptoren (zoals ondansetron) of de gesubstitueerde benzamiden (zoals metoclopramide) kunnen bijzonder doeltreffende middelen blijken tegen braken, en een combinatiebehandeling valt te overwegen voor patiënten met ernstige of behandelingresistente emetogene effecten.
Les antagonistes des récepteurs 5HT3 sérotoninergiques (comme l’ondansétron), ou les benzamides substitués (comme le métoclopramide) peuvent s’avérer être des antiémétiques particulièrement efficaces, et un traitement d’association est envisageable pour les patients subissant des effets émétogènes sévères ou réfractaires.

Hypoglykemie/diabetes: Voorzichtigheid is geboden bij toediening van bètablokkers aan patiënten die spontane hypoglykemie kunnen ontwikkelen, of patiënten met labiele diabetes, omdat bètablokkers de tekenen en symptomen van acute hypoglykemie kunnen maskeren, in het bijzonder tachycardie, hartkloppingen en zweten.
Hypoglycémie/diabète: Les bêtabloquants doivent être administrés avec prudence chez les patients sujets à une hypoglycémie spontanée ou chez les patients atteints de diabète labile, les bêtabloquants pouvant masquer les signes et les symptômes d’une hypoglycémie aiguë, en particulier la tachycardie, les palpitations et la transpiration.

Mucocutane reacties kunnen soms optreden zelfs na de eerste dosis Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen Soms Artralgie, myalgie Zelden Peesstoornis (zie rubriek 4.4) met inbegrip van tendinitis (bijv. Achillespees), spierzwakte die van bijzonder belang kan zijn bij patiënten met myasthenia gravis (zie rubriek 4.4) Niet bekend Rhabdomyolyse, peesruptuur (bijv. Achillespees) (zie rubriek 4.2 en 4.4), spierruptuur, artritis Voedings- en stofwisselingsstoornissen Soms Anorexie Zelden Hypoglycemie, in het bijzonder bij diabetici (zie rubriek 4.4) Niet bekend Hyperglycemie (zie rubriek 4.4) Infecties en parasitaire aandoeningen Soms Schimmelinfecties, resistentie van pathogenen Bloedvataandoeningen Zelden Hypotensie Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen Soms Asthenie Zelden Pyrexie Niet bekend Pijn (inclusief in de rug, op de borst en in de extremiteiten) Immuunsysteemaandoeningen Zelden Angio-oedeem, overgevoeligheid (zie rubriek 4.4) Niet bekend Anafylactische shock, anafylactoïde shock (zie rubriek 4.4).
Affections musculo-squelettiques et systémiques Peu fréquent Arthralgies, myalgies Rare Affection tendineuse (voir rubrique 4.4), y compris tendinite (p. ex. du tendon d’Achille), faiblesse musculaire pouvant s’avérer particulièrement importante chez les patients atteints de myasthénie grave (voir rubrique 4.4) Fréquence indéterminée Rhabdomyolyse, rupture tendineuse (p. ex. du tendon d’Achille) (voir rubriques 4.2 et 4.4), rupture musculaire, arthrite Troubles du métabolisme et de la nutrition Peu fréquent Anorexie Rare Hypoglycémie, en particulier chez les patients diabétiques (voir rubrique 4.4) Fréquence indéterminée Hyperglycémie (voir rubrique 4.4) Infections et infestations Peu fréquent Infection fongique, résistance du pathogène Affections vasculaires Rare Hypotension Troubles généraux et anomalies au site d'administration Peu fréquent Asthénie Rare Pyrexie Fréquence indéterminée Douleur (y compris dorsalgies, douleurs thoraciques et douleur dans les extrémités) Affections du système immunitaire Rare Angio- œdème, hypersensibilité (voir rubrique 4.4) Fréquence indéterminée Choc anaphylactique, choc anaphylactoïde (voir rubrique 4.4).

Terwijl in het algemeen het risico van nierfunctiestoornis bij patiënten met adequate nierfunctie klein is, is dit bijzonder belangrijk voor patiënten die het risico van een onderliggende renale dysfunctie lopen of deze reeds hebben, en bij patiënten die geneesmiddelen ontvangen die de nierfunctie kunnen aantasten.
Si le risque global d’insuffisance rénale est faible chez les patients ayant une fonction rénale adéquate, il est particulièrement important chez les patients à risque de dysfonction rénale ou présentant une dysfonction rénale sous-jacente et chez les patients traités par des médicaments susceptibles d’affecter la fonction rénale.

Bij trombocytopene patiënten met chronische HCV, kunnen de patiënten die een antivirale behandeling krijgen in combinatie met eltrombopag een hoger risico lopen op fatale bijwerkingen, in het bijzonder diegenen met de slechtste prognose, te weten: o MELD waarde ≥10 o albumine ≤ 35 g/l
Parmi les patients thrombopéniques avec une infection chronique par le VHC, les patients qui reçoivent un traitement antiviral en association avec eltrombopag peuvent avoir un risque plus élevé d'événements indésirables d’issue fatale, en particulier ceux ayant un pronostic le plus défavorable, à savoir :

Besluit: een deskundig begeleid oefenpogramma is een ernstig alternatief voor een revascularisatie-ingreep bij patiënten met C. I. De strenge inclusie- en exclusiecriteria gehanteerd bij deze studie hebben wel voor gevolg dat de studieresultaten moeilijk kunnen geëxtrapoleerd worden naar alle patiënten met C. I. , in het bijzonder niet naar diegene met multiple stenoses op verschillende vasculaire niveaus.
Conclusion: un programme d’exercices spécialisés constitue une réelle alternative à une intervention de revascularisation chez les patients atteints de CI. Les critères d’inclusion et d’exclusion sévères utilisés dans cette étude compliquent l’extrapolation des résultats d’étude à la totalité des patients atteints de CI, particulièrement à ceux atteints de sténoses multiples à différents niveaux vasculaires.

Voorzichtigheid is geboden bij patiënten die behandeld worden met Votubia, in het bijzonder bij gelijktijdige behandeling met actieve stoffen die de trombocytenfunctie beïnvloeden of die het risico op bloedingen kunnen verhogen, evenals bij patiënten met een voorgeschiedenis van bloedingstoornissen.
La prudence est recommandée chez des patients prenant Votubia, tout particulièrement lors d’une utilisation concomitante avec des substances actives connues pour modifier les fonctions plaquettaires ou qui peuvent augmenter le risque d’hémorragie ainsi que chez les patients ayant des antécédents d’affections hémorragiques.